Wielkie księstwo poznańskie
Wielkie Księstwo Poznańskie:
Prusy utworzyły Wielkie Księstwo Poznańskie, liczące ok. 29 tys. Km2, z zachodnich departamentów byłego Księstwa Warszawskiego- poznańskiego i bydgoskiego, a także niewielkiej części departamentu kaliskiego
nie było ono odrębnym państwem jak Królestwo Polskie, ponieważ stanowiło cv. Księstwu obiecano jednak szeroką autonomię, którą symbolizowały własny herb i flaga, a także zapewniono wyłączenie go ze Związku Niemieckiego
władzę króla pruskiego reprezentował w Księstwie namiestnik. Jako pierwszy funkcję tę pełnił polski arystokrata, książę Antoni Radziwiłł, spokrewniony z dynastią Hohenzollernów.
władze pruskie zezwalały na używanie języka polskiego w szkołach, urzędach i sądach, a Polacy mogli sprawować urzędy
powstał również sejmik prowincjonalny. Liczono także na powołanie instytucji narodowych podobnych do tych istniejących w Królestwie, ale nie utworzono ani odrębnej armii, ani uniwersytetu, a uprawnienia sejmiku były bardzo ograniczone
już w 1815r granica celna odcięła Księstwo od Królestwa Polskiego, a w 1824r zaczęto zamykać polskie szkoły
władza Radziwiłła była niewielka, ograniczona przez kompetencje pruskich urzędników
w gospodarce WKP następowały pozytywne zmiany. Chłopi od czasów wprowadzenia kodeksu cywilnego Napoleona w Księstwie Warszawskim byli wolni, ale nie posiadali ziemi na własność
Prusacy utrzymali akt nadania chłopom wolności osobistej, a także zapoczątkowali uwłaszczenie, czyli przekazywanie na własność ziemi wcześniej użytkowanej.
W Prusach dekret o uwłaszczeniu chłopów, zwany regulacją, został wydany w 1811r. Zgodnie z nim można było uwolnić się od zależności feudalnych i otrzymać użytkowaną ziemię na własność w zamian za określoną zapłatę. Mogło to być np. przekazanie panom części użytkowanej ziemi czy uiszczenie opłaty pieniężnej
nabyć ziemię mogli tylko zamożniejsi chłopi, którzy dysponowali własnym zaprzęgiem, zwanym sprzężajem. Warunek ten, łącznie z ograniczeniem możliwości powstawania małych gospodarstw przez podział większych między spadkobierców, umożliwił tworzenie dużych gospodarstw rolnych
uwłaszczenie chłopów w WKP zostało przeprowadzone na mocy ustawy regulacyjnej wydanej w 1823r. Zasady uwłaszczania zmieniano kilkakrotnie, a proces ten zakończył się w poł XIXw. Ustawa regulacyjna zniosła również serwituty, czyli stare prawo polskie umożliwiające chłopom korzystanie z obszarów należących formalnie do pana np. łąk, stawów, lasów. Wywoływały one zawsze spory miedzy panami a chłopami. Obszary serwitutowe zostały przyłączone do pańskich folwarków
reforma uwłaszczeniowa doprowadziła do powstania dużych, liczących przeciętnie 14 ha, zamożnych chłopskich gospodarstw, produkujących głownie na sprzedaż
dawni panowie feudalni stali się w XIXw. ziemianami. Zachowali swoje folwarki, niekiedy nawet je powiększyli, a opłaty chłopów za wykup ziemi umożliwiły im modernizowanie gospodarstw
chłopi nieposiadający ziemi lub małorolni stawali się tania siłą roboczą na wsi lub przenosili się do miast
uwłaszczenie w Wielkopolsce przyczyniło się do rozwoju rolnictwa, a to z kolei wpłynęło na powstanie i rozwój przemysłu związanego z rolnictwem-młynów, olejarni i gorzelni
wielkopolska zaczęła przekształcać się w rolnicze zaplecze Prus