Porównanie postaw Kordiana i Męża.

Analizując wypowiedzi bohaterów romantycznych, porównaj postawę Kordiana i Męża. W interpretacyjnych wnioskach wykorzystaj wiedzę o utworach, z których pochodzą fragmenty.

Juliusz Słowacki oraz Zygmunt Krasiński to dwaj popularni twórcy epoki romantyzmu. Obydwaj realizowali w swoich dziełach założenia dramatu romantycznego. Ważnym elementem tego rodzaju literackiego jest bohater romantyczny. Indywidualista, samotnik, artysta, poeta, gotowy do wielkich czynów-to określenia, które po części charakteryzują takiego bohatera, jednak wbrew pozorom Kordian-postać stworzona przez Słowackiego oraz Mąż-przez Krasińskiego, różnią się od siebie.

Bohaterem pierwszego fragmentu jest Kordian. W języku łacińskim "cor" oznacza serce, co już na początku podkreśla wrażliwość tego chłopca. Fragment pochodzi z początku utworu, gdzie poznajemy Kordiana jako młodego, piętnastoletniego mężczyznę. Jest on rozdarty wewnętrznie, przede wszystkim za sprawą nieszczęśliwej miłości do Laury ( w literaturze imię to symbolizuje ideał kobiety). Zmiany w przyrodzie miały wpływ na zmiany w jego wnętrzu. Czuł, że obumiera tak samo jak kwiaty, liście, które poddają się jesieni. Śmierć ta porównana jest do śmierci anioła, czyli jest cicha i spokojna. Kordian czuje się przygnębiony, brak w nim chęci do życia, jego dusza ginie tak jak przyroda o tej porze roku. Porównuje się do wielkiego drzewa; jest pełen uczuć, pragnień, jednak warunki zewnętrzne nie pozwalają mu ich zrealizować. Targany emocjami traci je tak, jak drzewa liście w wietrzny dzień. Jest świadomy, że musi zażegnać toksyczne uczucie do Laury, kobiety starszej od niego, która go nie odwzajemniała. Właśnie ona była powodem jego rozterek i rozbicia. Kordian potrzebuje wstrząsu, co wyraża słowami: "Niech grom we mnie wali!". Jest to wykrzyknienie, które dodatkowo wzmacnia emocje zawarte w tym cytacie. Bohater Słowackiego potrzebuje impulsu, który zmotywuje go do działania. Posuwa się nawet do tego, że prosi Boga o pomoc. Pragnie wyzbyć się dziecięcego niepokoju i odnaleźć cel życia. Chce być narzędziem, które wykona wszystkie zadania w pełni wiary i poświęcenia dla innych. Kordian snuje wyobrażenia o swojej przyszłości. Widzi siebie jako wybawiciela, jest żądny sławy i chwały, jednak po chwili stwierdza, że to tylko dziecinne, bezsensowne pragnienia. Brak mu wiary w siebie samego, w swoją moc. Wie, że nie będzie w stanie przekonać wszystkich do swoich racji i zmotywować do wspólnego działania. Jest świadomy tego, że wyróżnia się na tle ludzi, że rodzi się w nim bunt przeciwko światu, w jakim przyszło mu żyć. Jest gotowy podjąć niekonwencjonalne działania. Często popada w skrajności. W jednej chwili pragnie walczyć, zaś w drugiej traci wiarę i zastanawia się nad sensem życia. Rozważa nawet samobójstwo. Świat jest dla niego pełen tajemnic, na które Kordian szuka odpowiedzi. W swoim monologu nawiązuje do tragicznej postaci Edypa, który nieświadomie popełnił wiele błędów, lecz był też w stanie walczyć, przeciwstawić się marnemu losowi i zaznać złudnego spokoju. Kordian nie chciał żyć w kłamstwie z iluzją szczęścia. Pragnął rozwijać się duchowo, szukać nowych dróg, odkrywać nieznany świat, lecz nie potrafił nawet ocenić, na jakim etapie swojego życia się znajduje. Wie, że musi coś zmienić, że musi wyruszyć własną ścieżką mimo przepełniającego go smutku i złamanego serca. Powoli uświadamiał sobie, co powinien uczynić, lecz głos kochanki błyskawicznie pozbawiał go zapału i chęci do działania. Zrozumiał, że nigdy nie wyrwie się ze szponów tego uczucia, że Laura jest blokadą pomiędzy nim, a prawdziwym życiem. Kobieta jest winna temu, że będzie nikim, choć mógł osiągnąć bardzo wiele.

Drugi fragment zawiera monolog Męża-głównego bohatera "Nie-Boskiej komedii" -Z.Krasińskiego. U schyłku życia Hrabia przyznaje, że ma wielu wrogów, dla których jest pełen nienawiści. Uważa się za najwyższego pana i władcę, jest pyszny, nieskromny. Sam prezentuje postawę, którą najbardziej cenił-był poetą. Uważał się za niepokonanego, zaś innym bez wahania wróżył rychłą porażkę. Pragnie, aby krzyczano do niego i proszono o łaskę ,tak jak Boga, lecz wszystkich ludzi uważa za potępionych. Mąż przeczuwa swoją śmierć. Wie, że się zbliża. Ostatnie dni swojego życia chce wykorzystać na walkę i panowanie, co sprawiało mu przyjemność. Fragment umiejscowiony jest na końcu utworu, kiedy to Hrabia Henryk, wie, że wkrótce zginie, gdyż widzi znaki przyszłej śmierci, jednak drwi z nich, o czym świadczy cytat: " Nad skałami zachodzi słońce w długiej, czarnej trumnie wyziewów.-Krew promienista zewsząd leje się na dolinę.-Znaki wieszcze zgonu mojego, pozdrawiam was szczerym, otwartym sercem, niż kiedykolwiek..." Twierdzi, że doszedł do celu poprzez uczciwe działania, a nie oszustwa i podstępy. Stara się pozbyć myśli o śmierci, lecz ona i tak go dopada. Odniósł życiową porażkę, choć nie chciał się do tego przyznać. Był złym ojcem, władcą i mężem. Winna temu była przede wszystkim jego artystyczna dusza. Pragnął ideałów, spełnienia marzeń, władzy, chciał być kimś wielkim, jednak umarł jako znienawidzony przez lud.

Kordian i Mąż, jako poeci i bohaterowie romantyczni pragnęli zmienić świat, poprowadzić ludzi do zwycięstwa, jednak przesadna samodzielność, a nawet egotyzm, zgubiły ich. Bohater Słowackiego, głosząc winkelriedyzm nie potrafił zmotywować ludzi do działania, jednak sam umiał bronić swoich racji za wszelką cenę, nawet tę najwyższą, czyli śmierć. Samotnie dążył do celu, zaś Hrabia z iluzją wiernych poddanych, którzy rzekomo zawsze byli w stanie się za nim stawić. Ważne jest również to, że w "Kordianie" zostały poruszone tematy patriotyczne, kwestie narodowowyzwoleńcze. Krasiński odszedł od tego. Jego tekst jest bardziej uniwersalny, przedstawia upadek jednostki, nie porusza aspektów patriotycznych. Kordian to bohater, który potrafił spojrzeć na siebie samego krytycznie, dostrzec wady, uznać słabości, zagubienie, zaś Hrabia bronił się przed takimi uczuciami. Był bezkrytyczny wobec siebie i nigdy nie chciał przyznać się do porażki.

Rozwinięcie: 21
Kompozycja: 5
Styl:5
Język:3
Zakończenie:3
Walor:2 (jeden za przywołanie środków językowych, drugi za dostrzeżenie nawiązania do mitologicznej postaci Edypa)

48/50
96%
Ocena bdb:)