Odczyn- progowy i wartość progowa tolerancji tkanki, odwracalny, nieodwracalny, miejscowy, ogólny, paradoksalny.

Odczyn- reakcja organizmu na jakiś czynnik fizyczny. Odczyn występujący w tkance w wyniku zadziałania na nią określonej postaci energii zależy od:
· ilości energii
· czasu działania energii
· właściwości tkanki
W celu uzyskania odczynu konieczne jest dostarczenie do tkanki określonej ilości energii, o której decyduje jej natężenie i czas działania.

Odczyn progowy- najmniejszy stwierdzalny odczyn.

Wartość progowa tolerancji tkanki-stopień odczynu zależy od wrażliwości tkanki na daną postać energii. Przekroczenie granicy zdolności przystosowania się tkanki do bodźca fizycznego powoduje jej uszkodzenie. Granicę tę określa się nazwą wartości progowej tolerancji tkanki, której miarą jest ilość energii dostarczonej w określonym czasie.

Odczyn odwracalny- ustępuje po upływie jakiegoś czasu.

Odczyn nieodwracalny- powstaje w wyniku uszkodzenia tkanek. W zależności od nasilenia bodźca dochodzi do uszkodzenia tkanki, czyli upośledzenia lub zniesienia jej czynności oraz zaburzenia lub zniszczenia jej struktury.

Odczyn paradoksalny- w przypadkach, gdy tkanki są zmienione chorobowo lub zaburzone są mechanizmy ustrojowe decydujące o odczynie, może wystąpić skutek odmienny od spodziewanego. Przykładem odczynu paradoksalnego może być reakcja naczyń krwionośnych na bodziec cieplny, występująca niekiedy w zaburzeniach naczynioruchowych, kiedy zamiast spodziewanego rozszerzenia naczyń następuje skurcz.

Odczyn miejscowy- występuje w miejscu działania energii.

Odczyn ogólny- stanowi odpowiedź całego ustroju lub niektórych jego układów na bodziec fizyczny. Powstaje on w wyniku wtórnych zmian zachodzących w ustroju pod wpływem miejscowego działania energii lub na drodze odruchowej. Np. podniesienie temperatury ciała występuje po długotrwałym ogrzewaniu kończyn.