Pojęcia
Mistycyzm to część filozofii. Mistycyzm, tak jak scholastyka, próbuje poznać Boga i inne prawdy teologiczne na drodze rozumowej, spekulatywnej. Mistycy, którzy starali się również słowem przekazać to, co w ich doświadczeniu mistycznym jest niewyrażalne, uważali, że do tych prawd powinniśmy docierać - wspomagani Łaską - przez modlitwę, kontemplację, medytację, uczucie, a nie przez poznanie rozumowe, jak głosi to scholastyka. Głównymi mistykami średniowiecza byli: św. Bernard z Clairvaux, Hugon od św. Wiktora, (ten ostatni łączył mistykę Bernarda i scholastykę św. Anzelma).
Mistycyzm to nie to samo, co mistyka.
Manieryzm określa się jako kierunek w sztuce występujący w okresie późnego renesansu i wczesnego baroku (XV-XVI w.) zalecający tworzenie bez wzoru naturalnego, na podstawie wyobraźni.
W architekturze manieryzm stanowił formę przejściową pomiędzy renesansem, a następującym po nim baroku. Najlepiej dostrzec go można w zabudowie miast. Postacie manieryzmu w Polsce
Santi Gucci
Manieryzm włoski - okres w historii malarstwa włoskiego, traktowany jako niezależna epoka lub jako etap prezejściowy między renesansem a barokiem. Dzieła zwykle traktowane jako manierystyczne powstawały głównie w latach 1520-1580, chociaż trudno w przypadku tego nurtu mówić o jakiejś wyraźnej spójności w czasie.