Zachowania wyborcze.

Rose, Mc Allister: „rezultat wyborczy nie jest wyłącznie produktem działania partii, ani nie jest wyłącznie produktem decyzji indywidualnych wyborców (...), jest on produktem oddziaływań pomiędzy partiami a wyborcami”.

Typy elektoratu;
1. elektorat ustrukturyzowany: to taki, którego decyzje wyborcze są efektem trwałej identyfikacji partyjnej wynikającej ze struktury podziałów socjopolitycznych. Innymi słowy – rezultat wyborczy jest odzwierciedleniem czynników społecznych i politycznych wpływających na sposób głosowania. Taki typ głosu nosi miano „głosu przynależności” i wynika z faktu pojawienia się silnych powiązań między partią a określoną grupą społeczną
2. elektorat nieustrukturyzowany; oddając swój głos, reaguje na konkretne kwestie polityczne, istotne w danym momencie, a zatem mające charakter przejściowy. Wyborcy przejawiają słabe przywiązanie do partii, często zmieniając (w kolejnych elekcjach) swoje preferencje partyjne. Charakteryzuje się on także brakiem powiązań między przynależnością społeczną/klasową a sposobem głosowania.

Zachowania wyborcze badamy po to, aby uzyskać wiedzę o elektoracie oraz jego ewolucji.. To z kolei pomaga partiom politycznym w przyjęciu optymalnej strategii zarówno na poziomie wyborczym, jak i parlamentarnym. Dysponowanie informacjami o wyborcach (np. segmentacji społeczeństwa, obecności podziałów socjopolitycznych) pozwala partiom na sformułowanie szczególnych rozstrzygnięć programowych zaadresowanych do konkretnej grupy społecznej. Rezultatem trafnej strategii partii politycznych jest, na poziomie wyborczym, zwycięstwo w wyborach, a w parlamencie – zasięg wpływów na proces decyzyjny.
Zachowania wyborcze możemy badać na poziomie:
1. indywidualnym: żeby uzyskać wiedzę o motywach, jakimi kierował się pojedynczy wyborca w akcie głosowania,
2. zagregowanym: aby zbadać więzi społeczne powstające na poziomie wyborczym.