Symbole narodowe

Polska jak i inne państwa ma swoje symbole. Te symbole mają wpływ na świadomość narodową.

Świadomość narodowa, ukształtowana w procesie społeczno-historycznym postać świadomości społecznej. Świadomość narodowa rozwija się na podłożu wspólnoty języka, terytorium, historii, tradycji i jest podstawowym elementem więzi narodowej.

Symbole państwa, godło, barwy oraz hymn państwowy, symbolizujące suwerenność państwa. W Polsce symbolami państwa są:
1) godło, wizerunek orła białego zwróconego w prawo ze złotą koroną na głowie, z dziobem i szponami złotymi, w czerwonym polu. Heraldyczny znak orła jako godło dynastii państwowej pojawił się w 1. połowie XIII w., za rządów Władysława Łokietka stał się oficjalnym godłem całego państwa; po odzyskaniu niepodległości w 1919 Sejm przyjął go za herb państwa. Nowy wizerunek orła został wprowadzony rozporządzeniem Prezydenta RP z 1927; oparty na projekcie prof. Z. Kamińskiego, wzorowany na godle z czasów Stefana Batorego o kształcie prawie identycznym z obowiązującym obecnie; po 1945 orzeł podobny do przedwojennego, lecz bez korony (potwierdzony dekretem z 1955); od 1990 orzeł biały z koroną;
2) barwy, kolor biały i czerwony, wprowadzone po raz pierwszy w 1831 jako barwy państwowe. W układzie poziomym barwa biała jest u góry, natomiast w pionowym barwa biała znajduje się z prawej strony barwy czerwonej (dla patrzącego z lewej strony);
3) hymn, pieśń patriotyczna Jeszcze Polska nie zginęła (początkowo “nie umarła”) napisana w 1789 przez J. Wybickiego; od 1831 hymn narodowy; od 1927 polski hymn państwowy, w 1948 zatwierdzony przez władze PRL, przyjęty do konstytucji w 1976.
Ochronę prawną symboli państwa gwarantuje konstytucja. Warunki używania godła i flagi państwowej oraz szczegóły dotyczące hymnu określa ustawa.

FLAGA
Na fladze barwy narodowe obecne są w postaci dwóch pasów równej szerokości, z których górny jest biały, a dolny czerwony. Są to barwy pochodne od herbu państwa. Pas górny oznacza Orła Białego, pas dolny pole tarczy herbowej. W przeszłości kolejność barw była różna, używano zarówno flag biało-czerwonych jak i czerwono-białych.

Biel i czerwień są od 1831 roku naszymi barwami narodowymi. Mają one jednak dużo starsze korzenie. Sięgają średniowiecza - już w XIII wieku biały orzeł umieszczony został przez książęta piastowskie w czerwonym polu tarczy herbowej. Od tej pory zmieniającemu się stale wizerunkowi orła zawsze towarzyszyły biel i czerwień. Z czasem kolory te uzyskały samodzielne znaczenie w symbolice narodowej. Zaczęły się one pojawiać na tarczach i chorągwiach rycerskich, proporcach husarskich i sztandarach wojskowych. W pierwszej połowie XVIII wieku do umundurowania wojskowego wprowadzone zostały białe kokardy, symbolizujące przynależność państwową wojska. W chwili wybuchu powstania listopadowego zmieniono barwę kokardy wojskowej na biało-czerwoną. Biel oznaczać miała dobro i czystość dążeń narodu polskiego, czerwień - dostojność, majestat i potęgę władców polskich. Odtąd barwy biało-czerwone uznane zostały za barwy narodowe.