Muzyka narodowa, mimo iż muzyka ma wartość uniwersalną, w różnych krajach powstawały melodie i tańce charakterystyczne dla danego obszaru. W muzyce romantycznej zaistniała świadomość i ideowe uzasadnienie, że muzyka zachowując uniwersalny charakter, dzięki narodowym tendencjom może stać się różnorodniejsza i bardziej interesująca. Twórcą narodowej szkoły rosyjskiej był M. Glinka; również w tym duchu tworzyli M. Musorgski, A. Borodin i N. Rimski-Korsakow, później P. Czajkowski. W muzyce norweskiej największym twórcą narodowym był E. Grieg, a w czeskiej przedstawicielami stylu narodowego byli B. Smetana i A. Dvořák, w węgierskiej B. Bartok, w hiszpańskiej M. de Falla. W Polsce inspiracji w folklorze kurpiowskim i góralskim szukał K. Szymanowski (np. Harnasie i Mazurki), w muzyce operowej i pieśniach S. Moniuszko, współcześnie W. Lutosławski (np. Mała suita, Koncert na orkiestrę), W. Kilar (np. Krzesany i Kościelec), H.M. Górecki (np. III Symfonia).
Mikalojus Konstantinas Cziurlionis
Mikalojus Konstantinas, a po polsku Mikołaj Konstanty, Cziurlionis, to mało znany w Polsce i na świece litewski kompozytor, malarz i poeta. W Polsce jest obecna tylko jedna publikacja na jego temat – „Preludium Warszawskie” Jadwigi Siedleck...
Powtórka z epok – Młoda Polska (wersja poprawiona)
Niżej załączam to w dokumencie Word (lepsza jest ta w wordzie bo w niektórych pyt. są tabelki, a strona internetowa likwiduje te tabelki)
1. Wymień i wyjaśnij różne terminy nazywające okres w literaturze na przełomie XIX i XX wie...