Jaka jest rola krwi w prawidłowej pracy organizmu? Krew jako istota życia.

Czym jest krew ?

Krew odgrywa podstawową rolę w funkcjonowaniu organizmu - bez niej życie byłoby niemożliwe.

Krew
- jest swoistą odmianą tkanki łącznej, której substancja międzykomórkowa (osocze 55% objętości krwi ) jest płynna. W osoczu zawieszone są elementy morfotyczne
- krwinki : czerwone (erytrocyty) i białe (leukocyty) oraz płytkowe (trombocyty). Krew, obok funkcji, odgrywa ważną rolę w procesach termoregulacji, ponieważ-przepływając przez skórę i płuca
- umozliwia wymianę ciepła między organizmem a otoczeniem. Objętość krwi wynosi 5-6 l, co stanowi średnio 7,5% masy ciała.

Funkcje krwi:
- transport tlenu z płuc do krwi,
- transport dwutlenku węgla z tkanek do płuc,
- transport produktów energetycznych, budulcowych np.glukoza, transport substancji szkodliwych do nerek,
- transport hormonów i witamin,
- wyrównuje ciśnienie osmotyczne,
- wyrównuje Ph,
- oraz różnice temperatur ( jest nośnikiem ciepła),
- leukocyty walczą z drobnoustrojami
- funkcja ochronna,
- krew krzepnie, rany się goją. Funkcja homeostatyczna
- tworzenie stałego środowiska wewnętrznego (stałość fizykochemiczna)
- jest to warunek prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Składniki krwi:
- krew należy do tkanek łącznych w związku z tym posiada substancję międzykomórkową która łączy komórki,
- cechą charakterystyczną krwi jest to, że substancja międzykomórkowa jest płynna - osocze. Skład osocza: ok: 90% stanowi woda,
- występują jony sodu, potasu, chlorkowe, węglanowe,
- związki organiczne to białka rozpuszczalne (albuminy) i nierozpuszczalne (globuliny),
- występuje białko (ważne) włóknik
- fibrynowe, bierze udział w procesie krzepnięcia.,
- występują lipidy. Funkcje osocza:
- utrzymuje stałe Ph,
- bierze udział w procesie krzepnięcia i gojenia się ran,
- obrona organizmu,
- transport dwutlenku węgla ( w postaci jonów).

Krew jako istota życia.

Dla większości ludzi krew jest tylko swoistą, płynną tkanką łączna krążąca w układzie krwionośnym kręgowców. Lecz jest ona dla nas bardziej ważna niż jedynie te słowa. Jest dla nas tak ważna z wielu powodów, takich jak dostarczanie tlenu lub pokarmu lub zwalczanie chorób.

Prawdziwe jest wyrażenie "życiodajna krew" gdyż ona rzeczywiście jest substancją podtrzymującą życie. Serce pompuje życiową ciecz przez skomplikowaną sieć naczyń kwrionośnych i żył, dostarczając komórkom tlenu i składników odżwyczych oraz usuwając potencjalnie trujące produkty przemiany materii. Nieustannie krąży wokół całego organizmu, dostarczając każdej komórce pożywienia potrzebnego do wytworzenia energii, a także budulca do rozrostu i regeneracji tkanek. Krew spełnia tak że funkcje służb oczyszczających, usuwając z komórek wszystkie odpady ( naszej przemiany materii ), a zwłaszcza dwutlenek węgla będący produktem ubocznym spalania substancji odżywczych w obecności tlenu w celu uzyskania energii.

Krew spełnia także funkcję sił obronnych organizmu, niszcząc lub unieszkodliwiając bakterie i inne zarazki z zewnątrz. Ilość krwi w organizmie zależy od wielkości człowieka. Mężczyźni mają jej średnio 5 litrów, kobiety odrobinę mniej. Około 45% obiętości krwi to różnorakie wyspecjalizowane komórki, każda przeznaczona do spełniania innego celu. Najważniejszymi z nich są ciałka czerwone, czyli erytrocyty, i ciałka białe, czyli leukocyty.

Są one zanurzone w substancji zwanej plazmą. Organizm człowieka zawiera tylko niecałe 3 litry tej klejącej, jasnobursztynowej cieczy, składającej się w większości z wody oraz proteiny, soli i glukozy. Jej głównym zadaniem jest przenoszenie białych i czerwonych krwinek. Większość składników odżywczych z pożywienia przenika do krwi przez ściankę jelita cieńkiego, niektóre mogą być skierowane bezpośrednio do komórek , inne muszą zostać poddane obróbce chemicznej w wyspecjalizowanych "fabrykach" - wątrobie i innych gruczołach - zanim staną się pożyteczne dla organizmu. W obu przypadkach transport odbywa się poprzez układ krwionośny.

Krew krąży wokół organizmu w zamkniętym systemie rur, czyli naczyniach krwionośnych, tętnicach, żyła i naczyniach włoskowatych. Tętnice i żyły nie przepuszczają wody. Jednak woda, cukry, kwasy tłuszcze i inne składniki chemiczne są w stanie przeniknąć do tkanek przez ścianki maleńkich naczyń włoskowatych, które pozwalają także krwi przepływać z tętnic do żył. Woda przenika z powrotem do naczyń włoskowatych w takim samym tempie, jak je opuszcza, zatem jej całkowita obiętość nie ulega zmianie. Ta powracająca z komórek woda przynosi ze sobą uboczne produkty działalności komórek, przeznaczone do wydalenia. Krew jest nieustannie "filtrowana" przez nerki, które wychwytują z niej niepotrzebne substancje ( ostatecznie wydalone wraz z moczem ).

Krew jest tkanką płynną mającą wiele cech wspólnych z tkanką łączną. Główną jej masę stanowi substancja międzykomórkowa w postaci osocza oraz elementy komórkowe. Krew roznosi po organizmie tlen pobrany z płuc oraz substancje odżywcze i wodę z układu pokarmowego, natomiast odprowadza do przewodów wydalniczych produkty przemiany materii. Osocze zbudowane jest z wody oraz różnego rodzaju białek odgrywających, między innymi, rolę przy krzepnięciu krwi oraz cukrów, lipidów, kwasów tłuszczowych, hormonów, witamin itp. Elementy komórkowe krwi to erytrocyty ( krwinki czerwone ), leukocyty ( krwinki białe ) i trombocyty ( płytki krwi ). Składniki te pozostają w stałym składzie ilościowym.

- Ilość czerwonych krwinek u człowieka wynosi 4 - 5 milionów w 1 mm3 krwi, białych 5 - 8 tysięcy.
Krwinki czerwone są wytwarzane w szpiku kostnym czerwonym. U człowieka przed wydostaniem się do krwi krwinki czerwone tracą jądro komórkowe.
Krwinki czerwone żyją około 120 dni. Pełnią one w tym czasie ważną funkcję w przenoszeniu gazów krwi – tlenu i dwutlenku węgla, dzięki zawartemu w nich barwnikowi – hemoglobinie.

- Krwinki białe charakteryzują się obecnością jądra i brakiem barwnika oraz różną ilością ziarnistości w cytoplazmie. Wyróżniamy dwa typy białych krwinek: limfocyty i monocyty powstają w tkance limfatycznej, głównie w śledzionie, węzłach chłonnych i grasicy. Białe krwinki mogą przekształcić się w inne typy komórek krwi i tkanki łącznej, stąd ich rola w procesach zabliźniania się ran. Mogą one wytwarzać przeciwciała odgrywające zasadniczą rolę w procesach odpornościowych. Pozostałe białe krwinki to granulocyty powstające w szpiku kostnym z leukoblastów, a ich główna rola to fagocytowanie bakterii i innych mikroelementów.(ropa)

- Płytki krwi to małe fragmenty cytoplazmy oderwane od olbrzymich komórek szpiku. Krwinki płytkowe biorą udział w procesie krzepnięcia krwi, zawierają one dużą ilość substancji obkurczającej naczynia krwionośne - serotoniny. Krwinki płytkowe gromadzą się w miejscach uszkodzenia naczyń, gdzie przylegają do uszkodzonej ściany naczyniowej i uwalniają serotoninę, która powoduje miejscowy skurcz ściany naczyniowej, zmieniając krwawienie. „Wysłużone” krwinki czerwone są niszczone głównie w śledzionie.

Chciałbym też zwrócić uwage na mechanizmy obronne krwi. Niektóre składniki krwi odgrywają bardzo ważną rolę w reakcjach obronnych ustroju, chroniących go przed inwazją i działaniem drobnoustrojów chorobotwórczych oraz innych ciał obcych dostających się do ustroju, a być może także przed rozwojem komórek nowotworowych. Te obronne reakcje polegają na wytwarzaniu substancji, które reagują z wtargniętym do ustroju ciałem obcym, tak by je unieszkodliwić i wydalić. Jednak by skótecznie zwalczyć drobnoustroje organizm musi wytworzyć przeciwciała. Wtargnięcie do ustroju antygenu powoduje wytwarzanie swoistego przeciwciała, którym jest białko o budowie chemicznej dopasowanej do danego antygenu.

Połączenie się antygenu z przeciwciałem humoralnym jest pierwszym etapem całego łańcucha reakcji skierowanych na zniszczenie i usunięcie z ustroju antygenu.
Możemy rozróżnić dwie populacje komórek małych limfocytów – limfocyty T i B. Pierwsze pochodzą z grasicy, drugie u ptaków są wytwarzane w narządzie, zwanym torebką Fabrycjusza, który nie ma odpowiednika w organizmie ujjjj ssaków. Pod wpływem zetknięcia się z antygenem limfocyty pozostające dotychczas w stanie „spoczynku” zaczynają intensywnie rosnąć i szybko rozmnażać, przy czym limfocyty T ulegają przemianie na limfoblasty, limfocyty B zaś na komórki plazmatyczne. Te ostatnie wytwarzają swoiste przeciwciała skierowane przeciwko antygenowi, który zadziałał na komórkę. Każda komórka plazmatyczna wytwarza tylko jeden rodzaj przeciwciała. Pobudzone przez antygen limfocyty T nie produkują przeciwciał humoralnych, lecz pełnią ważną funkcję w reakcjach immunologicznych typu komórkowego, m. in. w odrzucaniu przeszczepów narządów gatunkowo obcych. Często reakcja antygen – przeciwciało wywołuje w ustroju duże zaburzenia, dające znane objawy chorób uczuleniowych, czyli alergicznych. Dzieje się to zwłaszcza wtedy, kiedy przeciwciała są związane z komórkami w naczyniach krwionośnych lub drogach oddechowych. W wyniku reakcji antygen – przeciwciało następuje uszkodzenie komórek gospodarza. Wydzielają się przy tym pewne substancje, które powodują np. skurcz oskrzeli, rozszerzenie naczyń błony śluzowej nosa, uszkodzenie naczyń włosowatych skóry.

Pomimo tych niekiedy niekorzystnych zjawisk ubocznych reakcji antygen – przeciwciało odpowiedź immunologiczna ustroju jako podstawowy mechanizm obronny jest niezwykle ważna dla życia.

W Układzie krwiotwórczym możemy wyróżnić trzy grupy chorób:
• Niedokrwistości (anemie)
• Zaburzenia krzepnięcia
• Białaczki

Jedną z głównych chorób krwi jest anemia. Prawidlowa liczba krwinek czerwonych wynosi od 4 do 6 mln w 1 mm3 krwi, co odpowiada stezeniu hemoglobiny 12 - 16 g w 100 ml. Zmniejszenie stezenia hemoglobiny i najczesciej liczby krwinek czerwonych ponizej tych wartosci nazywane jest niedokrwistoscia (czyli anemia). Istnieje bardzo wiele przyczyn niedokrwistosci. Moze do nich doprowadzic m.in. niedobór zelaza (które jest glównym skladnikiem hemoglobiny) lub nieprawidlowy rozwój prekursorów krwinek czerwonych w szpiku w nastepstwie braku niektórych witamin (zwlszcza witaminy B12 i kwasu foliowego). Niedokrwistosci objawiaja sie bladoscia skóry, spojówek, meczliwoscia, oslabieniem, przyspieszeniem pracy serca. Niedokrwistosci niedoborowe leczy sie podajac te substancje, których niedobór stwierdzono; sa to preparaty zelaza badz witaminy B12 albo kwas foliowy. W niektórych przypadkach terapie taka prowadzic trzeba do konca zycia.

Zaburzenie krzepnięcia ( hemofilia ) : Hemofilia A (klasyczna hemofilia) i hemofilia B (choroba Christmasa) są wrodzonymi zaburzeniami krzepnięcia krwi. W typie A pacjentom brakuje VIII czynnika krzepnięcia krwi, w typie B brakuje czynnika IX. Preparaty białka czynnika VIII, podawane chorym bezpośrednio do układu krwionośnego, pozwalają im uniknąć niebezpiecznych dla życia krwawień. Hemofilia jest chorobą dziedziczną, występującą tylko u mężczyzn. Kobiety nie chorują na hemofilię, ale mogą ją przenosić na swoje dzieci. Córki mężczyzny chorego na hemofilię będą na pewno nosicielkami hemofilii, ale synowie będą zdrowi. Synowie kobiety nosicielki hemofilii są obarczeni 50% ryzykiem zachorowania na hemofilię, córki obarczone są 50% ryzykiem zostania nosicielkami hemofilii.

Białaczka : Białaczka to choroba, która powoduje zmiany we krwi. W szpiku kostnym powstają trzy podstawowe elementy krwi: czerwone krwinki, które przenoszą tlen i dwutlenek węgla, białe krwinki, odpowiedzialne za obronę przed infekcjami, i płytki krwi, które umożliwiają jej krzepnięcie. W organizmie osoby chorej na białaczkę dochodzi do nie kontrolowanego namnażania się w szpiku kostnym patologicznie zmienionych niedojrzałych komórek. Zachowują się one podobnie jak chwasty w ogrodzie: nie pozwalają się rozwijać zdrowym krwinkom. W końcu szpik kostny jest przepełniony i te nieprawidłowe komórki, zwane blastami, dostają się do obiegu krwi, a wraz z nią - do różnych narządów: wątroby, śledziony, węzłów chłonnych, płynu mózgowo-rdzeniowego, nerek, gonad.

Pomocne w ocenie prawidłowej pracy organizmu są badania krwi. Dostarczają informacji o czynności układu krwiotwórczego i wielu innych narządów (np. wątroby, nerek, gruczołów dokrewnych). Pomocne jest w ocenie stosowanej diety. Niektóre badania krwi (głównie morfologia krwi) należą do podstawowych badań dodatkowych wykonywanych przy ocenie zdrowia pacjenta.

Przy podejrzeniu lub rozpoznaniu zmian patologicznych, badanie krwi umożliwia w stosunkowo prosty sposób dokonanie oceny równowagi metabolicznej wewnątrzustrojowej, rodzaju i zaawansowania chorób narządowych i układowych, ostrych i przewlekłych zatruć, doboru w terapii farmakologicznej właściwych dawek leków. Liczba badanych parametrów krwi może być bardzo duża. Jednak już zbadanie m.in. kilku z nich - poziomu glukozy, poziomu cholesterolu ( białek LDL i HDL ), zawartości hemoglobiny, liczbę płytek krwi oraz liczbę krwinek czerwonych i białych oraz OB ( szybkość opadania krwinek czerwonych ), już są dla nas sygnałem o prawidłowej pracy organizmu.

Nie mogę sobie wyobrazić prawidłowej pracy organizmu bez zdrowej krwi. Bo jakbyśmy dostarczali tlen i składniki odżywcze ? Jak usuwalibyśmy trujące produkty przemiany materii ? A jak byśmy dostarczali komórkom energii i budulca ? A jaka byłaby siła obronna naszego organizmu gdyby nie KRWE ?

Choć postęp w farmakologipozwolił na częściowe leczenie chorób krwi, to jednak nie potrafimy wyprodukować w laboratoriach chemicznych sztucznej krwi w 100%. Krwi nie udało się niczym w pełni zastąpić. Hasło krwiodawców brzmi : Krew darem życia. Tylko człowiek człowiekowi może ofiarować ten dar.

Jest to praca semestralna o takim temacie jaki podany na początku. Dostałem z niej 3 gdyż podobno jest "trochę chaotyczna" i nie powinno się w niej znajdować opisu chorób krwi.
Mam nadzieje że inni skorzystają.