Komunikacja

Proces komunikacji rozpoczyna się wówczas, gdy u nadawcy pojawi się inten-cja, zamiar, w postaci określonej myśli, którą dana osoba pragnie przekazać innym. Intencją można nazwać pewien stan świadomości. Nadawca przekształcając intencję w sposób zrozumiały dla odbiorcy, umożliwia mu jej poznanie. Czytelną i dostępną for-mą przekazania informacji są zachowania, dlatego też nadawca ujawnia swoje zamia-ry, uczucia lub myśli zwykle za pomocą pewnych, określonych zachowań. Wiadomo-ści są więc przekazywane przez zachowania nadawcy. Określone zachowania nadawcy stają się nośnikami konkretnych informacji. Dlatego też można stwierdzić, iż zacho-wania nadawcy to znaki, za pomocą których ludzie mogą przekazywać sobie nawza-jem różnorodne informacje. W literaturze autorzy wyróżniają znaki werbalne, czyli wypowiedzi nadawcy i niewerbalne, czyli mimika twarzy i gesty. Nadawca przekazu-jący daną informację, przekształca ją na określone znaki, które stają się dla odbiorcy pewnymi sygnałami i pozwalają zrozumieć intencję nadawcy. Przekształcenie infor-macji na znaki jest ściśle związane z odpowiednim doborem kodu oraz z przekształce-niem wiadomości na znaki zgodnie z zasadą obowiązującą w tym kodzie .
Wypowiedzi słowne są bardzo zróżnicowane. W komunikacji międzyludzkiej można wyodrębnić wypowiedzi nieformalne, do których można zaliczyć: żarty, poga-wędki okazjonalne, czy plotki, mające na celu ustanowienie relacji społecznych oraz wypowiedzi formalne, widoczne zwykle podczas takich sytuacji jak: podziękowania, witanie się, przepraszanie itp. Wypowiedzi słowne mogą przejawiać się w formie py-tań lub odpowiedzi. Za pomocą wypowiedzi słownych można wyrazić postawy inter-personalne, a także emocje. Dzięki zachowaniom werbalnym możliwe jest skłonienie rozmówcy, np. do wykonania pewnych czynności, a także dokonanie aktu, np. osądze-nie, wybranie, czy nazywanie. Warto zwrócić uwagę na to, iż istnieją również wypo-wiedzi ukryte, które charakteryzują się tym, iż właściwe znaczenie jest na drugim