Kobieta w starożytnym Izraelu

Rola kobiety w starożytnym Izraelu

SPOSÓB ZAWIERANIA MAŁŻEŃSTW W STAROŻYTNYM IZRAELU

Jednym z podstawowych obowiązków ojca względem syna było wyszukanie mu kandydatki na żonę. Rolę tę w przypadku śmierci ojca pełniła matka. Młodzi nie mieli prawa do swojego zdania w tych sprawach, nie chodziło tu ani o wzajemną miłość, ani o osobiste szczęście, ale przede wszystkim o zrodzenie i wychowanie potomstwa. Zdarzały się jednak małżeństwa ludzi, którzy już przedtem znali się i spotykali, a nawet zdążyli zakochać się w sobie. W przypadku zaślubin wbrew woli rodziców narażano się na brak ich błogosławieństwa, ale związek był ważny. Małżeństwa zawierano wtedy bardzo wcześnie ? dziewczęta po ukończeniu 12 lat, a chłopcy ? 13 lat.

PRAWO MAŁŻEŃSKIE

W czasach biblijnych zabronione były jakiekolwiek relacje płciowe,związki małżeńskie, z osobami spokrewnionymi. Oraz ożenek z cudzoziemkami, mimo, iż nie było to formalnie zakazane. Szczególnie piętnowano władców Izraelskich zaślubionych z pogankami. Wśród niższych warstw prawo jednak tolerowało związki z brankami wojennymi.
Mężczyzna miał możliwość oddalenia swej żony wręczając jej list rozwodowy upoważniający ją do kolejnego małżeństwa. Powodem oddalenia najczęściej była nieczystość moralna lub bezpłodność.
Wyraz troski społeczeństwa o zachowanie ciągłości rodu stanowiło prawo lewiratu. W jego świetle w momencie, gdy w bezdzietnym małżeństwie umierał mąż, jego brat musiał poślubić jego żonę i wzbudzić potomka.

KOBIETA JAKO ŻONA I MATKA

Stanowisko kobiety w domu męża było wyraźnie drugorzędne. Miała ona być pomocą dla swego małżonka w zrodzeniu i wychowaniu dzieci. Rola matki łączyła się z określonymi cechami: miłością i miłosierdziem, umiejętnością pocieszenia, ukojenia, podniesienia na duchu, a także cierpliwego i miłosiernego pouczania.
U kobiety szczególnie ceniono dzielność utożsamianą z pracowitością, zapobiegliwością i troską o Dom oraz wrażliwością na los innych. Powinna ona też umieć zadbać o swój dobry wygląd. Znacznie gorsze było położenie wdów, które pozbawione opieki zmarłych mężów zdane były na łaskę i niełaskę swych najbliższych. Najgorsza była sytuacja wdów bezdzietnych, ponieważ te, które posiadały dzieci, mogły z czasem liczyć na ich opiekę.

ROLA DZIECKA W RODZINIE

W Starożytnym Izraelu bardzo ceniono dziecko, gdyż widziano w nim przedłużenie egzystencji rodu. Stanowiło ono przedmiot szczególnej. Szczególne prawa mieli synowie pierworodni. Przede wszystkim przysługiwała im podwójna część majątku. Zostawało im także udzielane specjalne błogosławieństwo w chwili śmierci rodziciela, które ceniono wyżej niż środki materialne.
Wszystkie dzieci zobowiązane były do okazywania szacunku swym rodzicom. Nie stosowanie się do tego nakazu groziło nawet śmiercią.

ZAKOŃCZENIE

Głównym celem rodziny w starożytnym Izraelu było zrodzenie i wychowanie potomstwa, wraz, z którym stanowili rodzinę. Zadaniem kobity było rodzenie i wychowywanie dzieci
Dzieci zobowiązane były do okazywania szacunku i słuchania nakazów rodziców, którzy mieli obowiązek ich wychowania. Całe życie rodzinne przebiegało zgodnie z ustalonym od wieków porządkiem.