Charakterystyka dynamiczna Jacka Soplicy

Jacek Soplica to bohater powieści Adama Mickiewicza - "Pan Tadeusz". Był on bratem właściciela dworu w Soplicowie i przyjacielem Horeszki. Jest to biedny, lecz przystojny litewski szlachcic. Był wielkim patriotą, ale cechowała go między innymi porywczość i brak opanowania. Horeszko cenił znajomość z Soplicą, gdyż dzięki niemu zyskiwał większe poparcie na sejmikach i więcej przyjaciół. Soplica ubierał się w tradycyjny strój szlachecki, miał także jak każdy szlachcic szablę. Jako młody chłopak był odważny i towarzyski.

Miłość do córki stolnika – Ewy, spowodowała zabójstwo Horeszki, gdy ten nie zezwolił na małżeństwo Jacka z Ewą, Jacek ożenił się z pierwszą lepszą dziewczyną, która urodziła mu syna i wpadł w nałóg alkoholowy, a jego życie rodzinne stało się istnym piekłem. Opiekę nad synem powierzył bratu. Po zabójstwie Stolnika Jacek Soplica pragnął się zmienić. Pragnął walczyć dla ojczyzny i być sługą bożym. Wstąpił do zakonu i przybrał nazwisko Robak. Zmienił swój wygląd i włożył na siebie szaty zakonnika. Jako ksiądz Robak stał się większym patriotą niż dotychczas, cechowała go rozwaga i odpowiedzialność.

Aby odpokutować swoje winy, stał się posłańcem wojsk polskich. Cechuje go wielka sprawność w walce i ofiarność. Przygotowywał także powstanie na Litwie. Był charyzmatycznym człowiekiem i na jego wezwanie natychmiast do walki stawało setki osób. Dobrze orientuje się w sytuacji politycznej w Europie i potrafi przewidywać możliwe zwroty akcji i rozwiązania sytuacji.

Po powrocie do kraju ks. Robak zmarł od rany postrzałowej. Konając, wyspowiadał się ze swych czynów w obecności Gerwazego. Na łożu śmierci dowiedział się, że uzyskał przebaczenie od stolnika Horeszki. Jacek Soplica zmienił się na dobre, pomagał krajowi, był oddany Bogu i robił wszystko, żeby odpokutować jego winy. Przede wszystkim chciał położyć kres sporów między Soplicami a Horeszkami. Jacek Soplica, w młodości paliwoda, łatwo popadający w konflikty, na naszych oczach przechodzi generalną przemianę w rozważnego, cichego i pełnego zapału patriotę. W ostatnich chwilach życia z ulgą umiera pogodzony z ludźmi i Bogiem.