Rodzaje dostępu do Internetu
Rodzaje dostępu do Internetu
Istnieje wiele sposobów na połączenie komputera z Inernetem. Różnią się one między sobą rozwiązaniem technicznym, prędkością połączenia oraz jego kosztem. W każdym przypadku jednak, aby uzyskać dostęp do sieci globalnej, należy zwrócić się do dostawcy usług internetowych. Jest nim instytucja lub firma pojadająca tzw. serwer internetowy (nazywany również serwerem dostępowym), połączony z Internetem za pomącą szybkiego łącza (np. światłowodu). Oferuje ona klientom, za odpowiednią opłatą podłączenie do swojego serwera i tym samym zapewnia im dostęp do Internetu. Dostawca dysponuje także pulą internetowych adresów IP, które można przydzielać użytkownikom swojej sieci czy łącza. Jednym z największych obecnie dostawców usług internetowych jest Telekomunikacja Polska.
1. Połączenia za pomocą sieci telefonicznej
Połączenie tego typu pomimo małej prędkości transmisji danych (nie przekracza ona 56,6 Kb/s), wciąż jest najczęstszym sposobem uzyskiwania dostępu do sieci przez użytkownika dostępu do sieci przez użytkowników indywidualnych. Polega ona na wykorzystaniu zwykłej linii telefonicznej, modemu i odpowiedniego programu komunikacyjnego. Sam modem może zostać zainstalowany wewnątrz komputera jako klasyczna karta rozszerzenia lub jako zewnętrzne urządzenie podpięte do komputera poprzez któryś z jego portów. Gniazdo modemu łączy się z linią telefoniczną. Przygotowanie do nawiązanie połączenia z takim serwerem nie wymaga specjalnej konfiguracji komputera poza podaniem w programie komunikacyjnym numeru połączenia czy numeru linii zewnętrznej.
Połączenie z serwerem internetowym jest realizowane tylko na czas „rzeczywistego” korzystania z sieci. Przed nawiązaniem takiego połączenia użytkownik, który połączył się z serwerem określonego usługodawcy za pomocą programu komunikacyjnego, loguje się na serwerze i na czas korzystania z sieci otrzymuje jeden z internetowych adresów IP dostępnych w puli tego usługodawcy.
2. Połączenie za pomocą sieci ISDN
Dostęp do Internetu jest możliwy również poprzez telefoniczną sieć cyfrową ISDL (Integrated Services Digital Network). W tym celu odcinek tradycyjnej sieci pomiędzy gniazdkiem a cyfrową centralną telefoniczną zostaje przystosowany do przekazu cyfrowego za pomocą specjalnych urządzeń zwanych modemami cyfrowymi. Połączenie klienta z siecią umożliwia modem zainstalowany w komputerze. Jakość transmisji w tym przypadku jest znacznie lepsza niż w przypadku zwykłych linii telefonicznych i może osiągnąć prędkość nawet 128 Kb/s. Także i tutaj połączenie z serwerem internetowym jest realizowane tylko na czas „rzeczywistego” korzystania z sieci i można je uzyskać przez ogólnodostępne serwery internetowe. Przygotowanie komputera do nawiązania połączenia z takim serwerem także w tym przypadku nie wymaga specjalnej konfiguracji komputera.
3. Połączenie za pomocą łączy stałych
Połączenie za pomocą łączy stałych polega na tym, że indywidualnego użytkownika lub cała sieć lokalna są połączone „na stałe” kablem sieciowym z serwerem internetowym i tym samym mają ciągły dostęp do Internetu.
Techniczne sposoby połączenia stałego mogą być następujące:
a) Sieć lokalna – dostęp do Internetu w tym przypadku polega na tworzeniu sieci lokalnej skupiającej komputery na tym obszarze, np. w obrębie szkoły, firmy czy osiedla, a następnie podłączeniu całej sieci do serwera dostępowego. Prędkość transmisji zależy w tym przypadku od przepustowości łącza, jakim dysponuje usługodawca internetowy dla danej sieci, oraz od liczby jej użytkowników. Komputer indywidualnego użytkownika sieci jest wyposażony jedynie w kartę sieciową zapewniającą dostęp do huba lub switcha w sieci lokalnej. Częstym rozwiązaniem w sieciach tego typu jest wykorzystywanie protokołu DHCP. W tym przypadku komputery użytkowników sieci otrzymują wirtualne adresy IP „widziane” jedynie wewnątrz sieci lokalnej, natomiast adres IP „widziany” także w Internecie ma jedynie serwer internetowy dostawcy. Użytkownik sieci lokalnej, chcąc korzystać z Internetu łączy się z serwerem i przesyła do niego swoje zadanie. Serwer pobiera odpowiednie informacje (pakiety) ze wskazanego adresu i odsyła je pod adres IP użytkownika, od którego wyszło zadanie.
b) SDI – czyli stały dostęp do Internetu. Jest to usługa oferowana w Polsce przez TPSA. Została ona oparta na technologii HIS firmy Ericsson, w ramach której użytkownik za pośrednictwem zwykłego łącza telefonicznego otrzymuje stały dostęp do Internetu z możliwością równoczesnego prowadzenia rozmów telefonicznych. Maksymalna prędkość transmisji danych sięga 115,2 Kb/s. Aby uzyskać połączenie w ramach tej usługi w domu klienta musi być zamontowany specjalny modem abonencki, który podłącza się do aparatu telefonicznego i komputera. W centrali telefonicznej instalowana jest tzw. Pólka centralna, w której znajdują się modułu karty HIS, obsługujące modemy poszczególnego abonenta.
c) Neostrada – alternatywna dla SDI usługa stałego dostępu do Internetu oferowana przez TPSA. Neostrada umożliwia dostęp do Internetu za pośrednictwem zwykłej linii telefonicznej, jednak w tym przypadku technologia przesyłania sygnału jest inna niż przy tradycyjnym połączeniu modemowym. Najpopularniejszą usługą w ramach Neostrady jest Neostrada Plus oferująca stały dostęp do Internetu z maksymalną prędkością transmisji 512 Kb/s w kierunku do komputera klienta i 128 KB/s w kierunku przeciwnym.
4. Inne sposoby dostępu do Internetu
Oprócz przedstawionych sposobów uzyskania dostępu do Internetu, połączenie z tą siecią jest możliwe także poprzez:
a) Sieć telewizji kablowej – w komputerze abonenta jest instalowany specjalny modem kablowy, którego zadaniem jest wyselekcjonowanie z dostarczanego sygnału danych dla komputera. Z kolei z drugiej strony kabla, czyli u operatora sieci telewizji kablowej, montowane jest urządzenie umożliwiające transmisje danych przez sieć telewizji kablowej oraz przyjmowanie danych wysyłanych przez abonentów.
b) Satelitę – obecnie istnieje kilka rozwiązań tego typu. Najprostszym jest wyposażenie komputera w odpowiedni modem i antenę do odbioru sygnałów z satelity. W ten sposób odbierane są informacje z sieci Internet. Różne mogą być także sposoby połączenia zwrotnego – wysyłania informacji od użytkownika do sieci. Ze względu na wysoki koszt anten nadawczych stosowane są połączenia za pomocą modemu i łączy telefonicznych. W praktyce wygląda to tak, że użytkownik wysyła dane i zapytania do sieci poprzez modem, a informacje zwrotne otrzymuje z satelity. Możliwe są oczywiście połączenia za pomocą satelity w obie strony.
c) Telefon komórkowy – ten sposób połączenia jest praktykowany w miejscach, gdzie nie ma linii telefonicznych ani innego połączenia (np. w górach). Dostęp komputera do Internetu jest możliwy dzięki zainstalowaniu w nim karty modemowej połączonej łączem kablowym (lub na podczerwień) z telefonem komórkowym (karta i aparat muszą udostępniać taką opcję) bądź poprzez kartę modemową instalowaną bezpośrednio w aparacie telefonicznym. W podobny sposób można się połączyć z Internetem przy użyciu kieszonkowego komputera zwanego palmtopem.
d) Sieć energetyczna – okazuje się, że przy zastosowaniu odpowiednich technologii istnieje możliwość wykorzystania sieci elektroenergetycznych do cyfrowej transmisji danych. Pozwala to na połączenie komputera z Internetem poprzez zwykłe gniazdo sieciowe, jakie mamy w domu. Użytkownik otrzymuje specjalny modem, który z jednej strony wpina do dowolnego gniazdka w mieszkaniu, a z drugiej do komputera za pomocą kabla USB lub karty sieciowej. Maksymalna odległość użytkownika od serwera zlokalizowanego w stacji transformatorowej nie może przekraczać 300 metrów. Rozwiązanie to pozwala także na podpięcie aparatów telefonicznych.