Środki stylistyczne.
ŚRODKI STYLISTYCZNE
APOSTROFA-bezpośredni zwrot do kogoś lub czegoś, szczególnym rodzajem apostrofy jest inwokacja (uroczysty zwrot do Boga, bóstwa z prośbą o natchnienie)
ANAFORA- poszczególne wersy rozpoczynają się tym samym wyrazem, zwrotem
ANTYTEZA- zestawienie dwóch przeciwnych sformułowań
EPITET- określenie rzeczownika
EPIFORA- poszczególne wersy kończą się tym samym zwrotem, słowem
METAFORA- inaczej przenośnia, takie połączenie wyrazów, które w języku potocznym raczej nie występuje i nie ma znaczenia dosłownego
PORÓWNANIE- najważniejszym członem jest "jak"; porównanie homeryckie- rozbudowany człon porównujący
PRZEŻUTNIA- przeniesienie końcowej części wersu do wersu następnego
INWERSJA- przeniesienie, odwrócenie, przestawienie szyku wyrazów w zdaniu
OKSYMORON- zestawienie dwóch przeciwieństw w rzeczywistości niemożliwych np. gorący lód
ONOMATOPEJA- wyrazy dźwiękonaśladowcze; wyrazy bezpośrednio naśladujące dźwięki np. stuk, puk, kap, bum
POWTÓRZENIE- chwyt polegający na co najmniej dwukrotnym powtórzeniu tego samego słowa, zwrotu wersu, np. refren, jeżeli dany wers powtarza się co najmniej dwukrotnie możemy uznać go za refren
TURPIZM- przeniesienie do poezji obrazów brzydoty, kalectwa
ŚREDNIÓWKA- regularnie powtarzający się podział w środku wersu (najczęściej występuje w wersach 11-zgłoskowych) od siedmiu sylab w górę będzie występowała średniówka
PERSONIFIKACJA- nadanie cech ludzkich
ANIMIZACJA (OŻYWIENIE) – nadanie przedmiotom martwym cech istot żywych
PYTANIE RETORYCZNE – zdanie ujęte w formie pytania na które nie oczekuje się odpowiedzi
WYKRZYKNIENIE – krótkie zdanie wykrzyknikowe wtrącone w tok wypowiedzi
INWOKACJA – osobiste wezwanie umieszczone na początku utworu i zawierającego prośbę poety o natchnienie skierowaną do istoty nadprzyrodzonej