charakterystyka rycerza z literatury średniowiecznej

Cechy rycerza średniowiecznego: - dobry chrześcijanin - wierny, oddany Bogu, ojczyźnie, władcy i damie serca - honorowy - odważny, mężny (twardy, stanowczy, nieugięty, silny duchowo) - sprawiedliwy - szlachetny - dbający o sławę - szukający przygód - mający szacunek dla kobiet, gotów do ochrony ich czci Rycerz: - nigdy nie zawodzi zaufania - zawsze dotrzymuje danego słowa (przysięgi) - nie ucieka z pola bitwy - śpieszył z pomocą potrzebującym - pokonać o mogły tyko czary, które jednak starał się zwalczać modlitwą - był to ideał rycerza, niezwykle heroiczny, wyolbrzymiony, nie zawsze w praktyce do zrealizowania

 Kształcenie rycerskie rozpoczynało się od 7 roku życia , kiedy to chłopiec zostawał paziem i służył małżonce rycerza . W wieku 14 lat zostawał giermkiem , a ukończywszy lat 21 był pasowany na rycerza . Za wierną służbe i zasługi wojenne król nagradzał do nadaniem majątków i ziem , zwanych lennem . Odtąd rycerz ponosił odpowiedzialność za bezpieczeństwo swoich poddanych oraz majątku. Place , na których odbywały się turnieje rycerskie , rozbrzmiewały dźwiękiem krzyżowanych mieczy , komendami wykrzykiwanymi przez jeźdźców i parskaniem koni , zewsząd dochodziły odgłosy doskonalących swój kunszt rycerzy , giermków oraz ich pomocników . Podczas ćwiczeń i walk zawodowa konnica sprawdzała swoje tarcze , kopie , miecze oraz zbroje . Rycerze mieszkający na zamkach żyli wedle surowych reguł , strzegąc kraju przed najazdem nieprzyjaciół . Ślubowali też wiernie służyć swojemu władcy , zwalczać wszelką niesprawiedliwość oraz chronić wdowy i sieroty . Obowiązywały ich zasady chrześcijańskie , dlatego poczuwali się w obowiązku , by brać udział w wyprawach  krzyżowych , których celem było wyzwolenie Ziemi Świętej spod panowania pogan ( innowierców ) . Niestety , uczestnicy takich wypraw urządzali wiele zła , a i sami nierzadko tracili życie . U schyłku średniowiecza rycerze stracili na znaczeniu , ponieważ arystokracja oraz mieszczanie ustanawiali swoje , lepiej wyposażone armie , które okazywały się sprawniejsze w toczeniu wojen . Dlatego niektórzy rycerze , sby przeżyć , musieli zejść z drogi prawa i stali się rozbójnikami nękającymi kupców , którzy podążali szlakami handlowymi od miasta do miasta .

Charakterystyka epok historycznych.

ANTYK

Antyk (inaczej starożytność) to epoka, która obejmuje piśmiennictwo od czasów najdawniejszych (początki piśmiennictwa ok. XIII w. p.n.e.) do V w. n.e. Umowna data końca epoki starożytnej to 476 r. - data upadku Cesarstwa Z...

Średniowiecze - charakterystyka epoki.

Nazwa epoki - pochodzi z łaciny (media aetas, medium aevum) i oznacza „wiek średni”. Została ona nadana przez papieża Giovanniego de Bussisjako w XV wieku, jako określenie epoki oddzielającej starożytność od renesansu. Jednocześnie śr...

Parenetyczna funkcja literatury średniowiecznej.

Literatura parenetyczna obejmuje utwory kształtujące i propagujące wzory postępowania związane z odgrywaniem określonych ról społecznych. Każda epoka tworzy własne, zgodne ze swą ideologią, wzory zachowań ludzkich i stara się je upowsz...

Charakterystyka średniowiecza.

Nazwa epoki została ustalona po jej zakończeniu.

Średniowiecze oceniano jako epokę ciemnoty i zacofania aż do XIX wieku. Zaczęto je rehabilitować na przełomie XIX i XX wieku. Dziś mówimy, że kładło ono podwaliny następnych ep...

Epoki - przegląd i charakterystyka.

Średniowiecze to pierwsza polska epoka literacka (X-XV w.). Na zachodzie Europy trwa już od IV/V wieku. W 476 roku upadło cesarstwo zachodniorzymskie, Rzym natomiast został podbity przez plemiona germańskie. Stopniowo przejmowały one kulturę ...