Mit o Dedalu i Ikarze

Dedal był wielkim greckim artystą i budowniczym, który przebywał na Krecie z rozkazu króla Minosa. Zbudował on słynny labirynt dla Minotaura (pół człowieka pół byka) syna żony władcy, Pazyfae i byka. Po zakończeniu swego zadania grek zapragnął opuścić Kretę i powrócić do ojczyzny, jednak król nie chciał wyrazić zgody na wyjazd budowniczego, ponieważ znał on wiele tajemnic państwowych i był bardzo ceniony. Zatem nie pozostało mu nic innego, jak użyć podstępu i wydostać się z wyspy, która stała się dla niego miejscem niewoli.

Dedal był bardzo pomysłowym i mądrym człowiekiem, więc postanowił zbudować olbrzymie skrzydła, zrobione z ptasich piór i wosku, na których on i jego syn, Ikar mogliby latać nad morzem i wrócić do ojczyzny. Była to jedyna szansa ucieczki z Krety. Przed lotem ojciec ostrzegł Ikara, aby leciał równo, nie szybował zbyt wysoko ku słońcu, ponieważ może ono roztopić wosk i powylatują pióra, ani nie zniżał się ku morzu, ponieważ pióra nasiąkną wilgocią od wody i staną się zbyt ciężkie.

Pewnego dnia Dedal i Ikar wzbili się w powietrze, spełnili odwieczne ludzkie sny o lataniu, byli pierwszymi lotnikami. Niestety syn nie posłuchał przestróg ojca i wzbił się za wysoko. W końcu promienie słoneczne roztopiły wosk, a nieroztropny Ikar wpadł do wody i zginął. Dedal zaś doleciał do swej ojczyzny i następnie odnalazł ciało syna na wyspie, która nazwał Ikarią, a morze dookoła niej Ikaryjskim.