W pustyni i w puszczy - charakterystyka bohaterów

Staś Tarkowski- był pracowity i ambitny, miał uzdolnienia do nauki języków obcych, interesował się geografią, historią i wszystkim co było związane z Polską, kochał swój język ojczysty, był sprawny fizycznie, dobrze strzelał, kochał swojego ojca, dzielny i odważny, inteligentny i pomysłowy, potrafił sobie radzić w każdej sytuacji, świetny organizator, wytrwały i przewidujący w stosunku do Nel, opiekuńczy, troskliwy, pełen poświęcenia, zdolny wobec Mela i Kalego, a także innych murzynów zdolny i wyrozumiały, zainteresowany ich życiem, jako Polak podkreśla zawsze swoje pochodzenie i jest z niego dumny, nazywa po polsku drzewa i góry w Afryce, a opuszczając ten kontynent wykuwa na skale napis ,,Jeszcze Polska?, gorliwy katolik nigdy nie wyrzeka się swojej wiary, próbuje nawrócić Kalego i Mea, dokonuje chrztu murzynów chorych na śpiączkę

Nel Rowlinson- angielka, mała dziewczynka, bezbronna i wymagająca opieki, kocha swego ojca i przyjaciół, delikatna i wrażliwa, sympatyczna i pełna wdzięku, przywiązana do Stasia, ślepa wierzy w jego mądrość i działania, ma dobre serce, współczuje każdemu, kocha zwierzęta, serdeczna i życzliwa dla murzynów

Mea- młoda dziewczyna z plemienia Dinka, o miłych rysach i słodkim wyrazie twarzy, znakomicie chodzi na drzewach, zna się na rybach, bo wychowała się nad rzeką, rozumuje jak dziecko, zazdrości Kalemu paciorków, lecz dostaje je za to że kocha Nel, najlepiej ze wszystkich znosi brak wody

Kali- syn Fumby, króla plemienia Wa-himu, Został uwolniony z niewoli przez Stasia który darował mu wolność, wiernie towarzyszy dzieciom w ich podróży, najbardziej lubi leniuchować i dobrze zjeść, wie podczas pory dżdżystej niebezpiecznie jest nocować pod palmami, bo spadają owoce, podczas ataku lwów każe wejść wszystkim na drzewo i tak ratuje im życie, pokonuje strach i nocą idzie szukać Saby który pobiegł za rannym bawołem, pozostawia swój lud i rusza z dziećmi w dalszą podróż, łatwo uczy się strzelać z karabinu i przyswaja zasady religii chrześcijańskiej, jest zabobonny i lęka się złego Mzimu, a czci dobre Mzimu (czyli Nel), jest przebiegły bo idąc w dalszą drogę z dziećmi zabiera dwóch niesprzyjających mu czarowników, bo pozostawieni w wiosce buntowali by współplemieńców, a tak będzie mógł ich pilnować