Makbet narodziny zbrodniarza. Proces przemiany głównego bohatera, rozważ jej przyczyny i następstwa.

Makbet był odważnym i doświadczonym dowódcą. Dobrą sławę zyskał przyczyniając się do zwycięstwa wojsk szkockich nad norweskimi. Wracając z pola bitwy wraz ze swoim przyjacielem- Bankiem, spotykają trzy Czarownice. Makbet z ich ust słyszy, że zostanie tanem Kawdoru, a później i królem.
Do domu powraca razem z królem, który obwołał go już mianem „tana Kawdoru”. Król Duncan zamierza się u swego dzielnego rycerza zatrzymać. Powiadamia o tym listownie swą żonę, a także przekazuje jej wiadomość na temat przepowiedni Czarownic. Kiedy Makbet znajduje się już w swoim zamku zaczynają go dręczyć wątpliwości, co do zbrodni, z których zwierza się swojej żonie. Ona zaś go wyśmiewa, a popychany do działania przezwycięża częściowo obawy i późną nocą przystępuje wraz z Lady Makbet do realizacji zamierzeń. Udaje mu się zamordować śpiącego władcę, ale po tym czynie męczą go wyrzuty sumienia, które ucisza żona. Rankiem, kiedy zbrodnia wychodzi na jaw, Makbet rzuca oskarżenie na służących, którzy mieli pilnować królewskiej komnaty. W przypływie wściekłości i rozpaczy po królu, zabija oskarżonych. Zostaje wybrany na nowego króla, ale to go nie powstrzymuje i brnie w kolejne zbrodnie. Tym razem dotyczy ona Banka, któremu Czarownice przepowiedziały iż zostanie ojcem królów. Makbet chcąc temu zapobiec nakazuje dwóm zbójcom, aby napadli i zabili Banka wraz z jego synem Fleanc’em. O śmierci przyjaciela dowiaduje się podczas uczty. Chwilę później dwukrotnie ukazuje mu się duch zabitego, co wprawia Makbeta w przerażenie.
Zło pociąga zło, morderstwo podąża za morderstwem i tak z obranej już raz drogi nie można się już cofnąć. Wyrzuty sumienia można na jakiś czas zagłuszyć, lecz w końcu powracają one ze zdwojoną siłą. Ciągłe niszczące działanie zła doprowadza Lady Makbet do obłędu i samobójstwa. Nie mogła ona znieść tego wielkiego obciążenia psychicznego. Makbet zostaje sam i wkrótce również ginie- w pojedynku z Macduffem.
Ambicja i krótkowzroczność stały się przyczyną upadku Makbeta, który z uczciwego i prawego człowieka przeistoczył się w krwawego tyrana, który siał wokół siebie grozę i śmierć. Nie wziął pod uwagę ko9nsekwencji swych czynów i spotkała go klęska, gdyż tak zwykle kończy się panowanie zbrodniarza.