Znaczenie roku 1812 w "Panu Tadeuszu".

Znaczenie roku 1812 w utworze „Pan Tadeuszu”?

Rok ten jest bardzo szczególny biorąc pod uwagę, ze w książce jest opisany tylko jeden dzień z tego okresu jest to księga XI zatytułowana „1812”. W jej to właśnie fragmentach znajdziemy odpowiedz na postawione pytanie.

Data ta jest radością bardzo wyczekiwaną przez ludu będący pod władzą moskali, który mówi o cudzie, żołnierzach i walce z nieprzyjacielem. Litwini wierzą, że ten rok będzie urodzajny w dobre wieści. Ludzie wiedzą, że na pomoc idzie im Napoleon a z nim polscy legioniści, którym jest tak śpieszno do ojczyzny. Młodzi sięgają po broń chcąc walczyć za ojczyznę. Kobiety modlą się o zwycięstwo:
„Bóg jest z Napoleonem, Napoleon z nami!"

Wszyscy mówią ze jeszcze nie widzieli takiej wiosny, tak pięknej i kwitnącej:
„O wiosno, kto cię widział, jak byłaś kwitnąca
Zbożami i trawami, a ludźmi błyszcząca,
Obfita we zdarzenia, nadzieją brzemienna!”

Właśnie wtedy do Soplicowa przybywają żołnierze wraz ze swoimi dowódcami Jan Henryk Dąbrowski, Karol Kniaziewicz, Ludwik Pac, Kazimierz Małachowski. Nazajutrz po przybyciu wojsk odbyła się Masza na której zgromadziło się całe pospólstwo z okolicy chcące zobaczy swoich wojowników. Mieszkańcy widząc tych Polskich bohaterów nie będących pod władzą nieprzyjaciela. Umacniało się w wierze o wolnym litewskim narodzie:

„Oglądając rodaków mundury noszących,
Zbrojnych, wolnych i polskim językiem mówiących.”

Reasumując znaczenie roku 1812 w panu Tadeuszu jest bardzo proste daje on wiarę i nadzieje w wolność narodu litewskiego z pod jarzma moskali. Zagrzewa on ludzkie serca do walki o tą utraconą niegdyś wolność. Adam Mickiewicz pisząc to wszystko wiedział, że napoleon poniósł porażkę i wiedział już jaką role ma odgrywać jego poemat, że ma być tym wspomagaczem w nie utraceniu nadziei odrodzenia się kraju. Przedstawia dzieje bohaterów na tle wydarzeń historycznych, przełomowych dla danej społeczności.