Henryk Sienkiewicz - „Quo Vadis” - miłość Ligii i Winicjusza

Miłość to towarzyszka życia człowieka. Jest ona z nami od chwili kiedy przychodzimy na ten świat. Jest natchnieniem i muzą wielu pisarzy. W literaturze bardzo często spotykamy motyw miłości. Jednym z takich przykładów może być uczucie jakim darzą się bohaterowie książki Henryka Sienkiewicza pod tytułem „Quo Vadis”, a mianowicie Ligia i Winicjusz. Wydaje mi się, iż ich uczucie jest czymś niedoścignionym, czymś do czego każdy z nas z pewnością dąży i sam chciałby doświadczyć takiej miłości.

Czytając o losach tej pary wydaje nam się, iż ich miłość jest w stanie przetrwać każde przeciwności. Jednak nie jest tak od samego początku ich znajomości, wpierw Marek Winicjusz jest zainteresowany wyłącznie wyglądem zewnętrznym swojej późniejszej damy serca. Podoba mu się ona jedynie wizualnie, budząc w nim ogromne pożądanie i tylko dlatego chce się z nią związać. Dla Ligii natomiast miłość to coś znacznie ważniejszego, postrzega ona ją jako szczególną więź, która łączy ją z Bogiem. Wynika to przede wszystkim z jej religijności. Dla niej związek z poganinem jest niejako obrazą jej Pana.

Marek z miłości do Ligii porzuca swoje dotychczasowe, bezproblemowe życie i zprzechodzi na wiarę chrześcijańską. Kierowany uczuciami nie obawia się sankcji jakie spotkają go za ten czyn, tego, że z pewnością popadnie w niełaskę Nerona. Bohater, który początkowo był zły i okrutny, pod wpływem chrześcijan i przede wszystkim wybranki swego serca, jej zachowania, wrażliwości oraz tego jak postrzega otaczający ją świat, staje się pokorny, wrażliwy na ludzką krzywdę i miłujący bliźniego. Staje się on także bardzo oddany Ligii. Zresztą wie również, iż i ona jest mu wierną i oddaną, że w każdej chwili może liczyć na jej pomoc i wsparcie. Winicjusz, aby udowodnić szczerości uczucia, chce nawet poświęcić się na Igrzyskach i pozostać w więzieniu by w ten sposób ocalić ukochaną. Ta jednak nie zgadza się na to i postanawia poddać się temu, co zaplanował dla niej Bóg, ufając w jego bezgraniczną dobroć.

Reasumując, uważam, iż miłość Marka i Ligii jest niedoścignionym ideałem. Rzadko zdarzają się ludzie, którzy w imię uczucia są w stanie poświęcić własne życie czy ideały jakie im przyświecają. Jednak niewątpliwie niezmierzonym szczęściem jest, jeśli ktoś taki kiedyś stanie na naszej drodze. Myślę, iż bohaterowie powieści Sienkiewicza pokazali nam, że jest to możliwe, że jest możliwa miłość, która przezwycięży wszelkie przeciwności losu i którą będziemy mogli cieszyć się i obdarowywać innych aż do śmierci.