Charakterystyka dynamiczna Jacka Soplicy
Jacek Soplica to jeden z głównych bohaterów epopei pt: "Pan Tadeusz" autorstwa Adama Mickiewicza. Był on bratem Sędziego, właściciela dworu w Soplicowie i wielkim przyjacielem Stolnika Horeszki. Mimo że nie należał on do bogatej szlachty miał bardzo duże poważanie wśród ludzi i wysoką pozycję w swojej rodzinie. Dlatego Horeszce tak zależało na znajomości z nim.
Punktem zwrotnym w życiu Jacka było zabójstwo Stolnika. Spowodowała je miłość do jego córki - Ewy i to, że Horeszko nie chciał zgodzić się na ten związek. Po morderstwie Jacek został posądzony o zdradę narodu polskiego, co było tylko jedną z wielu konsekwencji, mających bardzo ważną rolę w jego życiu.
W młodości Soplica był przystojny i dobrze zbudowany. Miał bujne wąsy, od których wziął się jego przydomek - "Wąsal".
Jacek był bardzo odważny, towarzyski, honorowy opiekuńczy, ale też nieco zbyt pewny siebie, porywczy i kłótliwy. Brał udział w wielu sejmikach, w których niejednokrotnie miał decydujący głos.
Z drugiej strony, należał do osób mściwych i nieodpowiedzialnych, co objawiało się w jego zachowaniu w stosunku do Stolnika oraz w tym, że kiedy nie mógł związać się z Ewą, ożenił się z pierwszą lepszą dziewczyną i, pijąc, zamienił życie jej, ich syna Tadeusza oraz własne w piekło.
Po dramatycznym wydarzeniu, jakim było zabójstwo Stolnika, Wąsal bardzo się zmienił. "Ja niegdyś dumny z rodu, ja com był junakiem
Spuściłem głowę, kwestarz, zwałem się Robakiem
Że jako robak w prochu. . . " - mówi sam o sobie i myślę, że to zdanie najlepiej charakteryzuje jego przemianę.
Jacek stał się świadomym sytuacji politycznej patriotą, był rozważny, bardziej odpowiedzialny, pomagał rodakom kiedy tylko mógł. Postanowił w ramach pokuty walczyć za ojczyznę. Przywdział strój zakonny i został emisariuszem, czyli posłańcem między oddziałami wojsk polskich w Europie oraz organizował legiony polskie we Włoszech i przygotowywał powstanie na Litwie.
Pozostało ono jego największym, choć niespełnionym marzeniem, ponieważ wkrótce po powrocie do kraju zmarł, w wyniku rany odniesionej przy obronie Hrabiego, krewnego Stolnika. Przed śmiercią zdążył się wyspowiadać Gerwazemu, a ten mu wybaczył.
Oficjalnie ksiądz Robak został zrehabilitowany i uznany bohaterem narodowym wiosną 1812 roku, po swojej śmierci.
Moim zdaniem Jacek Soplica to bohater pozytywny. Co prawda, popełnił zbrodnię i unieszczęśliwił wielu ludzi, ale odpokutował za swoje winy. Myślę, że każdy z nas może się od niego wiele nauczyć.