Wyrazy małżeńskiej wierności

Małżeństwo, to sakrament zawierany przez dwojga ludzi, niekoniecznie młodych. Przeważnie jest to kobieta i mężczyzna, którzy są dojrzali wewnętrznie i zdecydowanie chcą zrobić krok w przód w swym życiu.

Faktem jest, że aby zaistniało prawdziwe małżeństwo, niezbędna jest do tego miłość, czułość, chęć poświęcenia się dla drugiego człowieka, bezgraniczne zaufanie, wierność i coś, co czuje każdy zakochany człowiek, czyli chęć spędzenia reszty życia ze swoja drugą połówką. Sakrament, o którym teraz wspominam, to uczucie, stan, który buduje się na bardzo ważnym fundamencie, jakim jest jedność. Owszem... można wziąć ślub z osobą, której jest się wiernym, ale stałość i jedność jest niezbędna, by zaistniało prawdziwe małżeństwo. Jak powiedział Henry Louis Mencken : „Gdy mężczyzna i kobieta się pobiorą, stają się jednym ciałem”. Moim zdaniem ta podstawa, o której mówię, to nic innego jak połączenie się dusz dwóch osób w taki sposób, aby wspólnie one kochały, myślały, marzyły, egzystowały... i wierzyły. Tylko wówczas możemy przekonać się, czym tak naprawdę jest miłość w życiu człowieka i jak wielką potęgę ma wszystko, co jest związane z nią, dobrem i moralnością. Kiedy niespodziewanie miłość dosięga także i nas, to wtedy zaczyna się proces mający na celu zrobienie z nas człowieka dobrego, posłusznego nakazom boskimi przede wszystkim czułego. Wtedy bowiem z naszego wnętrza mają szansę wydostać się i zaistnieć uczucia takie jak: troska, wyrozumiałość, współczucie, bezinteresowność, czy serdeczność. Bo o to właśnie chodzi, by wraz z innymi pozytywnymi uczuciami przychodziły także inne, równie dobre. Myślę, że można porównać to do swego rodzaju „reakcji łańcuchowej”; ruszymy jedno, rozpoczynamy pracę wszystkich ogniw połączonych z pierwszą rzeczą. Ogniwami takimi można nazwać wszystkie te moralne nakazy, skłonności i uczucia, które pojawiają się w naszym życiu podczas poznawania uczucia miłości. Niestety jednak małżeństw nie zawsze jest prostym zjawiskiem, które biegnie swoim niezachwianym rytmem. Często w swym życiu jesteśmy postawieni przed serią prób, niekoniecznie łatwych. W takich sytuacjach to wyłącznie od nas zależy, jak się zachowamy, jak wybrniemy z problemu i jak potoczy się nasza przyszłość. Choć jak wspominałem wcześniej w parze z małżeńską miłością idzie wierność, to właśnie nasz charakter, silna wola i umiejętność odniesienia się do boskich przykazań muszą pomóc nam w utrzymaniu szacunku, wierności i prawdy w stosunku do wybranki lub wybranka naszego serca. Życie nie jest łatwe, ale to właśnie ono, szczególnie gdy jest prowadzony w uczciwy i moralny sposób, jest dla nas – ludzi przepustką do Bram Niebieskich.
Jak słusznie zauważył Honore de Balzac: „Małżeństwo jest wiedzą”. Otóż bardzo często owy sakrament, to źródło mądrości i inteligencji. Kiedy się kocha, wszystko dookoła nabiera coraz głębszego sensu. Pobieramy się, a życie po ślubie jest czymś tak wspaniałym, że czasami nie można tego opisać. Wówczas mogą zniknąć wszystkie smutki, a nawet jeśli podczas naszej ziemskiej wędrówki takowe się pojawiają, to temu właśnie służy jedność: aby cierpieć razem i swe nieszczęście także razem wypierać z życia, a w to miejsce wstawiać dobry humor i miłość. Podczas życia spędzanego razem przez cały czas uczymy się siebie nawzajem, różnych zachowań i poznajemy prawdę o świecie i ludzkim wnętrzu. Oczywiście małżeństwo to także przyjemność, która płynie z pieszczot, pocałunków, przytulania się, bądź seksu, który jest chyba stałym elementem w życiu kochających się i bezgranicznie ufających sobie ludzi. Taki związek na całe życie to dowód prawdziwej miłości i uczucia, które płynie z środka naszych serc i wciąż okazywane jest drugiemu człowiekowi – temu, który jest nam niezwykle bliski i jego obecności zawdzięczamy nasz cały dobytek, mądrość i szczęście. Pewnie wielu z nas przez cały czas zastanawia się czym naprawdę jest miłość, jak ją w sobie odkryć, jak poznać, że jest ona także w udziale w naszym życiu. Otóż prawdziwa, szczera, gorąca miłość źródło swe ma w naszych sercach, umyśle i duszy. Jeśli kiedyś poczujemy, że dana osoba jest dla nas tak ważna, że dla niej moglibyśmy zrobić wszystko, począwszy od przepłynięcia świata dookoła, do oddania za nią życie... to wtedy możemy być pewni, że naprawdę kochamy. A jeśli tak jest, a my będziemy przez resztę życia okazywać to ludziom na każdym kroku, niekoniecznie małżeńską miłość swojej wybrance, ale także miłość jako postawę wobec innych ludzi, to możemy być pewni, że do dobro, szczęście i radość po czasie wróci do nas ze zdwojoną „pozytywną siłą”.
Jeśli małżeństwo jest pomyślne, to owocem jego jest wielkie szczęście – dzieci... One są źródłem radości, szczęścia i zadowolenia z życia.

Jestem pewien, że jeśli w życiu każdego z nas zaistnieje miłość, czułość, radość, czułość, wierność i to bliżej nieopisane uczucie, które sprawia, że nie możemy żyć bez drugiej, ukochanej osoby, to nawet śmierć nie będzie straszna, a wręcz przeciwnie. Jeśli przez cały czas będziemy przestrzegać nakazów boskich, a swoją „ziemską egzystencję” poświęcimy na czynieniu dobra i kierowaniu się miłością, to będziemy czuć się spełnieni i umrzemy z uśmiechem na twarzy.