Rok 1942

Rok 1942 – nadchodzi przełom . W grudniu 1941 roku doszło do dwóch wydarzeń , które stały się pierwszym sygnałem , że wojna nie musi zakończyć się zwycięstwem Hitlera i jego sojuszników. Pierwszym z nich był atak japoński na Pear Harbol . Wkrótce Niemcy i Włochy wypowiedziały wojnę Stanom Zjednoczonym , które włączyły się do walki przeciwko wszystkich państw osi. Wniosły one do sił koalicji swój ogromny potencjał gospodarczy i zasoby ludzkie. Dla wielkiej Brytanii i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich oznaczało to zwiększenie dostaw broni i surowców , a w dalszej perspektywie pewności pojawienia się żołnierzy amerykańskich w Europie. Musiało jednak upłynąć jeszcze wiele miesięcy , zanim gospodarka amerykańska w pełni przestawiła się na tory produkcji wojennej, a zmobilizowana armia uzyskała pożądaną sprawność bojową i dotarła na pole walki. Drugim istotnym wydarzeniem była zwycięska dla Rosjan bitwa pod Moskwą. Ten pierwszy znaczący sukces Rosjan pozwalał mieć nadzieję , że nadchodzący rok 1942 przyniesie tak oczekiwane kląski III Rzeszy . Jednak wraz z nastaniem wojny Hitlerowi ponownie udało się zaskoczyć Stalina. Wojska niemieckie nie podjęły ofensywy ku radzickiej stolicy , ale uderzyły na południu , by poprzez Ukrainę dotrzeć do Wołgi i roponośnych terenów Kaukazu. Wojska radzieckie próbowały powstrzymać niemieckie kolumny pancerne , ale zostały rozbite. W sierpniu niemiecka 6. Armia dowodzona przez generała Friedricha Palusa stanął u wrót Stalingradu. Zarówno dla Hitlera jak i Stalina walki o Stalingrad nabrały specjalnego wymiaru. Miasto nosząc imię Stalina było niezwykle ważnym ośrodkiem przemysłowym i węzłem komunikacyjnym , ale przede wszystkim propagandowe. Zdobycie miasta lub jego udana obrona odbiłoby się echem na całym świcie. Obie stron były więc gotowe do wykorzystania wszystkich sil , aby osiągnąć postawione sobie zdania . W listopadzie 1942 roku Niemcy kontrolowali już blisko 90 procent zrujnowanego miasta. Wydawało się , ze zwycięstwo jest w zasięgu ręki. Wówczas , całkowicie niespodziewanie , ruszyła ofensywa. Przeciwnika. Rosjanie na północ i na południe od Stalingradu zgromadzili w tajemnicy znaczne siły . Wykorzystywali fakt , ze Niemcy skierowali najlepsze formacje do walki w mieście , a osłonę skrzydeł pozostawili formacjom sojuszniczym: Rumunom , Włochom i Węgrom. Dnia 19 listopada uderzenie radzickie przełamało dwóch miejscach front broniony przez te oddziały . Wkrótce atakująca z północy i południa Armia Czerwona połączyła swe siły i zamknęła w okrążeniu niemiecką 6. Armię. Zaskoczeni Niemcy musieli przejść do obrony . Hitler stanowczo zakazał opuszczania pozycji , obiecując wesprzeć oblężonych i dostarczyć im środków potrzebnych do walki. Jednak wszelkie próby przebicia się do uwięzionych w kotle zakończyły się niepowodzeniem , a niemieckie lotnictwo nie było wstanie przewieźć odpowiedniej ilości amunicji , żywności , paliwa i lekarstw. Sytuacja Niemców pogarszała się z każdym dniem, a wraz z nastąpieniem mrozów stała się katastrofalna. Wreszcie 2 lutego 1943 roku niedobitki 6. Armii skapitulowały . Licząca 230 tysięcy żołnierzy armia przestała istnieć. Do radzieckiej niewoli trafiło ponad 90 tysięcy żołnierzy . Kiedy trwały zmagania pod Stalingradem , zaczęła się również odwracać losy wojny w Afryce. W lipcu 1942 roku Brytyjczycy powstrzymali w końcu niemiecki marsz na Egipt, a w październiku w wielkiej bitwie pod El-Alamein zmusili siły osi do odwrotu. Jednocześnie w listopadzie w Algierii i Maroku , podległych francuskiemu rządowi Vichy , wylądowały oddziały amerykańskie . Choć nie maiły jeszcze doświadczenia bojowego, po przełamaniu słabego oporu Francuzów ruszyła ku Tunezji , zagrażająca niemiecko-włoskim pozycjom w Libii. Zaniepokojonym rozwojem wydarzeń Hitler skierował do północnej Afryki dodatkowe siły. Walki w Stalingradzie . Rosjanie bronili każdej ulicy , każdego budynku , a nawet każdego pomieszczenia . Często dochodziło do walki na noże , saperki a nawet pięści . Specjalne formacje NKWD pilnowały , aby radzieccy żołnierzy nie wycofali się , a każdy przypadek odwrotu karano bez sadu śmierci.