Język polski

Kto da wszystkie zadanie daje 30 pkt

Odpowiedź

bonusik22

Gramatycznie nazwa "Słowianie" w formie pojedynczej - "Słowianin" składa się z dwóch części: nazwy "Słow" oraz przyrostkowego formantu "-anin", który w języku polskim oraz innych językach słowiańskich służy do tworzenia nazw odśrodowiskowych nazywających osobę od jego terytorialnego lub etnicznego pochodzenia[1][2]. Polski formant „-anin” wywodzi się z języka prasłowiańskiego, ze skrzyżowania dwóch prasłowiańskich formantów - -enin(ь), oraz -janin(ь) za pomocą których tworzone są nazwy związane z przynależnością grupową osób pochodzących z jednego miejsca np. "krakowi-anin", "ziemia-anin", "Podhal-anin", "Rzymi-anin" oraz notowany już w średniowiecznych dokumentach z 1400 roku "mieszcz-anin"[1] czyli osoba pochodząca z miasta. Formant ten używany jest również do określenia powinowactwa niezwiązanego z zajmowanym obszarem, a np. z wyznawaną religią, światopoglądem np. "chrześcij-anin", "muzułm-anin", "pog-anin", "rastafari-anin". Nazwa "Słowianie" jest etnonimem - nazwą etniczną[2]. Etymologia nazwyNazwa jest bardzo stara i wywodzi się z języka prasłowiańskiego[3]. We wszystkich językach słowiańskich nazwa własna etnosu jest podobna i zawiera rdzeń slav- / slov-. Został on powielony do pozostałych języków europejskich i w dostosowanych formach występuje jako jedyna nazwa etnosu słowiańskiego. Tylko w języku niemieckim w średniowieczu Słowian określano również nazwą (die) Wenden, zwłaszcza w stosunkach lokalnych z Serbami łużyckimi oraz Słoweńcami mieszkającymi na terenie Łużyc oraz Karyntii (niemiecko-połabskich, niemiecko-słoweńskich; por. liczne nazwy miejscowe z członem Windisch / Wendisch). W źródłach pisanych nazwa Słowian pojawia się w VI wieku n.e. Prokopiusz z Cezarei w Historii wojen używa nazw Σκλάβοι – Sklaboi, Σκλαβηνοί – Sklabēnoi, Σκλαυηνοί – Sklauenoi, Σθλαβηνοί – Sthlabenoi i Σκλαβῖνοι – Sklabinoi. Jordanes w Getyce użył nazwy Sclaveni. Źródłosłów nazwy „Słowianie” nie jest jednoznacznie ustalony. Istnieje na ten temat kilka hipotez: Etnonim: słowo z praindoeuropejskiego *ḱlew- (słuch, sława)Roman Jakobson i wielu innych językoznawców nawiązuje do prasłowiańskiego rdzenia slovo (słowo), dopełniacz slovese, i powiązanego slava (sława), oraz sluxъ (słuch, czyli "sława, która się niesie", porównaj "chodzą słuchy"), które pochodzą z praindoeuropejskiego *k’leu̯-os (być znanym, sława), pokrewnym starogreckiemu przyrostkowi -κλῆς (kles, słynny), który składa się na imię Peryklesa, łacińskiemu clueo (być nazwanym, słynnym), angielskiemu loud (głośny), awestyjskiemu sravah- („sława”), oraz sanskryckiemu श्रवस् – śrávas-[4]. Słowianie byliby to zatem ludzie „znający słowa”, czyli potrafiący mówić (zrozumiale) – w odróżnieniu od innych ludów, z którymi Słowianie się zetknęli, a którzy posługiwali się językami dla nich niezrozumiałymi (por. Niemcy – „niemi, ludzie nie mówiący zrozumiałym językiem”)[a]. Potwierdza to tezę, że ukształtowanie się etnicznej świadomości i samookreślenie Słowian nastąpiło w momencie zetknięcia się ich z innymi ludami. Silnym argumentem za tą hipotezą jest fakt, iż wszystkie ludy słowiańskie używają tej nazwy do samookreślenia i nie istnieje żadne samookreślenie alternatywne. Sklavenoi (niewolnicy)Wywód od „słowa” odrzucił Henryk Łowmiański i Aleksander Brückner twierdząc, że źródłem są gr. sklavenoi i łac. sclavus, przy czym nazwą tą obejmowano tylko te plemiona słowiańskie, które graniczyły z ziemiami cesarstwa rzymskiego, co później objęło całą Słowiańszczyznę. Wtórnie nazwa ta (ze względu na dużą liczbę brańców w Rzymie, których Słowianie byli dostarczycielami, jak również którzy sami stanowili znaczną część[5]) została utożsamiona ze słowem „niewolnik”[6]. Teorii tej przeczy fakt, że Słowianie pojawili się na kartach historii w momencie, kiedy łacina klasyczna zniknęła z użycia, a łacina średniowieczna, która była w użyciu słowem slavus określała pańszczyźnianego chłopa[7]. Języki grecki i łaciński używają oboczności sl- → skl-. Grzegorz Jagodziński twierdzi: „Z punktu widzenia łaciny wyraz Sclavēnī jest derywatem, jego rdzeń nie ma jednak łacińskiej etymologii. Łaciński wyraz podstawowy sclavus znaczy „niewolnik, jeniec wojenny”, derywat sclavēnus oznacza „pochodzący z rodu niewolników”. W klasycznej łacinie wyrazy te nie występują, a określeniem niewolnika jest servus.”[8] Inna wątpliwość ma związek z pierwszym historycznie pewnym określeniem Słowian. Sklabenoi (j. grecki) w odmianie zmienia się na Sklawon-. Pierwotnie podobieństwo do słowa „Niewolnik” (gr. Slávoi) istniało w formie odmienionej, poprzez procesy lingwistyczne rozpowszechniło się „W” zamiast „B”, a z tego prosta droga do upodobniania nazwy Słowian do niewolnika[9]. "Swój"Według m.in. Zbigniewa Gołąba nazwa „Słowianie” (podobnie jak gr. ἒθνος – ethnos „etniczność”) wywodzi się od praindoeuropejskiego *su̯edhnos (z u niesylabicznym), a to od starszego przymiotnika *su̯edho / *su̯ebho „własny (pierwotnie „czyjś powinowaty”)”; stąd Svoběne → Sloběne „Słowianie” i Suēbi „Swebowie”, „Szwabowie”. Oba przymiotniki zostały utworzone z tego samego podstawowego rdzennie praindoeuropejskiego morfemu *s(u̯)e- „poza, obok”. Językoznawca, profesor Wiesław Boryś z Instytutu Slawistyki PAN wywodzi prasłowiańskie i ogólnosłowiańskie *svoboda / *sloboda (słń. slobost, czakawskie dialektalne slobo/slobost, scs. svobьstvo, biał. свабода [svaboda], bułg. свобода [svoboda], chorw. sloboda, cz. svoboda, mac. слобода [sloboda], ros. свобода [svoboda], serb. слобода [sloboda], słc. sloboda, ukr. свобода [svoboda], głuż. swoboda, pol. swoboda, staropol. słoboda, świeboda[10]) od prasłowiańskiego svobъ (← *su̯o-bho ← *su̯os „własny”) w znaczeniu „należący do swego plemienia, mieszkający na własnej ziemi, będący u siebie”. Pierwotne *svoba → *sloba (z dysymilacją spółgłosek wargowych v – b > l – b, podobnie svoboda → sloboda; dysymilacja musiała zajść dość wcześnie, gdyż jej warunkiem była bilabialna wymowa v). Według W.Borysia *svoba można uznać za prastary derywat odprzymiotnikowy, abstractum[b] z sufiksem -ā, pod względem budowy zbliżonym do „wiara” (prasłow. *věra). *Svoba oznaczało „stan znajdującego się w swoim plemieniu, na swojej ziemi, wśród swoich, bycie swobodnym”, stąd znaczenie „swoboda (robienia czegoś), wolność”[11][12][13]. Slova (błoto)Badacze Johann Peisker i Henryk Łowmiański wywodzili nazwę „Słowianie” od slova – „błoto” i wyjaśniali ją upodobaniem naszych przodków do wilgotnych terenów. Z tą teorią wiąże się podobna, za którą optowali m.in. Jan Michał Rozwadowski i Milan Budimir, że etnonim ten pochodził od konkretnego hydronimu o tej nazwie: Sława / Słowa, pochodzącego od prasłow. rdzenia *slov- / *slav- od praindoeur. *kʼleu- / *kʼlou- / *kʼlōu- „płynąć, skrapiać (czyścić)” (znanego m.in. z gr. κλύμενος – klimenos, κλυτόπωλος – klitopoulos, κλύζω – klizo, łac. cluěre „czyścić”, cloāca, lit. šlúoju, šlaviaũ, šlavinéti „zamiatać”. Zachowały się hydronimy z tym rdzeniem, na przykład Sława, dziś Wełnianka lewy dopływ Wełny itd.[14] Egzonim (obce pochodzenie)Marginalne znaczenie mają hipotezy o obcym pochodzeniu tego wyrazu – z języków celtyckich lub germańskich. Zróżnicowanie SłowianWśród Słowian wyróżnia się ponad 140 grup etnicznych o bardzo zróżnicowanej liczebności. Wszystkie te grupy według kryterium geograficznego dzieli się na trzy główne odłamy[15]: Słowian zachodnich – Serbołużyczan, Polaków, Czechów i Słowaków[15],Słowian wschodnich – Białorusinów, Rosjan, Ukraińców i Rusinów[15],Słowian południowych – Bośniaków, Bułgarów, Chorwatów, Czarnogórców, Macedończyków, Serbów i Słoweńców[15]. Słowian zachodnich i wschodnich łączy się dla celów badawczych w grupę Słowian północnych, których odróżnia się od Słowian południowych. Nieistniejący w rzeczywistości odłam Słowian północnych występuje również w tworzonych przez hobbystów-lingwistów światach alternatywnych, np. w Ill Bethisad. W przeszłości istniały również grupy: Słowian dackichSłowian panońskichSłowian połabskichSłowian karantańskich

Dodaj swoją odpowiedź

Język angielski

Zad 4 strona 112; Zadanie 1,2,3,4 strona 113 TYLKO SZYBKO DAJE 105 PKT TYLKO 5 ZADAŃ ZŁE ODP ZGŁASZAM A KTO CHCE DOSTAĆ NAJ TO WSZYSTKIE ZADANIA ZE STRONY 113 !!

Zad 4 strona 112; Zadanie 1,2,3,4 strona 113 TYLKO SZYBKO DAJE 105 PKT TYLKO 5 ZADAŃ ZŁE ODP ZGŁASZAM A KTO CHCE DOSTAĆ NAJ TO WSZYSTKIE ZADANIA ZE STRONY 113 !!...

Socjologia

Kto da wszystkie zadanie daje 30 pkt

Zad 4 strona 112; Zadanie 1,2,3,4 strona 113 TYLKO SZYBKO DAJE 105 PKT TYLKO 5 ZADAŃ ZŁE ODP ZGŁASZAM A KTO CHCE DOSTAĆ NAJ TO WSZYSTKIE ZADANIA ZE STRONY 113 !!

Praca socjalna z osobami z zaburzeniami psychicznymi

Prawo finansowe

Organizacja i techniki pracy biurowej

Ile razy bedziesz wybierał tymczasowe żydowskie rzady w Polsce?