Holografia

1. CO TO JEST HOLOGRAFIA?

Holografia - nazwa powstała z zestawienia greckich słów holos = całość i grapho = piszę. Jest to dział optyki zajmujący się technikami uzyskiwania obrazów przestrzennych (trójwymiarowych). Holografia polega na trójwymiarowym zapisie obrazu przedmiotu (obiektu). Jest doskonalszą techniką niż fotografia.

Historia:

Teoretyczne podstawy holografii opracował w 1920 roku polski fizyk Mieczysław Wolfke. Pierwsze próby zapisywania i odtwarzania obrazów metodą holograficzną przeprowadził w 1947 roku fizyk Denis Gabor, który wprowadził również nazwę holografia. Przeszkodą w rozwoju tej metody był brak źródeł światła emitujących wiązki świetlne o ściśle określonej długości fali. Usunął tę przeszkodę wynalazek lasera w 1960 r. Pierwszy hologram transmisyjny - został zrobiony w 1962 r. na uniwersytecie Michigan.
W 1969 roku amerykańscy fizycy opracowali podstawy holografii akustycznej, w której do rejestrowania obrazu przedmiotu i jego odtwarzania stosuje się fale dźwiękowe.
2. PODSTAWY FIZYCZNE HOLOGRAFII


· Pełna informacja o fali zawarta jest w amplitudzie i fazie.
· Zwykłe klisze fotograficzne rejestrują TYLKO natężenie fali świetlnej
· „Fotografia trójwymiarowa” – jest to rejestracja fazy fali przedmiotowej



Rodzaje nałożeń fal:

· Jeżeli fale wchodzące w interferencję są zgodne w fazie, następuje interferencja konstruktywna, czyli amplituda fali się zwiększa.

· Jeżeli fale wchodzące w interferencję są w przeciwnych fazach, następuje interferencja destruktywna i fala ulega wygaszeniu.

· Jeżeli w interferencję wchodzą fale o złożonych charakterystykach to w części następuje wzmocnienie,
a w części wygaszenie.
3. OGLĄDANIE HOLOGRAMU:

Żeby zobaczyć hologram należy oświetlić go pod tym samym kątem pod którym padała wiązka odniesienia. Struktura prążków ugina
i odbija fale. Każde z oczu tworzy obraz danego punktu przedmiotu na podstawie różnych struktur interferencyjnych i dzięki temu obserwator widzi trójwymiarowy, wirtualny obraz zarejestrowanego przedmiotu. W przypadku hologramu odbiciowego duże znaczenie ma światło jakim go oświetlamy - musi to być ostre, punktowe światło białe np. słońce (najlepsze źródło), lampa halogenowa, zwykła żarówka. Natomiast oglądany obraz będzie rozmyty jeśli będziemy używać światła rozproszonego takiego jakie daje świetlówka, lampa ultrafioletowa(UV), zachmurzone niebo.
4. ZASADA POWSTANIA HOLOGRAMU:

Holografia nie rejestruje obrazu przedmiotu, lecz fale świetlne od niego odbite. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu wiązki odniesienia. Zarejestrowany na kliszy obraz jest zatem swego rodzaju interferogramem tworząc wzorzec interferencyjny (jest to nakładanie się dwóch (lub więcej) fal, dających w wyniku falę o odmiennej charakterystyce niż fale wchodzące w interferencję. Typy fal nakładających się mogą być rozmaite. Od dźwiękowych, poprzez świetlne, aż do fal prawdopodobieństwa).

W fotografii klasycznej każdy punkt przedmiotu ma swój odpowiednik na powstałym obrazie, w holografii każdy punkt przedmiotu odbija światło na cały obraz, czyli do każdego punktu obrazu dochodzi światło z całego przedmiotu. Każdy, nawet najmniejszy jego kawałek pokazuje cały obraz przedmiotu.


Wirtualny obiekt lub scena może się znajdować "za" kliszą holograficzną, "przed nią" lub też częściowo "za i przed". Obiekt umieszczony "za" płytką nazywamy obrazem pozornym a "przed" obrazem rzeczywistym.

5. RODZAJE HOLOGRAMÓW


· hologramy transmisyjne - zostały zrobione w 1962 r. na uniwersytecie Michigan. Cechą charakterystyczną tego typu hologramu jest to że laser jest wymagany nie tylko do zapisu ale również do oglądania zarejestrowanego obrazu. Hologramy transmisyjne mają bardzo dużą głębię, obraz jest ostry i wyraźny na całej długości.

· hologramy odbiciowe - wykonane w 1962 r. które można oglądać pod zwykłym światłem białym. Hologramy odbiciowe mają dobrą głębię jednak wraz z większą odległością od kliszy obraz jest coraz mniej ostry i dokładny.

· hologramy tęczowe - które są najbardziej spotykanym i znanym rodzajem - są one produkowane masowo i spotykamy je najczęściej w postaci znaków towarowych, małych naklejek na dokumentach, dowodach tożsamości, kartach kredytowych itp. Hologramy takie mają małą głębię (do 5 cm) .

6. ZASTOSOWANIE:

Holografia optyczna znalazła zastosowanie w medycynie i biologii,
a także w informatyce.

Holografia akustyczna ma zastosowanie w defektoskopii. Wirujące zwierciadła holograficzne są stosowane do przesuwania promienia laserowego po kodzie paskowym w kasach domów towarowych.

Za pomocą holografii można także rozpoznawać obiekty oraz ich cechy wspólne. Pozwala śledzić rozwój komórek rakowych, które mają mikroskopijne rozmiary.
Zastosowanie pamięci holograficznej w komputerze spowoduje, że twarde dyski w komputerach będą miały miliony razy większą pojemność niż obecnie.

Dodaj swoją odpowiedź
Fizyka

1.omow zastosowania  zjawiska odbicia światła w życiu czlowieka. 2. holografia na czym polega i gdzie jest wykorzystywana. 3. dlaczego niebo jest niebieskieco wpływa na barwe otaczającego nas świata.

1.omow zastosowania  zjawiska odbicia światła w życiu czlowieka. 2. holografia na czym polega i gdzie jest wykorzystywana. 3. dlaczego niebo jest niebieskieco wpływa na barwe otaczającego nas świata....

Fizyka

widzenie przestrzenne # mechanizm widzenia # holografia polaryzacyjna # kino trójwymiarowe

widzenie przestrzenne # mechanizm widzenia # holografia polaryzacyjna # kino trójwymiarowe...

Historia

Historia wynalazków

Historia wynalazków

1.Kiedy i z czyjej inicjatywy zbudowano pierwszy batyskaf ? Jaką dotychczas max głębokość zanurzenia udało się uzyskać ?
Batyskaf - pojazd podwodny składający się z kulistej kabiny obserwacyjnej oraz sys...

Fizyka

Ultradźwięki - właściwości, wytwarzanie, zastosowanie.

1. Właściwości ultradźwięków

Ultradźwięki to fale akustyczne o częstotliwości wyższej niż 16 kHz (tj. przekraczającej górny próg słyszalności dla człowieka) i niższej od 100 MHz (hiperdźwięk).
Fale sprężyste, kt�...

Fizyka

Ultradźwięki - bierne i czynne zastosowanie ultradźwięków

Ultradźwięki to fale akustyczne o częstotliwości wyższej niż 16 kHz (tj. przekraczającej górny próg słyszalności dla człowieka) i niższej od 100 MHz (hiperdźwięk).

Fale sprężyste, których częstotliwość przewyższa 10 G...