Obszary napięć i konfliktów na świecie.
Konflikt izraelsko-arabski.
Jego przyczyny tkwią w przeszłości historycznej w wyniku inwazji i podbojów państwo Izrael przestało istnieć i poprzez około dwa tysiąclecia naród żydowski był rozproszony po całym świecie (tzw. diaspora żydowska). Żydzi zachowali jednak własną tożsamość narodową.
Ponownie na dużą skalę osadnictwo żydowskie w Palestynie rozpoczęło się po I wojnie światowej. W 1947 r. ONZ zadecydowało o podziale Palestyny na dwa państwa: arabskie i żydowskie, zaś rok później powstało państwo Izrael. Sprzeciw Arabów doprowadził do wybuchu wojny izraelsko-arabskiej, zakończonej zwycięstwem Izraela.
Napływ Żydów, ich zasoby finansowe, pracowitość, przyniosły ogromne osiągnięcia. W ciągu 50 lat od chwili powstania Izrael stał się jednym z bogatszych krajów świata, jednocześnie przez cały czas prowadząc działania wojenne.
W wielu krajach sąsiadujących z Izraelem powstały obozy dla uchodźców palestyńskich. Jednocześnie pełniły one rolę ośrodków ruchu oporu , skąd dokonywano akcji zbrojnych przeciwko Izraelowi. Zaczął narastać problem Palestyńczyków - ludzi pozbawionych obywatelstwa jakiegokolwiek realnie istniejącego państwa. W 1964 r. rozpoczęła działalność Organizacja Wyzwolenia Palestyny (OWP) wspierana przez rządy krajów arabskich współpracujących z ZSRR. Powstanie ludności palestyńskiej domagającej się utworzenia państwa Palestyny doprowadził do utworzenia w 1987 r. Autonomii Palestyńskiej. W skład Autonomii wchodzi Strefa Gazy i Zachodni Brzeg Jordanu. W ostatnich latach zaczęły się mnożyć niezwykle krwawe zamachy terrorystyczne skierowane przeciwko ludności cywilnej Izraela, na które Izrael odpowiadał działaniami wojskowymi.
Konflikt w Afganistanie
Afganistan był areną działań wojennych prowadzonych od lat 70. Długoletnia okupacja radziecka doprowadziła kraj do upadku. W początku lat 90 po wycofaniu wojsk radzieckich rozgorzała w Afganistanie wojna domowa, u podnóża której leżały waśnie plemienne. Kraj został podzielony na strefy wpływów poszczególnych plemion. Władzę w kraju zdobyli talibowie, którzy narzucali zasady fundamentalizmu islamskiego. W Afganistanie nie wolno było słuchać muzyki, kobiety nie miały żadnych praw, nie wolno było im pracować, musiały się całe okrywać, zaś mężczyźni musieli nosić brody. Początkowo talibowie cieszyli się dużym poparciem społecznym jednak niezwykle okrutne rządy, a także współpraca z terrorystami doprowadziły do wojny. Po atakach Al-Kaidy na World Trade Center wojska NATO doprowadziły do wyzwolenia Afganistanu spod rządów talibów. W Afganistanie zapanował pokój, zostały wybrane nowe władze, do kraju powracali uchodźcy. Jednak sytuacja nadal nie jest stabilna, ze względu na konflikty między grupami narodowościowymi, rywalizującymi o władzę w państwie.
Konflikt indyjsko-pakistański
Konflikt rozpoczął się w 1947 r. kiedy Indie odzyskały niepodległość, zaś Księstwo Kaszmiru mimo iż etnicznie, religijnie bliższe Pakistanowi zostało włączone do Indii. Doszło więc do wojny między Indiami a Pakistanem, która zakończyła się podziałem Kaszmiru i wytyczeniem przez ONZ w 1949 r. linii granicznej. Od tej pory obie strony utrzymują na niej znaczne siły wojskowe. Wojna o Kaszmir była kilkakrotnie wznawiana. Odkąd Indie i Pakistan posiadają broń jądrową, konflikt między nimi przestał mieć charakter lokalny.
Konflikt w Afryce
Każdego roku na kontynencie afrykańskim wybuchają liczne konflikty. Przyczyny ich powstania mają zróżnicowany charakter:
duże zróżnicowanie etniczno-językowe ludności Afryki
niewłaściwe przeprowadzenie granic państwowych
bieda, niski poziom rozwoju gospodarczego
niskie poczucie przynależności państwowej
niestabilność polityczna
Do najbardziej krwawych konfliktów doszło w ostatnich latach w XX w. w Ruandzie, Somalii, Sudanie i Republice Kongo. Konflikty etniczne zmuszają ludność do masowych ucieczek i szukania schronienia poza granicami swojego kraju. W wyniku walk między plemionami Hutu a Tutsi w ciągu, w ciągu kilku dni wyemigrowało do krajów ościennych ok. 3 mln. Ludności należącej do plemiona Hutu.
Terroryzm
Terroryzm nie jest zjawiskiem nowym już w początkach XX w. był narzędziem walki politycznej, jednak wówczas był skierowany przeciw konkretnym osobom, nie zaś przeciwko ludności cywilnej. Współczesny terroryzm ma o wiele przerażający wymiar, gdyż celem ataku jest całe społeczeństwo. Ofiary które giną w atakach to najczęściej niewinni ludzie. Uświadomiły to światu ataki terrorystyczne z 11 września w S.Z w wyniku których zginęły ponad 3000 niewinnych ludzi. Za zamach była odpowiedzialna islamska organizacja terrorystyczna Al-Kaida, założona i kierowana przez Osamę bin Ladena. Al-Kaidzie przypisuje się również zorganizowanie zamachów na ambasady USA w Kenii i Tanzanii. Al-Kaida zwana również "międzynarodówką terrorystów" uznawana jest do dziś za najgroźniejszą organizację terrorystyczną na świecie. W skład tego ugrupowania wchodzą fanatycy islamscy pochodzący z krajów arabskich: Iranu, Iraku, Sudanu, Libii.
W Hiszpanii, a także we Francji działa ETA (Kraj Basków i Wolność)- organizacja separatystyczno-narodowa dążąca do utworzenia kraju Basków. Baskowie choć są narodem nielicznym zdołali przez wieki zachować odrębne tradycje i język - euskera. ETA stosuje terror jako instrument walki o odzyskanie niepodległości: przeprowadza zamachy bombowe, których celami są politycy, policjanci i pracownicy wymiaru sprawiedliwości w Hiszpanii, a także wymusza haracze od bogatych rodaków w kraju i za granicą.
Rewolucyjne siły zbrojne Kolumbii (FARC) - ich celem są pieniądze i władza. Stanowią najlepiej uzbrojoną organizację na świecie. Prowadzą walkę z siłami rządowymi, kontrolują ok. 40% terytorium Kolumbii, specjalizują się w porwaniach polityków i obcokrajowców dla okupu. Organizacja powiązana jest z handlarzami narkotyków i dzięki temu dysponuje dużym zapleczem finansowym.