System badania wielkości audytorium radia.

W badaniach prowadzonych nad słuchalnością radia istotne jest to, że stacje są często zmieniane, ale również wielość miejsc, w których są słuchane. Często pozostają drugorzędnym źródłem reklamy. Można wyróżnić dwie podstawowe metody badania słuchalności radia, DAR (Day after recall) oraz metoda dzienniczkowa. Najbardziej znanym badaniem jest Radio Track prowadzone przez firmę SMG/KRC. W jego strukturze mieszą się wyżej wymienione. Nie są oczywiście jedyne. Poza tym można wskazywać różnego rodzaju parametry.
Metoda DAR sprowadza się do pytania respondentów jakich stacji radiowych słuchali poprzedniego dnia. Ustala się godziny słuchania oraz konkretne stacje. Może być realizowana metodą CATI, czyli poprzez wywiady telefoniczne, wspomagane komputerowo. Pozwala ona na prowadzenie stałego i bezpośredniego nadzoru nad gromadzeniem danych. Metoda dzienniczkowa natomiast polega na zapisywaniu przez respondentów informacji o stacjach, które były przez nich słuchane w poszczególnych dniach i godzinach. Takie zapisy prowadzone są przynajmniej przez tydzień, aby mogły oddać w kompetentny sposób dane na temat zwyczajów słuchania radia.
Każdy wywiad z respondentem rozpoczyna się od zapowiedzi, ze będzie on dotyczył słuchania radia, po czym ankieter przeprowadza spis członków gospodarstwa domowego, który ma wyłonić osobę, z którą dany wywiad będzie przeprowadzony. Ankieter musi ustalić przebieg dnia osoby odpowiadającej, aby jak najdokładniej odtworzyć fakt słuchania radia. Zostaje również ustalone miejsce słuchania stacji radiowej, a pytania są zależne od tego w jaki sposób respondent spędzał poprzedni dzień (metoda DAR). Kwestionariusz ma to do siebie, że pozwala na zarejestrowanie także nietypowych sytuacji słuchania. Ankieter ma zawsze przy sobie pełna listę stacji. Po pytaniach radiowych, respondenci odpowiadają na pytania tzw. metryczki (opisuje ona sytuacje społeczno-demograficzną).
W odniesieniu do parametrów zaliczyć do nich można zasięgi mediów, czyli liczbę osób, do których można dotrzeć. Uszczególniając są to: zasięg techniczny – obszar, na którym można mieć kontakt z danym nośnikiem. Zasięg tygodniowy – wskazuje, jaki procent danej grupy miał kontakt z danym nośnikiem przynajmniej raz w tygodniu. Zasięg dzienny – wskazuje procent danej grupy mającej kontakt z odbiornikiem w ciągu jednego dnia. A parametrem o najwyższej rozdzielczości jest zasięg kwadransowy, analogiczny do dwóch poprzednich Inne parametry, odnoszące się stricte do reklamy, to TRP – faktyczny zasięg emisji reklamy, GRP – nasilenie kampanii reklamowej, częstotliwość kontaktu z reklamą (frequency), OTS i OTH – zasięg całej kampanii reklamowej, preferencje odbiorców (affinity index), CPP i CPT – faktyczne koszty emisji reklamy.
Parametry te, a właściwie ich znajomość, są dużym ułatwieniem. Pozwalają na posługiwanie się fachowym językiem, np. w kontaktach z innymi firmami z branży. Pozwalają także porównać poszczególne nośniki reklamy oraz określić efektywność kampanii reklamowych. Jeśli chodzi o metody prowadzenia badań to obecnie łączy się DAR i dzienniczkową. Pozwala to uzyskać takie informacje jak: znajomość stacji, średni czas słuchania (dla doby), udziały w rynku, strukturę społeczno-demograficzną słuchaczy, zachowania audytorium i zwyczaje słuchania w dłuższych okresach czasu czy też jego przepływ z jednej stacji do drugiej.
Źródła:
A. Benedikt; Radio jako proces komunikacji; Wrocław