Interpretacja "Pieśni V" (Pieśń o spustoszeniu Podola) - J. Kochanowskiego

Autor w "Pieśni V" odwołuje się do najazdu Tatarów na Podole z 1575r. Najazd ten wiązał się z wzięciem do niewoli ok. 50 tysięcy Polaków oraz ze spaleniem i ograbieniem wielu podolskich wiosek.
Tatarzy byli bezlitośni. Autor określa ich mianem "psów bisurmańskich", podczas gdy do Polaka zwraca się "Cny Lachu". Stwarza tym samym ogromną przepaść między Turkami a Polakami, wywyższając znaczenie Rodaków nad wrogami.
Kochanowski oskarża Turków o napaść na nasz kraj, podczas gdy był on pozbawiony króla. Określa Polaków mianem owiec, które porzucił pasterz. Wywołuje u czytelnika pogardę, mówiąc o losie kobiet wziętych w jasyr (zostawały one niewolnicami, służkami, czy nawet nałożnicami).
Autor ukazuje również hańbę Polaków - pisze, iż pozwolili się zawojować narodowi, który nie potrafi budować miast, lecz gnieździ się w namiotach. W sposób otwarty wytyka ich głupotę - pokazuje im, że nie potrafią obronić się przed słabszym narodem. Ukazuje, iż przedkładają oni dobra materialne nad dobro Ojczyzny. Apeluje, by szlachta zebrała fundusze na utworzenie i opłacenie armii zawodowej, której najważniejszym zadaniem była by ochrona państwa.
Autor, by osiągnąć swój cel używa argumentów logicznych, emocjonalnych, jak również opartych na wiedzy i doświadczeniu. Jednym z argumentów logicznych jest fakt, iż Turcy mieszkali w namiotach i nie potrafili stworzyć osiadłego trybu życia, zaś my, którzy zbudowaliśmy niegdyś tak potężne państwo, daliśmy się im pokonać. Przez argumenty emocjonalne, takie, jak los kobiet wziętych do niewoli, czy ukazanie Turów w złym świetle, autor wywołuje chęć odwetu.
Celem autora było wywołanie u czytelnika pogardy dla Turków.