Rzeźba starożytnej Grecji.
Grecka rzeźba rozwijała się przez ponad 600 lat. Stworzyła klasyczną szkołę i wydała geniuszy, których rzeźby i architektura stanowią do dziś niedościgniony wzorzec.
Greccy rzemieślnicy od wczesnego wieku byli zahartowani w walce i polowaniu, posiedli więc umiejętność wnikliwego spostrzegania. Kiedy rzeźbiarz nadaje kształt posągowi, widać każde naprężenie mięśnia, dokładną budowę ciała. W każdej pracy posługuje się umiarem i symetrią. Mimo ekspresyjnych linii widoczny jest porządek i równowaga.
Figury egipskie były wykonywane z najtrwalszych kamieni – porfiru i granitu. Grecy nie musieli używać tak twardego materiału, gdyż mieli u siebie biały marmur, który łatwo dawał się obrabiać; zazwyczaj tylko lekkimi narzędziami i szmerglem.
Na początku sztuka grecka powstawała na potrzeby kultu. Rzeźbiarze tworzyli najczęściej na zamówienia polis, ozdabiając świątynie i budowle publiczne posągami i płaskorzeźbami odwołującymi się zazwyczaj do tematyki religijnej.
Dopiero w VII-VI wieku narodziny wielkiej architektury stworzyły zapotrzebowanie na monumentalną rzeźbę. Zaczęto przedstawiać nagie postacie młodzieńców oraz dziewcząt w postaci siedzącej lub stojącej. Ciała ich były krępe, umięśnione, na twarzach widoczny był uśmiech.
Punkt kulminacyjny osiągnęła rzeźba w V w. p.n.e. Widoczne jest to w dekoracji Akropolu przy której pracowało prawdopodobnie wielu rzeźbiarzy, jednak głównym pomysłodawcą był Fidiasz.
Do grona największych twórców tej epoki zaliczamy Fidiasza, Myrona, Polikleta.
FIDIASZ (ok.500-432 p.n.e.)
Jego dzieła odznaczały się monumentalnością kształtów, umiarem i powagą kompozycji. Posągi bogów wykończone były złotem i kością słoniową.
Główne dzieła to:
- Atena Promachos (12 m. wysokości)
- Atena Partenos
- Zeus Olimpijski (13 m. wysokości) W czasach starożytnych uznany za jeden z siedmiu cudów świata. Przedstawiał boga siedzącego na tronie z Nike na prawej dłoni i berłem w lewej. Niestety nie zachował się do naszych czasów.
MYRON (ok.480 r. p.n.e.) Mistrz w przedstawianiu postaci w ruchu. Rzeźbił posągi ludzi, bogów i jako jeden z pierwszych zaczął rzeźbić zwierzęta. Także jako pierwszy porzucił pionową postawę i pokazał niezwykłą elastyczność ludzkiego ciała. Jego prace nie zachowały się.
Jedynie na podstawie kopii rzymskich zrekonstruowano:
- Dyskobol (wysokość 1,53)
- Grupę Atena i Marsjasz
POLIKLET (połowa V wieku) Według skomplikowanych obliczeń ustalił proporcje ciała ludzkiego. Jego dzieło ,,Doryforos” było jednym z najwcześniejszych posągów, w których ciężar ciała opierał się na jednej stopie, podczas kiedy druga stopa jest lekko uniesiona nad ziemię. Rezultatem tego jest piękna naturalna poza.