Miłość na kartach nowego i starego testamentu

Cóż to jest miłość ??Z punktu widzenia chemików, miłość to jakaś skomplikowana reakcja, w trakcie której w naszym mózgu uwalniają się związki chemiczne wpływające na nasz organizm. Zachodzi gdzieś w komórkach naszego ciała. To definicja naukowa. Jednak zwykli ludzie odbierają to jednak inaczej. Najczęściej gdy słyszymy słowo„miłość ”myślimy o uczuciu, jakie łączy kobietę i mężczyznę
jednak ona może być różna: miłość rodzicielska, braterska, miłość do Boga, Ojczyzny aż wreszcie umiłowanie drugiego człowieka. Jest więc wiele odmian miłości, a każda z nich jest inna, z czego innego się zrodziła i czemu innemu służy. Kochać nie znaczy zawsze to samo, ale kto kocha, ten zdolny jest do największych ofiar. Miłość jest popularnym tematem wielu utworów literackich. Czym jest miłość? Czy jest to uczucie, które można wyjaśnić słowami? Jakie są rodzaje miłości i czego lub, kogo dotyczą? Na te wszystkie pytania próbują odpowiedzieć nam wielcy pisarze, filozofowie, niejeden z nich próbuje nam uświadomić, jak ona jest istotna. O miłości wypowiadają się również wielcy ludzie jednym z nim był Jan Paweł II mówił on tak:
,,Człowiek nie może żyć bez miłości. Człowiek zostaje dla siebie istotą nie zrozumiałą, jego życie jest pozbawione sensu, jeśli nie objawi mu się miłość, jeśli nie spotka się z miłością, jeśli jej nie dotknie i nie uczyni w jakiś sposób swoją , jeśli nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa.”
W dziejach twórczości poetyckiej po raz pierwszy z miłością mamy do czynienia w Biblii. Już w Starym Testamencie Bóg dał ludziom dowody swojej miłości. To właśnie za sprawą miłości Boga do człowieka istniejmy i możemy się cieszyć pięknem otaczającego nas świata. Bóg stworzył człowieka na swoje podobieństwo i wyposażył go w rozumną duszę, sumienie i dał mu wolną wolę - „(...)I stworzył Bóg człowieka na wyobrażenie swoje: na wyobrażenie Boże stworzył go: mężczyznę i białą głowę stworzył je. I błogosławił im Bóg(...)”. Ofiarowuje człowiekowi raj, obdarowuje go nieśmiertelnością, szczęściem i bezpieczeństwem, co świadczy o ogromnej miłości Boga do człowieka.
W Piśmie Świętym występuje wiele poematów, w których jest mowa o miłości. W niektórych utworach, księgach, listach, przypowieściach jest częścią całości, ale jest też dużo utworów traktujących wyłącznie o miłości. Na samym wstępie chciałabym skupić się na Księdze „Pieśni nad Pieśniami” Opowiada ona o uczuciu łączącym pasterza z wiejską dziewczyną z miejscowości Szulem. Mimo całego swego bogactwa, król nie zdołał pozyskać miłości Szulamitki, która pozostała wierna swemu ukochanemu pasterzowi. Analizując tę przepiękną \\\"Pieśń nad Pieśniami\\\" możemy się dowiedzieć, że znalazłszy się w namiotach królewskich, Szulamitka przemawiała tak, jak gdyby był tam obecny jej ukochany pasterz. Salomon sławił jej piękność, obiecywał przystroić ją ozdobami ze złota i srebra. Dziewczyna wszakże odrzuciła jego propozycję i dała mu do zrozumienia, że prawdziwą miłością darzy wyłącznie pasterza. Gdy Szulamitka i pasterz nie mogli być razem, dawali dowody obustronnej tęsknoty. Pasterz, wszedłszy do obozu królewskiego, głośno dał wyraz swej miłości do skromnej Szulamitki, która ceniła go ponad wszystkich. Kiedy byli rozdzielni, dziewczyna wspomniała radosne chwile spędzone z ukochanym. Prosiła, go, aby pośpiesznie do niej przybył.. Szulamitka uważała siebie tylko za jeden z polnych kwiatów, gdyż była pokorną i skromną dziewczyną. Pasterz jednak stwierdził, że jest ona jak \\\"lilia między ciernistymi chwastami\\\", bo była urodziwa, ale też dzielna i wierna wobec Boga. Szulamitka upraszała \\\"córki jerozolimskie\\\" by nie próbowały w niej wzbudzić miłości, dopóki sama nie zechce. Wynika z tego, że nie można obdarzać romantyczną miłością kogoś przypadkowego. Salomon, otoczony przepychem, wrócił do Jeruzalem. Pasterz nawet tam odszukał swą dziewczynę i dał jej dowod swojej miłości. Pewnego razu śniło się jej, że zbyt późno otworzyła drzwi pukającemu do niej ukochanemu i gdy potem rozpaczliwie go szukała, została poturbowana przez strażników. Innym razem zapytana przez "córki jerozolimskie", czym tak się wyróżnia jej umiłowany, opisała go płomiennymi słowami. Oczy ukochanego przyrównywała do gołębi kąpiących się w mleku. Usychająca z miłości młoda kobieta przyrównała głowę kochanka do złota, kędziory włosów do gron daktyli, a wargi do lilii ociekających wonną mirrą. Przeżycia Szulamitki z królem Salomonem okazały się dla niej ciężką próbą, z której jednak wyszła zwycięsko.W ,,Pieśni nad Pieśniami” została opisana potęga miłości. Księga ta mówi ,że miłości nie można kupić że miłość jest niepokonana, ale jest też trudna do osiagniecia. Jest to miłość przemijająca silniejsza od śmierci. Utwór ten oparty jest na dialogu dwojga kochanków ,którzy bez siebie nie mogą żyć ,stale do siebie dążą, oddalają się by zaraz się zbliżyć , rozmawiają ze sobą językiem zakochanych, pełnym namiętnych wyznań zmysłowych obrazów wzajemnych zachwytów i przekomarzania. Wiele wersów świadczy o fascynacji ciałem i urodą uwielbianej osoby-Oblubienica jest przedstawiona jako piękna :,,O jak piękna jesteś przyjaciółko moja ,jakże piękna ”Pieśń nad Pieśniami” jest uważana jako najpiękniejszy poemat w Biblii
Temat miłości znajduje się również w Nowym Testamencie w 1 liście św Pawła do Koryntian w 13 rozdziale wersetach 4-8 „Hymn o Miłości” Jest to jedna z najpiękniejszych definicji miłości: „ . Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą.” Natomiast : „.... wszystko znosi ,wszystkiemu wierzy ,we wszystkim pokłada nadzieją wszystko przetrzyma” Pierwsze trzy wersy głoszą że, bez miłości nawet najwspanialsze czyny nie mają żadnego znaczenia, bez niej jesteśmy po prostu niczym .Następne wersy starają się nam pokazać co to znaczy miłość. Hymn określa miłość jako uczucie ponadczasowe, które nadaje sens ludzkiemu życiu. Św. Paweł wiąże miłość z wiarą i nadzieją: „Tak więc trwają wiara nadzieja i miłość – te trzy: z nich zaś największa jest miłość”. Jednak żadne z nich nie dorównuje miłości – jest ona doskonała. Autor mówi, że jest to uczucie niezwyciężone, którego nie pokona nawet śmierć. Według św. Pawła taką miłością może darzyć tylko Chrystus, który sam jest ucieleśnieniem miłości najdoskonalszej. Miłość ziemska, do której zdolni są ludzie, to tylko słabe odbicie miłości Boskiej, jednak pozwala ono zbliżyć się człowiekowi do Boga .
Hymn do miłości” zyskał wielką sławę, gdyż ukazane są w nim same pozytywne cechy miłości.
Także w przypowieściach nie zabrakło obecności bożej miłości do człowieka. Jedną z nich jest przypowieść o synu Marnotrawnym .Opowiada ona o ojcu który podzielił swój majątek między dwóch synów. Młodszy syn zabrał swoją cześć i poszedł w świat .Szybko wszystko rozwtronił , a gdy zaczął go nękać głód , postanowił wrócić do ojca i błagać o przebaczenie. Ojciec przyjął syna z otwartymi ramionami i kazał przygotować ucztę na jego cześć. Wzbudziło to zazdrość starszego syna, który przez wszystkie lata służył ojcu wiernie i uczciwie pracował w jego gospodarstwie. Jednak gdy starszy syn obrażony serdecznym przyjęciem brata ,nie chciał wejśc do domu, by uczestniczyć w uczcie, wówczas ojciec wielkodusznie wyszedł da niego i z ogromną serdecznością i wyrozumiałością powiedział „Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje należy do ciebie. A trzeba się cieszyć z i weselić z tego że ten brat twój był umarły a znów ożył zaginął a odnalazł się” Trzej bohaterowie przypowieści reprezentują rózne postawy .Ojciec jest wyrazicielem bezgranicznej miłości, zawsze skłonnej do przebaczenia. Wyraża troskę o duchowy rozwój dzieci, jest wzorem miłosierdzia i wyrozumienia, a także subtelnej opiekuńczości. Nie tylko wybacza synowi marnotrawnemu, ale cieszy się z jego nawrócenia i żąda powszechnego radowania się. Jest dobrotliwy również wobec starszego syna. Z cierpliwością i wyrozumiałością tłumaczy mu niewłaściwą reakcję, poucza go, że wraz z innymi powinien przeżywać radość z powrotu brata na dobrą drogę, przekonuje go również, że swoją wiernością na co dzień dostępuje łaski, korzysta stale ze wszystkich dobrodziejstw ojca.
Postawa syna marnotrawnego ukazuje, że człowiek ma prawo do błędu, ale nie wolno mu w nim trwać. Mówi o tym, jak ważne jest zerwanie ze złem i żal za swoje niegodne czyny. Ojcem w tej przypowieści jest Bóg , który cieszy się z każdego nawróconego grzesznika. Bóg który bezgranicznie kocha.Każdy, nawet najgorszy zbrodniarz, jeśli zrozumie swe grzechy i będzie za nie żałował, może liczyć na boskie miłosierdzie i na przebaczenie .
Biblii odnajdujemy wiele przykładów na to, że człowiek bez miłości jest martwym. Pismo Święte jednoznacznie przedstawia miłość jako uczucie budujące, szlachetne, czyste, które potrafi znosić wszelkie trudności. Miłość jest bardzo cenną wartością. W biblia występuję wiele rodzajów miłości. . Wszak - jak głosi Pismo Święte - z miłości do ludzi zesłał Bóg na ziemię swego syna Jezusa Chrystusa, by przybrawszy postać człowieka, cierpiał i zginął za nas na krzyżu. Cały Testament przepełniony jest duchem miłości .Miłość człowieka do Boga ukazuje nam Bohater wciąż, miłuje Boga, pomimo, że Ten zabiera mu wszystko, co posiadał i zsyła na niego cierpienie. Hiob wciąż nieugięty powtarza "niech będzie imię Pańskie błogosławione!" Wykazał się prawdziwą miłością wobec Boga. Stracił wszystko, rodzinę, dobytek, lecz wciąż wierzył, kochał. Pokazał on nam jak bardzo miłość może być bezinteresowna i trwała, nawet w cierpieniu. Miłość do bliźniego. O niej też jest mowa w Biblii. Bóg mówi żeby miłować "bliźniego swego jak siebie samego". Należy nam kochać każdego, nawet swoich wrogów. W końcu wszyscy pochodzimy od Boga, więc powinniśmy być sobie braćmi. Do każdego człowieka powinniśmy się odnosić z miłością, nigdy z wrogością. Wszyscy jesteśmy braćmi, więc jakże nam się nie kochać nawzajem? Miłość do bliźniego nie jest może tak widoczna i mocna jak do Boga czy do ukochanej osoby. Jednak i ona istnieje, o tym należy pamiętać.
Biblia przedstawia wiele wymiarów miłości. Jest to miłość, jaką można darzyć drugiego człowieka. Miłość Boga wobec nas – Kościoła. Jest to miłość oblubieńcza, ale zarazem i ojcowska. Biblia mówi również o miłości wobec bliźnich i wreszcie – miłości człowieka do Boga, która również potrafi być bardzo mocna, niezachwiana, przetrzymująca każde cierpienie. To ona nadaje sens ludzkiemu życiu i nigdy nie przeminie choć dzisiaj niewiele ludzi ją przejawia. Zarówno w Pieśni nad Pieśniami jak i w Hymnie o miłości oraz w przypowieści o synu marnotrawnym miłość jest niepokonana ,najważniejsza ,niezniszczalna i trudna jest ona najważniejszą cnotą ewangeliczną. Miłość to cześć życia, które uczy nas zrozumienia i cierpliwości, pojednania i poświęcenia dla drugiego człowieka. Jest to najpiękniejszy dar, jaki otrzymaliśmy od Boga, jak mówią jedni, czy też od natury, jak twierdzą drudzy. Bo słusznie mówi święty Paweł w I Liście do Koryntian: „Choćbym posiadł całą wiedzę i choćbym miał pełnię wiary, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym”.