Choroby bakteryjne i pasożyty skóry

Choroby bakteryjne i pasożyty skóry

Paciorkowce - rodzaj kulistych bakterii Gram dodatnich]. Ich podziały zachodzą wzdłuż jednej osi i dlatego rosną one w łańcuchu lub parach (stąd nazwa Streptococcus pochodząca od greckiego "streptos" oznaczającego coś łatwo wyginającego się). np. róża

Choroby ropne
RÓŻA
Częsta, ostra, rumieniowa, gwałtownie szerząca się infekcja skóry z towarzyszącymi objawami ogólnymi. Czynnikiem etiologicznym jest najczęściej Streptococcus pyogenes, rzadko inne paciorkowce i inne bakterie. Dawniej choroba występowała częściej na twarzy, obecnie najczęstszą lokalizacją są podudzia, a także ramiona u pacjentek po mastektomii i usunięciu węzłów chłonnych. Do zakażenia dochodzi w przypadku miejscowego uszkodzenie skóry związanego z infekcją wirusem opryszczki, międzypalcową grzybicą stóp, owrzodzeniami podudzi.
Początkowo pojawia się bolesny rumień, wyraźnie odgraniczony od otoczenia. U większości pacjentów występuje gorączka, dreszcze i limfadenopatia. W pewnych przypadkach może dojść do rozwoju cięższych postaci róży: pęcherzowej, krwotocznej, czy zgorzelinowej, a w skrajnych przypadkach również ropowiczej.    
Zmiany różnicujemy z ostrym kontaktowym zapaleniem skóry, ale w tym przypadku nie stwierdza się objawów ogólnych. Również dość podobnie wygląda wczesna faza półpaśca i rumień wędrujący. Rumień guzowaty różni się wolniejszym przebiegiem. W toczniu rumieniowatym występują inne zmiany skórne oraz objawy narządowe.
Leczenie polega na stosowaniu okładów z sody lub 2% roztworu ichtiolu. W leczeniu ogólnym najczęściej stosuje się penicylinę ze względu na dużą wrażliwość paciorkowców na ten antybiotyk. W przypadkach uczulenia na penicylinę zwykle podaje się erytromycynę.
GRONKOWCE
bakterie zaliczane do grupy bakterii Gram-dodatnich. Morfologicznie są to ziarenkowce występujące w skupiskach, przypominających grona, będące wynikiem podziałów w wielu płaszczyznach. Prawie wszystkie gatunki Staphylococcus są względnymi beztlenowcami (tj. rosną zarówno w warunkach tlenowych jak i beztlenowych).

Czynnikiem etiologicznym najczęściej jest S. aureus. Choroba dotyczy przede wszystkim mężczyzn, u kobiet dotyczy okolic, w których występują włosy terminalne, czyli pach, narządów płciowych i podudzi. Typowa lokalizacja to owłosiona skóra głowy, twarz, pachy, pośladki, okolica łonowa. W przypadku zmian rozległych mogą im towarzyszyć objawy ogólne: gorączka lub limfadenopatia. Choroba zwykle ma przebieg przewlekły i nawrotowy.
Zapalenie mieszków włosowych gronkowcem złocistym
zakażeniu sprzyja brak higieny, kontakt z wydzieliną z ran i olejkami mineralnymi
krosty związane z mieszkami włosowymi
miejscowe leczenie antybiotykami (mupirocyna, kwas fusydowy). W bardziej opornych przypadkach stosujemy ogólną antybiotykoterapię zgodnie z wynikiem antybiogramu.

CZYRAK
Czyrak jest zapaleniem mieszka włosowego i może pojawić się na wszystkich częściach ciała, na których występują włosy. Jednak najczęstszym umiejscowieniem jest kark, twarz, pachy, pośladki, ramiona i podudzia, a także przedsionek nosa i kanał zewnętrzny ucha.
Czynniki sprzyjające: urazy mechaniczne, nadmierna potliwość, maceracje, brak higieny, charakterystyczny przebieg ze świądem i stany zapalne w przebiegu różnych demetoz
guz około mieszkowy z krostą na szczycie
Leczenie miejscowe:okładów z sody lub maści ichtiolowej, a także preparaty zawierające antybiotykami
leczenie antybiotykami gdy występują na twarzy

CZYRACZNOŚĆ
ropne zapalenie okołomieszkowe z wytworzeniem czopa martwiczego, ma postać z początku guzka, potem krosty, spowodowane zakażeniem gronkowcowym. W przypadku mnogich czyraków stosuje się termin czyraczność, inaczej zespół Joba
Liczne nawracające czyraki występujące częściej u osób o obniżonej odporności, z atopowym zapaleniem skóry i nosicieli S. aureus w nosie lub kroczu. Czyraki najczęściej lokalizują się w okolicy twarzy, karku, pach .
Powikłania: ropowica, zapalenie naczyń, zapalenie zatok jamistych i opon mózgowych, barteryjne powiązanie do zapalenia.
Leczenie ma na celu zredukowanie nosicielstwa S. aureus. Stosuje się np. klindamycynę lub dikloksacylinę. Czasem skuteczne jest dołączenie leczenia miejscowego – kremu z mupirocyną do nozdrzy.

PRZEWLEKŁE ZAPALENIE GRUCZOŁÓW POTOWYCH APOKSYNOWYCH W OKOLICY PACH< NARZĄDÓW PŁCIOWYCH
gronkowiec, bakterie bezdenne,nast. Pałeczki Gran ujemne
sprzyja nadmiernej potliwości, golenie, otyłość, zaburzenie hormonalne, genetyczne, immunologiczne
bolesne, twarde, rozmiękające guzki, przetoki, pozaciągane blizny
leczenie: antybiotyki, leki miejscowe, operacyjne

ZAPALENIE PĘCHERZOWE I ZŁUSZCZAJĄCE SKÓRE NOWOROKÓW
jest to stan zapalny skóry najczęściej uogólniony , o bardzo ciężkim przebiegu . Zmiany skórne to pęcherze i spełzanie naskórka. Czynnikiem etiologicznym jest gronkowiec złocisty.

Choroba obejmuje dzieci do 10 roku życia , bardzo rzadko osoby dorosłe. Jednak najczęściej występuje u noworodków w pierwszych tygodniach życia. Choroba trwa zazwyczaj około dwóch tygodni.

Wykwitem pierwotnym jest rumień – bolesny przy palpacji , zajmujący stopniowo skórę całego ciała , z ominięciem części owłosionych. Zmiany wykazują tendencję do lokalizacji w obrębie fałdów skórnych. Zazwyczaj dzieci pozostają w dość dobrym stanie ogólnym.

Objawem patognomonicznym jest spełzanie naskórka czyli objaw Nikolskiego , który pojawia się już przy niewielkim nacisku skóry.

Ze względu na rozległość zmian skórnych najlepszym rozwiązaniem jest hospitalizacja dzieci. Lekami pierwszego rzutu są antybiotyki – zwłaszcza półsyntetyczne penicyliny. Zewnętrznie stosuje się obojętne środki natłuszczające. Konieczna jest kontrola parametrów gospodarki wodnej i elektrolitowej.


Choroby ropne -mieszane
Liszajec zakaźny
należy przede wszystkim różnicować z wtórnie zakażoną infekcją wirusem opryszczki zwykłej (HSV). Wykwity opryszczki częściej zajmują błony śluzowe i mają większą tendencję do układania się we wzory policykliczne. Również w niektórych infekcjach dermatofitowych, a zwłaszcza w zakażeniach patogenami zwierzęcymi, mogą występować strupy i sączenie.
Leczenie zależy od rozległości zmian skórnych. W przypadku występowania nielicznych wykwitów wystarczy leczenie zewnętrzne antybiotykiem, najczęściej mupirocyną lub kwasem fusydowym. U osób z ograniczoną chorobą miejscowe stosowanie mupirocyny lub kwasu fusydowego jest tak samo skuteczne, a nawet skuteczniejsze niż ogólnie podawane antybiotyki i powoduje mniej działań niepożądanych. Natomiast w przypadku zmian rozległych bezpieczniejsze jest włączenie ogólnego leczenia penicylinami półsyntetycznymi. Brakuje wiarygodnych danych porównujących skuteczność leczenia miejscowego i ogólnego u osób z rozległymi zmianami skórnymi.

 Niesztowica
Jest to ropne zapalenie skóry z owrzodzeniem zwykle wywoływane przez paciorkowiec β –hemolizujący z grupy A i gronkowiec złocisty. Występuje częściej u dzieci i pacjentów z obniżoną odpornością, a także w przypadkach niedostatecznej higieny. Do zakażenia dochodzi wskutek wnikania mikroorganizmów przez miejsca urazów.
Początkowo pojawia się zmiana pęcherzowo-ropna na rumieniowym podłożu, a następnie infekcja penetruje bardziej w głąb, uszkadzając skórę właściwą i powodując powstanie owrzodzenia pokrytego strupem. Zmiany najczęściej lokalizują się na kończynach dolnych, a także tułowiu i pośladkach. Zwykle towarzyszy im zapalenie naczyń chłonnych i limfadenopatia.
Niesztowice należy różnicować z owrzodzeniami podudzi o różnej etiologii: leukoklasytyczne zapalenie naczyń, rumień stwardniały, piodermia zgorzelinowa.
Stosuje się leczenie ogólne antybiotykiem, najczęściej penicyliną penicylinazoporną lub cefalosporyną oraz miejscowe leczenie odkażające.

Wyprzenie bakteryjne
Zmiany zapalno-wysiękowe o etiologii mieszanej paciorkowcowo-gronkowcowej zlokalizowane w obrębie fałdów skóry, w pachwinach, pod pachami, w fałdach międzypośladkowych i podsutkowych. Do czynników sprzyjających należą; nadmierne pocenie, otyłość, cukrzyca, zaniedbania higieniczne.  
W rozpoznaniu należy wziąć pod uwagę wyprzenia drożdżakowe, grzybicę pachwin i łupież rumieniowy.
Z reguły wystarcza miejscowe leczenie antybiotykami, najczęściej mupirocyną .

Niesztowica
Jest to ropne zapalenie skóry z owrzodzeniem zwykle wywoływane przez paciorkowiec β –hemolizujący z grupy A i gronkowiec złocisty. Występuje częściej u dzieci i pacjentów z obniżoną odpornością, a także w przypadkach niedostatecznej higieny. Do zakażenia dochodzi wskutek wnikania mikroorganizmów przez miejsca urazów.
Początkowo pojawia się zmiana pęcherzowo-ropna na rumieniowym podłożu, a następnie infekcja penetruje bardziej w głąb, uszkadzając skórę właściwą i powodując powstanie owrzodzenia pokrytego strupem. Zmiany najczęściej lokalizują się na kończynach dolnych, a także tułowiu i pośladkach. Zwykle towarzyszy im zapalenie naczyń chłonnych i limfadenopatia.
Niesztowice należy różnicować z owrzodzeniami podudzi o różnej etiologii: leukoklasytyczne zapalenie naczyń, rumień stwardniały, piodermia zgorzelinowa.
Stosuje się leczenie ogólne antybiotykiem, najczęściej penicyliną penicylinazoporną lub cefalosporyną oraz miejscowe leczenie odkażające

Łupież rumieniowy:
Jest to choroba spowodowana zakażeniem bakterią Corynebacterium minutissimum. W jej przebiegu w pachwinach powstają dobrze odgraniczone od zdrowej skóry żółto-brunatne plamy o złuszczającej się powierzchni.
Zamiany są niebolesne i nie swędzące.
Poza pachwinami, wykwity mogą pojawić się w dołkach pachowych i szczelinach między palcami stóp.
W celu ustalenia rozpoznania należy ocenić materiał pobrany ze zmiany pod mikroskopem, lub założyć hodowlę.
Pomocną metodą diagnostyczną jest ocena wykwitów w świetle lampy Wooda, w którym plamy wywołane przez Corynebacterium minutissimum wykazują pomarańczowo-czerwoną fluorescencję.

ZAKAŻENIE WYWOŁANE PRZEZ PSEUDOMONOS:
celulitis ostry zapalny stan skóry i tkanki podskórnej, nieostro odgraniczony gorączką, dreszcze, złe samopoczucie, powiększenie okolicznych węzłów
b-himolizujące paciorkowce lub b- gronkowce i inne
czynniki sprzyjające: urazy, upośledzenie krążenia żylnego lub limfatycznego, zaburzenia odporności, uszkodzenia płaszcza lipidowego
leczenie: antybiotyki

Borelioza
(choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa,) – wielonarządowa choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków
Nieleczona borelioza przebiega u człowieka w 3 etapach:

etap infekcji zlokalizowanej:
erythema migrans - rumień wędrujący - w miejscu ukąszenia przez kleszcza pojawia się rumieniowa zmiana na skórze (często przemieszczająca się obwodowo); występuje nie we wszystkich przypadkach choroby.
objawy grypopodobne.
etap infekcji rozproszonej:
nawracające dolegliwości stawowe,
objawy podrażnienia lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i nerwów obwodowych,
zapalenie mięśnia sercowego.
etap infekcji przewlekłej:
niedowład, porażenie nerwów obwodowych,
zaburzenia czucia,
zaburzenia psychiczne,
zaburzenia pamięci,
zanikowe zapalenie skóry,
bóle mięśniowo-stawowe,
przewlekłe zmęczenie.
Leczenie – antybiotykami

WĄGLIK(odzwierzęca tzw. krosta czarna)
zarodnik wąglika oporny na czynnik fizyczny w glebie mogą przebywać kilka lat
choroba bydła: owiec, koni
zakażenie przez kontakt (skóra), drogę pokarmową(jelitowa), wziewna(płuca)
po zakażeniu przetrwalniki uwalniają toksynę, która powoduje powstawanie obrzęku i martwice
sprzyjają urazy i zadrapania
Leczenie wąglika u ludzi polega na stosowaniu wysokich dawek antybiotyków, natomiast u zwierząt stosuje się surowice odpornościowe oraz antybiotyki. Lekiem z wyboru jest ciprofloksacyna.
WĄGLIK SKÓRNY-
choroba zakaźna, zaraźliwa, wywoływana przez Gram-dodatnią bakterię nazywaną laseczką wąglika
bez bolesności po 5-10 dniach gojenie z blizną
Objawy:gorączka, dreszcze, bóle głowy, zapalenie naczyń i węzłów, objawy żołądkowo- jelitowe lub płucne
Leczenie antybiotykami pelicylina, tretracyty, chloramfenikol
CHOROBY PASOŻYTNICZE
ŚWIERZB-
0,3-0,4mm samiczka drąży w warstwie rogowej naskórka 20-30 jaj po 3-4 dniach wykluwają się larwy
objawy : dokuczliwy świąd w nocy, grudki obrzękowe, nadżerki, strupy, przeczesy,
leczenie: maść siarkowa Novosabin,Bieliznę, pościel, ręczniki używane podczas choroby należy po wypraniu odstawić i nie stosować przez okres 2 tygodni.
Leczenie całej rodziny
WSZAWICA(na głowie, rozmiar 2-3,5mm)
zakażenie szerzy się przez kontakt bezpośredni lub nakrycie głowy, po 2-3 tyg wykluwają się młode
objawy świąd, przeczesy, nadżerka, strupy, kołtuny, wyprysk wszawicy
leczenie wszyscy członkowie rodziny, Nix,Artemizol, Delucet
WSZAWICA ŁONOWA(1,5-2mm)
przenoszona drogą płciową
świąd, przeczesy, nadżerki, obecność plam błękitnych – sinofioletowych lub szarych w miejscu ukąszenia(hermaliza krwi)
leczenie Adalin, Atlacet
WSZAWICA ODZIEŻOWA(3-4,5 MM)
bywają w szwach ubrań, gdzie składają jaja
krwiotoczne plamy, grudki w miejscu ukłucia, świąd, przeczosy, nadżerka, strupy, zliszowanie brunatne, przebarwienia, drobne odbarwienia, blizenki
leczenie: Dolecet, Agalin
dezynsekcja odzieży, pościeli

Dodaj swoją odpowiedź
Biologia

Choroby skóry - referat

Leczenie powinno być podporządkowane bezwzględnej zasadzie - nie stosować środków, których użycie nie jest uzasadnione stanem patologii, a więc - unikać leczenia się na własną rękę, bez zasięgnięcia opinii lekarza. Przy ocenie skute...

Biologia

Chroby skóry.

Leczenie chorób skór uległo w ostatnich latach dużym zmianom, równolegle z postępem nauk medycznych.
Została unowocześniona ich klasyfikacja oraz wprowadzono do praktyki lekarskiej nowe, skuteczniejsze metody badań diagnostycznych.
...

Pedagogika

Choroby weneryczne

Choroby weneryczne



Spis treści


1. Co to są choroby weneryczne
2. Bakteryjne choroby przenoszone drogą płciową
2.1 rzeżączka
2.2 kiła
2.3 ziarnica weneryczna
2.4 wrzód weneryczny
3. W...

Pedagogika

Choroby odzwierzęce- zoonozy

Choroby, na które chorują zwierzęta i zarazić się nimi od zwierząt może człowiek nazywamy zoonozami. Choroby te mogą mieć podłoże wirusowe, bakteryjne lub grzybicze.
Najczęściej spotykaną zoonozą o podłożu wirusowym jest wści...

Biologia

Higiena i choroby skóry

Zapobieganie chorobom skóry jest bardzo ważne. Przede wszystkim należy pamiętać o regularnym myciu całego ciała. Kąpiąc sie, usuwamy nie tylko drobno ustroje ale także złuszczony naskórek. po umyciu trzeba starannie sie wytrzeć. W przec...