Uniwersalizm średniowiecznej Europy

Moja praca dotyczyć będzie uniwersalizmu średniowiecznej Europy od IX do XIV wieku.

Jednym z czynników wpływających na powszechność Europy w średniowieczu jest dominująca religia, czyli chrześcijaństwo. Światopogląd chrześcijański rządził myśleniem, odczuciami i postępowaniem wszystkich ludzi tej epoki.

Prócz tego obowiązywały te same, narzucone przez religię normy moralne i wzorce osobowe. Jednym z nich była postawa ascety. Charakteryzowała się ona pokorą, ubóstwem, miłością do bliźniego i przyrody. Za wzór uznawano również postawę rycerza. Jego cechami były siła, odwaga, honor i duma.

Średniowiecze to czas powstania pierwszych uniwersytetów. Były one wytworem ówczesnej kultury miejskiej. Językiem wykładowym była łacina. Pierwsze w Europie szkoły wyższe powstały w XI i XII wieku we Francji i we Włoszech. Naczelne uczelni stał rektor. Wybierany był on przez profesorów lub studentów. Uniwersytet porównywany był do budowli. Jego fundamenty stanowiły sztuki wyzwolone, ściany prawo i medycyna, a dach teologia.

Kolejnym składnikiem było stosowanie dwóch dominujących w tym okresie styli – romańskiego i gotyckiego. Budynki gotyckie charakteryzowały się bogatymi zdobieniami, zastosowaniem witraży oraz ostrymi łukami. Przykładem zabytku tego typu jest komturski zamek w Malborku. Styl romański to głównie budowle obronne o grubych murach i małych, wąskich oknach, możemy do nich zaliczyć, np. Rotundę św. Prokopa w Strzelnie.

Elementów uniwersalnych możemy znaleźć jeszcze wiele, np. stosowanie prawa rzymskiego, przejmowanie elementów antycznych i arabskich. Świadczy to o tym, że średniowieczna Europa tworzył jedno „wielkie państwo”.