Patriotyzm dawniej i dziś

Patriotyzm to umiłowanie swojej ojczyzny, gotowość walki za nią, często nawet z narażaniem własnego życia. Jednakże w dzisiejszych czasach słowo „patriotyzm” nabrało nieco innego znaczenia. Czy polscy patrioci różnili się od dzisiejszych? Jak zmieniała się Polska przez stulecia?

Kiedyś Polacy tracili życie za nasz kraj, uczestniczyli m.in. w II wojnie światowej. Tkwili w przekonaniu, że ojczyzna to coś bardzo cennego, coś o co należy dbać i darzyć szczególnym szacunkiem. Musimy jednak zdawać sobie sprawę, że dzisiejszy patriotyzm różni się diametralnie od tego, który był wówczas. Stracenie niepodległości przez Polskę było momentem, kiedy Polacy zrozumieli, że mają swoją ojczyznę, że zamach na nią jest równoważny z zamachem na nich. Natychmiast, bez żadnego zawahania postanowili walczyć o wolność. W tamtych czasach patriotą była ta osoba, która walczyła o Polskę i występowała przeciwko zaborcom. Podczas 123 lat niewoli Polacy bardziej się zjednoczyli, gdyż walczyli o to samo, wszyscy chcieli być znowu narodem wolnym, niezależnym. Ten heroizm towarzyszył nam też podczas okrutnych czasów dwóch wojen światowych. Nasi rodacy w imię naszej ojczyzny tracili bliskich, cierpieli, a nawet umierali. W dzisiejszych czasach patriotyzm nie jest już tak widowiskowy. Na szczęście u nas nie toczą się już wojny, nie musimy oddawać życia za obczyznę. Współczesny patriotyzm polega na : promowaniu własnego kraju, godnym obchodzeniu świąt narodowych, godnym reprezentowaniu narodu, szanowaniu symboli narodowych, aktywnym udziale w wyborach.

Jednakże to nie znaczy, że ludzie stosują się do praw patrioty, że chcą dbać o swoją ojczyznę. Dawniej święta narodowe były bardziej ważne dla naszych rodaków. Ludzie chętnie uczestniczyli w pochodach, ceremoniach. Teraz większość z nas bierze udział w nich z obowiązku, a nie z chęci. Kiedyś prawie każdy wywieszał flagę przed swój dom w ważne święta, teraz są to pojedyncze osoby w danej miejscowości. Niestety, ale z moich obserwacji wynika, że dzisiejsza Polska to nie jest kraj patriotyczny. Nie możemy powiedzieć tego zwłaszcza o młodych osobach. Gdy w uroczystości szkolne odgrywany jest Mazurek Dąbrowskiego wielu uczniów rozmawia ze sobą, zamiast razem odśpiewać słowa hymnu. Wielu z nas nie szanuje również symboli narodowych, takich, jak np. flaga. Przykładem może być machanie biało-czerwoną chorągiewką podczas zawodów sportowych, zwłaszcza meczy. To zjawisko jest oczywiście bardzo powszechne, bo część z nas zabiera tę flagę, by pokazać, że jest dumna z naszych sportowców. Jednak druga część wdaje się w zamieszki, rzuca flagą itp. Przykładem nie patriotyzmu jest również kibicowanie naszym sportowcom. Powinniśmy być dumni z wyników przez nich osiąganych, cieszyć się, pochwalać, dodawać otuchy, gdy coś nie wyjdzie. Jednak po ważnych zawodach gdy dany sportowiec nie zdobędzie medalu, z różnych przyczyn np. choroby, wielu „kibiców” wypisuje na forum obraźliwe słowa, rząda więcej, nie patrząc na okoliczności.

Nie patriotyczne jest również to, że nie segregujemy śmieci, że zaśmiecamy las, ulice. Naszym obowiązkiem jest dbać o czystość naszego kraju!
Podsumowując, przedstawiony patriotyzm w czasach wojen światowych różni się gigantycznie. Powinniśmy nawiązać choć trochę do dawnych czasów. Oczywiście, na szczęście nie będziemy oddawać życia za kraj, gdyż żyjemy w wolnej Polsce. Lecz powinniśmy brać przykład z naszych rodaków i szanować symbole narodowe, samych siebie oraz chętnie uczestniczyć w ważnych uroczystościach narodowych oraz wyborach.