Gąbki i ich struktura

Do typu Porifera należy około 5 tys. gatunków gąbek. Te proste wielokomórkowe organizmy żyją w środowiskach wodnych, większość z nich morzu. Żywe gąbki bywają szarobrunatne, ale mogą być jaskrawozielone, pomarańczowe lub fioletowe. Są zwykle śliskie w dotyku a ich ciało może mieć wysokość od 1 cm do 2 m o różnym kształcie.

Gąbki zbudowane są z ektodermy, endodermy i mezoglei. Ektoderma zbudowana jest z komórek zwanych pinakocytami (mogą się kurczyć i zmieniać kształt gąbki) = komórki nabłonkowe. W ektodermie znajdują się także porocyty (komórki), drobne otworki przez które woda wpływa do spongocelu.

Endoderma zbudowana jest z komórek kołnierzykowatych zwanych choanocytami, które podobne są do wiciowców kołnierzykowatych (pierwotniaków).

Komórki gąbek mają zdolności totipotencjalne (pluripotencjalne, omnipotencjalne) tzn. mogą przejść w każdą inną komórkę. Ciało gąbek zbudowane jest także z komórek zwanych amebocytami (umieszczone są w mezoglei).

Dzielą się na:
- Skleroblasty (wytwarzanie szkieletu) *
- Archeocyty (służą do rozmnażania, z nich powstają gamety)
- Mioblasty (zamykają oskulum)

* Skleroblasty tworzą elementy szkieletowe gąbek - igiełki (spikule) - {CaCO3 lub SiO2}. Spikule można podzielić na megaloskleryty (główny element) i mikroskleryty (elementy podpierające).

Gąbki rozmnażają się płciowo. Gamety powstają w mezoglei w procesie gametogenezy dyfuzyjnej. Jedne archeocyty przekształcają się w komórki jajowe, a z choanocytów powstają plemniki. Występuje zapłodnienie wewnętrzne. Uwiciona larwa znajduje się w jamie wewnętrznej, ale później opuszcza ona gąbkę przez oskulum (gł. otwór gąbki) i tworzy postać dorosłą, przy czym wyróżnia się 2 rodzaje larw:
- Amfiblastula (wytwarzane przez gąbki wapienne)
- Parenchumula (wytwarzana przez gąbki sponingowe i krzemionkowe)

Gąbki mogą rozmnażać się też bezpłciowo poprzez pączkowanie lub pączki wewnętrzne (gemmule i soryty). Gemmule tworzą gąbki słodkowodne. Powstawanie gemmuli jest następujące: archeocyty gromadzą się w mezoglei. Różnicują się na: trofocyty (kom. Odżywiające), kom. palisadowe (tworzą toczki sponingowe) i kom. gąbki do tego zespołu dołączają się skleroblasty wytwarzając amfidyski (elementy szkieletowe gemmuli) i w takiej postaci zimuje. Na wiosnę wypłyną archeocyty i odtworzą postać dorosłą. Natomiast gąbki morskie tworzą soryty. Soryty nie mają skomplikowanej otoczki, zarodkiem jest jeden archeocyt (reszta służy za pożywienie). Z sorytu powstaje wolnopływająca larwa, która przekształca się w postać dorosłą.

Dodaj swoją odpowiedź
Materiałoznawstwo

Metody proszkowe i ich praktyczne zastosowanie

KLASYFIKACJA METOD WYTWARZANIA PROSZKÓW
Proszki są wytwarzane w wyniku mechanicznego lub fizykochemicznego rozdrabniania wyjściowego materiału litego albo reakcji chemicznych lub fizykochemicznych – z innych materiałów lub związków che...

Geografia

Opis planety Ziemi, podział świata na ery.

HISTORIA ZIEMI

Rozbłyśnięcie nowej gwiazdy to bardzo gwałtowne zjawisko. Kiedy wnętrze mgławicy osiąga temperaturę milionów stopni, rozpoczynają się reakcje jądrowe. Przypomina to wybuch bomby termojądrowej o mocy, którą wpro...

Biologia

Przystosowanie zwierząt do wymiany gazowej z uwzględnieniem wpływu środowiska

Oddychanie jest to złożony proces, który bezustannie zachodzi w żywych organizmach zwierzęcych oraz roślinnych. Polega on na pobieraniu tlenu (O2) i wydalaniu końcowych produktów utleniania, czyli dwutlenku węgla (CO2) i wody (H2O). Dzięki...

Geografia

Surowce mineralne stosowane w przemyśle

SUROWCE MINERALNE to substancje naturalne pochodzenia organicznego lub nieorganicznego wykorzystywane w gospodarce, stanowiące część zasobów naturalnych. Dzielą się na energetyczne:
- węgiel kamienny,
- węgiel brunatny,
- ropa...

Chemia

Surowce

SUROWCE MINERALNE to substancje naturalne pochodzenia organicznego lub nieorganicznego wykorzystywane w gospodarce, stanowiące część zasobów naturalnych:

SUROWCE___ENERGETYCZNE

WĘGIEL jest pierwiastkiem najczęściej wyst�...