Cechy antycznej tragedii, jej budowa.

Tragedia antyczna to najwyżej ceniony przez starożytnych gatunek literacki. Zrodził się on w starożytnej Grecji, wywodził się z obrzędów religijnych (Dionizje Wielkie).

Cechuje go:

- Utwór sceniczny, przedstawiany przez trzech aktorów (role kobiece grali mężczyźni, aktorzy dla podniesienia wzrostu grali w butach na koturnie)

- Zasada trzech jedności: - jedności miejsca- całość zdarzeń rozgrywa się w jednym ograniczonym miejscu (komnata, pałac itd.). To co działo się poza tą przestrzenią było relacjonowane np. przez posłańca. - jedności czasu - wszystko musiało odbyć się w jak najkrótszym czasie (1 doba, nieraz 2 dni); czas akcji miał się pokrywać z czasem spektaklu. - jedności akcji - jednowątkowość, bez rozwijania epizodów czy wątków pobocznych.

- Podstawowym pojęciem tragedii Katharsis - oczyszczenie, przez rozczulenie, wzruszenie, oderwanie od przyziemności, widzowie mięli się duchowo oczyścić (głównie Sofokles); dzieło antyczne miało celowo oddziaływać na reakcje i przeżycia odbiorców.

- Występuje ironia tragiczna lub dramatyczna - bohater nie wie, nie zdaje sobie sprawy, że popełnia zbrodnię.

- Istotą tragedii jest konflikt tragiczny - nierozwiązywalny. Jest to istnienie dwóch równorzędnych racji, pomiędzy którymi nie sposób dokonać wyboru.

- Bohaterowie znajdują się w trudnej sytuacji, (tragizm - to właśnie sytuacja); uwikłani są w konflikty między własnym działaniem, a siłami wyższymi: losem, prawami historii, interesem społecznym, normą moralną, ślepymi prawami natury; o ich sytuacji decyduje los, fatum, przeznaczenie.

- Opinia o bohaterach "ukrywa się" w pieśniach chóru, jest on komentatorem i opowiada zdarzenia, które dzieją się poza sceną.

Tragedia antyczna składała się z:
1. Prologu = wstępu; aktor wygłaszał zapowiedź tragedii, dialog zapowiadający treść utworu (np. dialog Antygony z Ismeną).
2. Parados - wejście chóru na scenę, pierwsza pieśń chóru.
3. Epejsodion - czyli "epizod", część akcji.
4. Stasimon - czyli komentarz chóru.
5. Epejsodion - kolejne wydarzenia.
6. Stasimon - znów komentarz chóru.
7. Exodos = zakończenie, ostatnia pieśń, wyjście chóru.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Antyk cechy epoki ....

ANTYK
Mity jako element składowy kultury antycznej.
1. Antyczna kultura grecka i rzymska jako czynnik, który na długie wieki zdeterminował europejskie kanony piękna z uwagi na to, że jej dzieła uznano za doskonałe, klasyczne, mogące...

Język polski

Budowa tragedii antycznej.

Twórcą tragedii antycznej jest Tespis,żył w VI w.p.n.e.
Najwybitniejsze tragedie pisarze tworzyli jednak w V w.p.n.e.
Byli to:Sofokles,Ajschylos i Eurypides.

Cechy tragedii antycznej to:
*istotą każdej tragedii antycznej ...

Język polski

Geneza i cechy tragedii antycznej oraz konflikt tragiczny w antygonie

1 GENEZA I CECHY TRAGEDII ANTYCZNEJ

TRAGEDIA- gatunek dramatu przedstawiajacy konflikt wybitnej jednostki z przeciwnosciami ktore nieuchronnie prowadza do jej katastrofy

BOHATER ANTYCZNY- ponosi kleske wlasciwie od niego nie zalezn...

Język polski

Starożytność i jej nawiązania w literaturze - materiały do matury.

Matura ustna

1. Konflikt tragiczny w “Antygonie” Sofoklesa
Wstęp
• Antygona to dramat starogrecki; głos w dyskusji o prawie i władzy, toczącej się w Atenach
• Akcja jest oparta na konflikcie tragicznym, z histori...

Język polski

Cechy tragedii antycznej - omów na przykładzie "Antygony" Sofoklesa.

Zasada trzech jedności
- czasu – wydarzenia rozgrywają się w ciągu jednej doby
- miejsca – akcja toczy się w Tebach
- akcji – jeden wątek: spór Antygony i Kreona wraz z konsekwencjami tego sporu

Budowa utw...