Charakterystyka porównawcza Ramzesa XIII i Herhora z „Faraona” B. Prusa.

Ramzes XIII i Herhor to główni, można powiedzieć tytułowi bohaterowie powieści H. Sienkiewicza ?Faraon?, bo przecież obaj byli faraonami Egiptu.
Ramzes jest czwartym synem Ramzesa XII i królowej Niktoris. Jego dokładne imię to Cham-sem-merer-amen-Ramzes. W chwili objęcia władzy nad Egiptem ma 23 lata.
Herhor jest czterdziestokilkuletnim arcykapłanem świątyni Amona w Tebach i ministrem wojny. Po śmierci Ramzesa XIII żeni się z jego matką i zostaje faraonem, zapoczątkowując XXI dynastię. Przeciwnie do swojego poprzednika bardzo dba o swój wygląd. Jako kapłan ma wygolone włosy na głowie i twarzy, a na lewym ramieniu przewieszoną skórę pantery.
Ramzes od samego dzieciństwa nienawidzi kapłanów, którzy go bili, gdy jeszcze uczęszczał do szkoły. Niechęć ta potęguje się w dalszym życiu, a zenitu sięga w chwili śmierci. Herhor natomiast stan kapłański, którego jest członkiem, uważa za inteligencję, mądrość i potęgę narodu.
Ramzes mimo ?zapalenia? do wojska i wojny jest osobą czułą i wrażliwą na cierpienie innych, głównie uciśnionych chłopów. Ma liczne plany mające na celu poprawę bytu społeczeństwa. Niestety ich spełnienie uniemożliwiają mu kapłani, na czele z Herhorem. Ten obejmując władzę ma na rękach śmierć faraona, Mefresa, Tutmozisa i Lykona. Po wstąpieniu na tron realizuje wszystkie zamierzenia Ramzesa, którym dawniej bardzo się sprzeciwiał. Daje mu to niesamowitą popularność i posłuszeństwo wśród narodu.
Ramzes jest postacią spontaniczną i wybuchową. Otwarcie mówi o tym co mu się nie podoba i co trzeba zmienić. Jest bardzo ufny, co przyczynia się do jego zguby. Herhor natomiast jest zamknięty w sobie. Wszystko co robi jest dokładnie zaplanowane.
Podsumowując, obaj ? Ramzes i Herhor ? niewątpliwie kochają Egipt. Pierwszego uznaję za bohatera pozytywnego, który na głównym miejscu stawia dobro społeczeństwa, natomiast drugiego za postać negatywną, która chce mieć władzę ?mimo wszystko?.