Walory i infrastruktura turystyczna Polski

WALORY I INFRASTRUKTURA TURYSTYCZNA POLSKI

ROZWOJ TURYSTYKI W POLSCE
System organizacji informacji turystycznej powstał w 1963 r., był to jeden z pierwszych systemów zbierania, przetwarzania i przekazywania informacji turystycznej w Europie. Wprowadzony zarządzeniem przewodniczącego GKKFiT ( 31.05.1963 r.) Obejmował on: Ośrodki dyspozycyjno %u2013 koordynacyjne: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej; Wojewódzkie Ośrodki Informacji Turystycznej; Regionalne Ośrodki Informacji Turystycznej i Punkty informacji turystycznej, stanowiące podstawowe ogniwo systemu informacji turystycznej W 1997 r. zarządzeniem przewodniczącego GKKFiT z 23.03.1977 r. określono jednolity system informacji turystycznej, w związku z powstaniem 49 województw, Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej; Wojewódzkie Ośrodki Informacji Turystycznej; Punkty Informacji Turystycznej Kolejne zmiany nastąpiły w 1994 r. Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej przekształcono w PAPT ( Polska Agencja Promocji Turystyki), przedsiębiorstwo państwowe, któremu podlegały oddziały regionalne i centralna informacji turystycznej. Organem założycielskim PAPT był UKFiT. Podstawowym zadaniem statutowym PAPT była promocja turystyki krajowej i zagranicznej turystyki przyjazdowej do Polski oraz koordynacja funkcjonowania systemu informacji turystycznej w kraju. Ogniwami tego systemu były oddziały terenowe PAPT i centrala. poziom ogólnokrajowy - PAPT %u2013 promocja zagraniczna i koordynacja funkcjonowania systemu informacji i promocji. poziom regionalny %u2013 RAPT - samodzielne przedsiębiorstwa państwowe, utworzone jako spółki prawa handlowego, dla 1 lub więcej województw ,oddziały terenowe PAPT, wojewódzka centralna IT %u2013 zadaniem ich było zapewnienie funkcjonowania systemu inf. i promocji turystycznej na danym terenie poziom lokalny %u2013 miejskie i gminne centra i ośrodki informacji turystycznej, działały na najniższym poziomie terytorialnym zapewniając funkcjonowanie informacji turystycznej punkty Informacji Turystycznej %u2013 w obiektach turystycznych, rożnych placówkach %u2013 dworce kolejowe, hotele, przejścia graniczne %u2013 działające jako placówki bez stałej obsady informatora turystycznego. Kolejna zmiana nastąpiła w 2000 r. w związku z powstaniem POT, zmiana w zarządzaniu i organizacji informacji turystycznej. Jednym z zadań statutowych POT jest zapewnienie funkcjonowania i rozwijanie systemu polskiej informacji turystycznej. Opracowane zostały standardy: Formy organizacyjne i zakres działania jednostek informacji turystycznej Przykładowe grupy baz danych w celu ujednolicenia systemu Przykładowe plany centrów i punków Informacji Turystycznej %u2013 zasady funkcjonowania i schemat organizacyjny Znaki informacji turystycznej Struktura organizacji Informacji Turystycznej w Polsce utworzona przez POT obejmuje 2 grupy podmiotów. Jednostki odpowiedzialne za organizacje informacji turystycznej na poszczególnych szczeblach administracyjnych %u2013 funkcje organizacyjno-koordynacyjne pełnią POT, ROT, LOT, gdy ich brak to pełni je samorząd lokalny jednostki odpowiedzialne za zbieranie, przetwarzanie i przekazywanie informacji turystycznej do podstawowych punktów IT %u2013 funkcje wykonawcze tj. odpowiedzialność za zbieranie, przetwarzanie i przekazywanie informacji pełnią wojewódzkie centra (ośrodki) informacji turystycznej, powiązane organizacyjnie z ROT lub samorządem. POT Wojewódzkie Centra Informacji Turystycznej Powiatowe Informacji Turystycznej Miejskie, Gminne Informacji Turystycznej Bezobsługowe punkty IT Punkty IT (technologia)

CZYNNIKI DECYDUJĄCE O ATRAKCYJNOŚCI TURYSTYCZNEJ. - walory przyrodnicze - walory wypoczynkowe %u2013 czyste powietrze, cisza, klimat - walory krajoznawcze %u2013 zabytki, pamiątki historyczne - zasoby infrastruktury turystycznej (noclegowej, żywieniowej, komunikacyjnej, towarzyszącej) Turystyka kojarzy się nierozerwalnie z podróżami, sportem, rekreacją, poznawaniem czegoś nowego. To, co dla jednych jest formą wypoczynku dla innych stanowi źródło pracy. Te wzajemne relacje zapoczątkowały powstanie odrębnego działu gospodarki obejmującego obsługę turystów, a w szczególności zapewnienie im noclegów, środków lokomocji, wyżywienia, przewodników, pamiątek z wycieczek, przygotowania szlaków turystycznych, sprzętu sportowego, programu kulturalnego, udostępnienie obiektów do zwiedzania i inne. Turystyka podlega ciągłej ewolucji, głównym motorem tych zmian są wymagania turystów. Ze względu na swoją złożoność i zasięg nie sposób nie zauważyć, że oddziałuje ona na środowisko tak społeczne jak i przyrodnicze. Turystyka jest niezbędną częścią składową rynku światowego. Zajmuje drugie miejsce w ekonomice światowej po przemyśle elektronicznym i komputerowym, wyprzedzając takie dziedziny jak przemysł petrochemiczny i przemysł samochodowy. Przemysł turystyczny zajmuje ważne miejsce w gospodarce większości krajów. Według oceny specjalistów w rekreacyjne rozwiniętych krajach działalność turystyczno-rekreacyjna dostarcza do 50% wszystkich wpływów do budżetu. Na rozwój współczesnej turystyki mają wpływ różne czynniki. Na przykład czynnik ekonomiczny, który ma wpływ na rozwój światowej gospodarki. Występowanie wyraźnego podziału na kraje bogate, wysoko rozwinięte i na kraje ubogie rozwijające się, oraz w obrocie finansowym wymienności walut. Usługodawcy realizujący usługi turystyczne nastawiają się na zysk a państwa, które, preferują turystykę osiągają z tego tytułu znaczące dochody. Drugim czynnikiem jest czynnik społeczny. Ilość dochodów przeznaczonych na wypoczynek decyduje często o wyborze miejsca i kategorii spędzenia czasu wolnego. Ilość dni urlopu często też na wpływ na wybór miejsca wypoczynku. Poza tym nieodparta chęć do poznawania nowego, nowych miejsc, zwiedzanie świata, regionu, okolicy, poznawania innych narodów, kultur, religii, przyrody, chęć obcowania z naturą, sprzyja rozwojowi turystyki. Następny z kolei czynnikiem jest czynnik polityczny. Każde państwo prowadzi własną politykę dotycząca turystyki. Państwa starają się wprowadzić przepisy stymulujące rozwój turystyki, wiedząc, że przyniesie to wpływ pieniędzy do budżetu państwa. Przykładem może być wprowadzanie ruchu bezwizowego, uproszczenie odpraw celnych. Stabilna polityka międzynarodowa, społeczna, lokalna, brak napięć społecznych, etnicznych, religijnych sprzyja rozwojowi turystyki. Zrównoważona i bezkonfliktowa polityka państw sprawia to ze takie kraje są chętniej odwiedzanie przez turystów niż państwa, w których toczą się jakieś konflikty. Następnym z kolei czwartym czynnikiem jest czynnik techniczny. Do niego należy zaliczyć rozwój transportu, co powoduje wzrost mobilności społeczeństwa, ułatwia i przyśpiesz zmianę miejsca pobytu. Postęp w środkach komunikacji powoduje wzrost ich liczby, zwiększa dostępność, szybkość, komfort przejazdu, bezpieczeństwo podróży oraz powoduje obniżenie kosztów przejazdu. Stwarza to możliwość dotarcia do każdego wybranego miejsca. Rozbudowa autostrad, dróg szybkiego ruchu, kolejowych linii expresowych, budowa nowych lotnisk i modernizacja istniejących skraca czas podróży i wydłuża wypoczynek. Piątym czynnikiem jest czynnik demograficzny. Gdzie zwiększa się udział ludzi starszych którzy na emeryturze zaczynają intensywnie podróżować, jak również nasileniu ulega zjawisko zatrudniania w krajach wysoko rozwiniętych pracowników zagranicznych doprowadza to do zwiększania się migracji do krajów wysoko rozwiniętych i turystyki tzw. rodzinnej (odwiedziny). Wymienione powyżej czynniki można zaliczyć do czynników podstawowych albo głównych.

Polska dysponuje odpowiednimi walorami przyrodniczymi oraz kulturowymi dla krajowego i zagranicznego rozwoju ruchu turystycznego. Turystyka ma szanse stać się u nas ważnym działem sektora usług, przynosząc w miarę swojego rozwoju niemałe dochody regionom dokonującym restrukturyzacji gospodarki. Dzięki rozwojowi agroturystyki może także ulec zmniejszeniu bezrobocie na wsi. Po roku 1990, wraz z wprowadzeniem w Polsce gospodarki rynkowej, nastąpiło ożywienie na rynku turystycznym. Powstały biura turystyczne ze zróżnicowaną ofertą usług. Wielkie państwa europejskie zniosły wizy dla Polaków. Obywatele coraz częściej uczestniczą w między narodowym ruchu turystycznym. Jednocześnie w Polsce wzrasta oferta i jakość usług turystycznych, zorientowanych na turystykę zagraniczną. W 1997 roku sejm uchwalił ustawę o usługach turystycznych, spójną z prawem Unii Europejskiej. Na walory przyrodnicze Polski składają się walory wypoczynkowe i krajoznawcze. Walorami wypoczynkowymi dysponują obszary nadmorskie, pojezierza, górskie oraz inne regiony kraju o czystym środowisku, korzystnym dla zdrowia mikroklimacie i bogatej roślinności. Na pograniczu walorów przyrodniczych i pozaprzyrodniczych znajdują się np. ogrody botaniczne i zoologiczne, parki narodowe i krajobrazowe, punkty widokowe. Do typowych obiektów antropologicznych należą: muzea, obiekty historyczno %u2013 wojskowe, parki rozrywki, miejsca pielgrzymek, festiwale, wystawy, aukcje i inne miejsca przyciągające turystów. Obszary Polski, w których występuje duża koncentracja ruchu turystycznego, nazywano regionami turystycznymi. Należą do nich regiony o wybitnych walorach przyrodniczych np. Karkonosze, Słowiński Park Narodowy, lub miasta odznaczające się walorami pozaprzyrodniczymi np. Kraków. Teraz po krótce przedstawię parę regionów Polskich, które są warte odwiedzenia. Zacznę od Pojezierza Kaszubskiego, stanowi ono najwyższą część pojezierzy. Najwyższym wzniesienie jest tu Wieżyca %u2013 329 m n.p.m. %u2013 znajduje się we Wzgórzach Szymborskich. Na jej stokach w zimie można uprawiać narciarstwo zjazdowe. Na Pojezierzu Kaszubskim występuje zgrupowanie wielu jezior rynnowych, z których największymi są jeziora: Wdzydze, Raduńskie i Ostrzyckie. Nad jeziorem Wdzydze we wsi Wdzydze Kiszewski znajduje się Kaszubski Park Etnograficzny. Do głównych ośrodków należą między innymi Kartuzy i Kościerzyna. Pojezierze Kaszubskie jest zamieszkiwane przez Kaszubów, którzy zachowali swój język, pielęgnują tradycje i sztukę ludową. Ze względu na walory środowiskowe i kulturowe, bliskość Trójmiasta oraz zagospodarowania turystycznego regionu jest licznie odwiedzany przez turystów. Następny Polskim regionem prezentowanym prze zemnie będą Niziny Środkowopolskie. Niziny Środkowopolskie obejmują Nizinę Wielkopolską, Mazowiecką, Śląską, Podlaską i Podlesie Lubelskie. Rzeźba regionu została wykształcona podczas zlodowacenia Odry. Proces wietrzenia, denudacji i erozji sprawił, że obszar w większości części jest równinny. W krajobrazie zaznaczają się nieliczne wzgórza moreny czołowe. Na nizinie Podlaskiej znajdują się największy w naszym kraju kompleks lasów, tzw.,,Zielone Płuca Polski%u201D. W ich skład wchodzi Puszcza Białowieska, znajdująca się na liście Światowego Dziedzictwa Przyrody UNESCO. Część pierwotnej puszczy objęto ochroną w Białowieskim Parku Narodowym. Puszcze tworzą grody, bory, lasy mieszane, a na terenach podmokłych lasy łęgowe. Żyją tu na wolności żubry, tarpany, rysie, wilki i łosie. Tereny Puszczy Kampinoskiej, położone w dolinie Wisły, objęte są ochroną w Kampinoskim Parku Narodowym. Dno pradoliny wypełnione jest piaskami, na których działalność wiatru doprowadziła do powstania wydm. W obniżeniu terenu znajdują się bagna i torfowiska. Ruch turystyczny skupia się głównie w Warszawie, Łodzi i Wrocławiu. Warszawa jest najczęściej odwiedzanym miastem w Polsce. Liczy1,6 mln ludności i co roku przyjmuje mniej więcej tyle samo turystów, z czego około 50% stanowią cudzoziemcy. Do najcenniejszych zabytków należą Stare i Nowe Miasto, Trakt Królewski, zespoły placowo parkowe w Łazienkach i Wilanowie. Łódź to drugie pod względem liczby ludności miasto Polski. Jest położone na dziale wód Wisły i Odry na skraju Garbu Łódzkiego. Turyści mogą tu zobaczyć zabytki architektury secesyjnej i eklektycznej, zabytkowe budynki fabryczne, Muzeum Włókiennictwa. Wrocław leży nad Odrą i jest miastem o dużych walorach turystycznych. Zawdzięcza to m.in. położeniu na skrzyżowaniu szlaków komunikacyjnych. Nie wielki odległości dzielą stolicę Dolnego Śląska do Pragi (około 250 km) i Berlina (350 km). Do najcenniejszych zabytków Wrocławia należy gotycki ratusz oraz katedra, zbudowana na Ostaniu Tumskim. W mieście znajduje się 11 muzeów oraz ciesząca się dużym zainteresowaniem,,Panorama Racławicka%u201D obraz umieszczony w specjalnej do tego zbudowanej rotundzie. Następnym a zarazem ostatnim regionem, który opisze będzie Wyżyna Krakowsko Częstochowska. Zbudowana jest głównie ze skał wapiennych, powstałych okresie jury. Znajduje się tu wiele wzniesień i ostańców wapiennych. Procesy krasowe doprowadziły do powstania wielu form skalnych, np. Grota Łokietka, Iglicy Deotymy, Maczugi Herkulesa. Na wzgórzach wapiennych przetrwały ruiny zamków, budowanych od czasów średniowiecz. Śladem zamków biegnie od Krakowa do Częstochowy pieszy,,Szlak Orlich Gniazd%u201D. W regionie utworzono w 1956 roku Ojcowski Park Narodowy, obejmujący dolinę Prądnika, otoczoną skałami wapiennymi o fantastycznych kształtach, np. maczug, iglicy, bram i baszt. Park posiada bogatą roślinność, roślinność charakterystycznymi na słonecznionych stokach kserotermicznymi porostami. Chronionym gatunkiem jest Brzoza Ojcowską. Turyści mogą zwiedzić Jaskinie Łokietka, zamek w Pieskowej Skale. Kraków i Częstochowa są miastami położonymi na południowym i północnym krańcu regionu. Ze względu na ilość i liczbę zabytków stanowią cel podróży wielu turystów krajowych i zagranicznych. Stare Miasto w Krakowie zostało w 1978 roku w pisane na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO jako jedno z najważniejszych pod względem kulturowym miast Europy. W Krakowie zachował się historyczny układ urbanistyczno %u2013 architektoniczny w skład czego wchodzą budynki UJ, Sukiennice, Wawel, Kościół Mariacki, oraz najstarsze dzielnice Kleparz i Kazimierz. Częstochow jest najważniejszy miejscem kultu religijnego w Polsce, związanego z cudownym obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej umieszczone w klasztorze Paulinów na Jasnej Górze.

MOCNE I SLABE STRONY TURYSTYKI W POLSCE Do SILNYCH STRON polskiego sektora turystyki zaliczyć możemy: dobre, środkowe położenie geograficzne w Europie bogatą i urozmaiconą kulturę, historię, sztukę, folklor, zabytki, muzea, teatr, obiekty i zespoły zabytkowe o najwyższej światowej klasie, z czego 8 obiektów zostało zaliczonych do List Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO interesujący i zróżnicowany krajobraz ( morze, góry, jeziora, lasy ) z wieloma parkami narodowymi i rezerwatami przyrody, walory i atrakcje turystyczne, uzdrowiskowe i rekreacyjne duży potencjał do rozwoju i uprawnienia turystyki aktywnej, co oznacza szansę wykreowania, przez różne formy turystyki aktywnej, nowego polskiego produktu na rynkach zagranicznych; 46% powierzchni Polski nadaje się do zagospodarowania turystycznego sporą ofertę różnego typu imprez kulturalnych, zarówno w ośrodkach miejskich, jak i na wsi tradycyjną polską gościnność to, że jesteśmy krajem %u201ESolidarności%u201D i ojczyzną papieża %u2013 wciąż jeszcze świat interesuje się krajem, który zapoczątkował upadek minionego systemu komunistycznego sąsiedztwo siedmiu państw ościennych, w tym Niemiec, trzeciego co do liczby wyjazdów zagranicznych kraju świata, także państw byłego Związku Radzieckiego %u2013 żródła napływu wielu obecnych i potencjalnych turystów, bez względu na przyczyny ich podróży do Polski Polonię %u2013 kilkanaście milionów ludzi, pragnących odwiedzić kraj swojego pochodzenia lub swoich przodków Korzystne kursy walut, przez co niektóre towary i usługi są atrakcyjne, przede wszystkim dla sąsiadów i Skandynawów Wielkość i rozmieszczenie bazy noclegowej %u2013 około 700tyś. miejsc stałych i sezonowych oraz 500tyś. miejsc w obiektach spełniających również funkcje turystyczne (sanatoria, minicampingi, nierejestrowane kwatery prywatne) Rozbudowa sieć uzdrowisk Dobre lotniska miedzynarodowe i korzystne połączenia liniowe.

Chcąc przedstawić pozytywne aspekty współczesnej turystyki nie można zapomnieć o zjawiskach negatywnych związanych z turystyką.

do SŁABYCH STRON jest na razie więcej. Należą do nich: brak pozytywnego wizerunku Polski jako kraju podróży turystycznych zły stan bezpieczeństwa %u2013 napady na drogach, w miastach, w miejscowościach turystycznych, kradzieże i włamania do samochodów zły stan środowiska naturalnego %u2013 zamknięte plaże i kąpieliska, wiele rzek i jezior poza wszelką klasą czystości, uzdrowiska, które z powodu zanieczyszczenia powietrza straciły lub tracą swoje walory lecznicze fatalny stan dróg oraz słaby poziom usług w szeroko pojętej sferze pomocy drogowej %u2013 brak autostrad, tras szybkiego ruchu, słabe zagospodarowanie turystyczne tras miedzynarodowych, brak na trasach telefonów, za mało strzeżonych parkingów niski standard bazy noclegowej %u2013 dekapitalizacja, brak hoteli 2 i 3-gwiazdkowych o standardzie europejskim słaba dostępność komunikacyjna i telekomunikacyjna zbyt duży fiskalizm państwa, co wpływa na wysokość cen towarów i usług, również turystycznych uboga promocja tzw. produktu turystycznego: w świecie na jednego turystę wydaje się 3-4 dolary, u nas 75centów generalnie niski poziom usług słaba znajomość języków obcych przez Polaków, dotyczy to również personelu zatrudnianego w branży i usługach jej towarzyszących zły stan porządkowy i higieniczny brak jednolitych i sprawnych systemów rezerwacyjnych brak kordynacji między organizatorami imprez kulturalnych, sportowych itp. a branżą turystyczną %u2013 turoperatorami powszechne niedocenianie ekonomicznej i antyrecesyjnej roli gospodarki turystycznej niedorozwój infrastruktury i bazy rekreacyjnej ogólnodostepnej %u2013 za mało wyciągów narciarskich, basenów, krtów tenisowych, boisk,sal gimnastycznych, pól golfowych itp. krótki sezon wypoczynkowy typu %u201Esłońce, plaża%u201D potrzeba modernizacji uzdrowisk. infrastruktura Transport kolejowy Największą firmą zajmującą się przewozami kolejowymi jest grupa PKP S.A., w skład której wchodzi wiele spółek m.in.: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. %u2013 odpowiedzialne za infrastrukturę, PKP Przewozy Regionalne Sp. z o.o.- obsługujące pasażerski ruch regionalny i międzyregionalny (być może od grudnia 2006 wyłącznie połączenia regionalne), PKP Cargo S.A. %u2013 przewóz towarów, PKP Intercity Sp. z o.o. %u2013 połączenia "kwalifikowane", tj. pociągi EC, IC, Ex a także pociągi z niższą taryfą (TLK). Od grudnia 2006 spółka być może przejmie obsługę połączeń międzyregionalnych od PKP PR. W niektórych województwach powstają spółki zajmujące się ruchem regionalnym tworzone wspólnie przez PKP oraz samorządy %u2013 na przykład koleje Mazowieckie w Województwie Mazowieckim. W Trójmieście i Warszawie istnieją koleje aglomeracyjne poruszające się po torach PLK (SKM). W Warszawie istnieje też kolej dojazdowa (WKD), która porusza się po normalnotorowej linii do niej należącej. Istnieje także wielu przewoźników nie powiązanych z PKP, obsługujących głównie transport towarowy. Między innymi: PCC RAIL SZCZAKOWA S.A., PTKiGK S.A. Rybnik, CTL. Kilku przewoźników posiada także licencje na przewozy osób, jednak z firm spoza PKP S.A. takie usługi są świadczone tylko przez operatorów działających na liniach wąskotorowych. Największym operatorem kolei wąskotorowych w Polsce jest Stowarzyszenie Kolejowych Przewozów Lokalnych z siedzibą w Kaliszu. Pełną listę licencjonowanych przewoźników kolejowych można znaleźć na stronie www.utk.gov.pl całkowita długość linii kolejowych: 23 852 km (2004) Zdecydowana większość infrastruktury kolejowej znajduje się pod zarządem PLK S.A. Za dostęp do niej pobierane są od poszczególnych przewoźników opłaty. Najważniejsze linie kolejowe to m.in.: E30: granica z Niemcami %u2013 Wrocław %u2013 Katowice %u2013 Kraków %u2013 granica z Ukrainą; E20: granica z Niemcami %u2013 Poznań %u2013 Warszawa %u2013 granica z Białorusią; E65: granica z Czechami %u2013 Katowice %u2013 Warszawa %u2013 Gdynia; Transport samochodowy Zobacz w Wikiźródłach tekst polskie tablice rejestracyjne Na koniec 2005 w Polsce było zarejestrowanych 16 mln pojazdów samochodowych; w tym liczba samochodów osobowych wynosiła 12 mln. W ostatnich latach istnieje coraz większy import tanich używanych samochodów z Europy Zachodniej, co powoduje spadek sprzedaży samochodów nowych (z 632 tys. w 1999 do 235 tys. w 2005) oraz podniesienie wieku samochodów jeżdżących po polskich drogach. Ponad 87% wszystkich pojazdów zarejestrowanych w Polsce ma więcej niż 6 lat.[14] [15] Do 2006 w Polsce było 381 tys. km dróg, w tym 253 tys. km dróg o nawierzchni twardej i 127 tys. km o nawierzchni gruntowej. Do końca lipca 2006 oddano do użytku 665 km autostrad w Polsce. Wg stanu na grudzień 2005 mamy 257 km funkcjonujących dróg oznaczonych jako polskie drogi ekspresowe. Według raportu NIK 161/2005 z kontroli funkcjonowania transportu drogowego i kolejowego w latach 1990-2004: [16] Polska jest korkiem komunikacyjnym Europy polskie drogi należą do najbardziej niebezpiecznych i najgorszych w Europie tylko 8% dróg krajowych spelnia wymogi UE 16,1% dróg posiada pęknięcia nawierzchni 15,8% dróg posiada nierówną nawierzchnię 36,8% dróg posiada koleiny 21,5% dróg ma złe właściwości przeciwpoślizgowe na 100 wypadków w Polsce 11 zabitych (dla porównania w UE na 100 wypadków jest 3 zabitych) Polska mimo ogromnych zapóźnień w sferze dróg przeznacza tylko 0,3% PKB na ten cel (dla porównania w innych krajach od 0,5% do 1,5% PKB

Najważniejsze drogi prowadzą: z Jakuszyc na granicy polsko-czeskiej przez Zieloną Górę, Gorzów Wielkopolski i Szczecin na przeprawę promową ze Świnoujścia do Ystad w Szwecji (E65 %u2013 DK3/S3) z granicy polsko-niemieckiej w Świecku przez Poznań i Warszawę do granicy z Białorusią w Terespolu i dalej do Mińska i Moskwy (E30 %u2013 DK2/A2) z granicy polsko-niemieckiej w Zgorzelcu przez Wrocław, Opole, Katowice, Kraków, Tarnów i Rzeszów do granicy ukraińskiej w Medyce i dalej do Kijowa (E40 %u2013 DK4/A4). Dużą rolę odgrywać mogą też w przyszłości: trasa E75 z granicy polsko-czeskiej w Cieszynie przez Bielsko-Białą, Katowice i Łódź na przeprawę promową z Gdańska do Helsinek, czyli planowana autostrada A1 oraz E67 (DK8/S8) przebiegająca przez całą Polskę %u2013 od granicy z Litwą w Budzisku do granicy czeskiej w Kudowie-Zdroju. Ta 790-kilometrowa (polski odcinek) trasa ma się stać częścią tzw. arterii "Via Baltica" łączącej Finlandię, Estonię, Łotwę i Litwę z Europą Południową i Zachodnią. Drogi odgrywają duże znaczenie, ponieważ ponad 85% ładunków jest przewożonych ciężarówkami. Oprócz tego przez Polskę porusza się wiele jadących po towary do Europy Zachodniej ciężarówek z krajów wschodniej części kontynentu %u2013 Estonii, Białorusi, Litwy, Łotwy, Rosji, Ukrainy i innych państw.

Komunikacja lotnicza Port lotniczy Poznań-Ławica Polskie linie lotnicze to: PLL LOT, Centralwings, Direct Fly, EuroLOT, Fischer Air Polska i White Eagle Aviation. Na polskich lotniskach lądują również samoloty linii zagranicznych, m.in.: Air France, British Airways, Germanwings, Lufthansa, Ryanair, Sky Europe, Wizz Air i wiele innych. Główne lotniska znajdują się w: Warszawie (Okęcie), Krakowie (Balice), Katowicach (Pyrzowice), Gdańsku (Rębiechowo), Poznaniu (Ławica), Wrocławiu (Strachowice), Szczecinie (Goleniów), Łodzi (im. Władysława Reymonta), Rzeszowie (Jasionka), Bydgoszczy (Szwederowo). Sieć połączeń lotniczych w Polsce nie jest rozbudowana; większość połączeń odbywa się z pośrednictwem portu Okęcie. Polskie linie lotnicze posiadają samoloty: ATR (42 i 72) i Embraer (145, 170, 175) oraz Boeing (737, 757, 767; PLL LOT złożył zamówienie na 787 Dreamliner).

Komunikacja miejska W Polsce komunikacja miejska składa się głównie z autobusów i tramwajów. Istnieje tylko jedna linia metra %u2013 w Warszawie. Szybki tramwaj funkcjonuje w Poznaniu (Poznański Szybki Tramwaj, tzw. "pestka") oraz w Łodzi wzdłuż trasy W-Z (Cityrunner); podobne torowiska są w budowie w Krakowie (Krakowski Szybki Tramwaj), w Szczecinie (Szczeciński Szybki Tramwaj) oraz w Łodzi wzdłuż osi Pn-Pd (Łódzki Tramwaj Regionalny %u2013 część najdłuższej w Europie linii tramwajowej).