Humanizm i renesans we włoszech i krajach Europy zachodniej

HUMANIZM- prąd umysłowy epoki renesansu, który na pierwszym miejscu stawiał człowieka (był on największą wartością).

Prąd ten pojawił się na przełomie XIII/XIV wieku we Włoszech. Związane to było z pojawieniem się nowego mecenatu w formie zamożnego mieszczaństwa- burżuazji. Chciała ona pokazać czym dysponuje (zatrudniano malarzy, architektów, rzeźbiarzy)- był to świecki mecenat, który zmienił charakter wytworów artystów- szukano wzorów w antyku (we Włoszech artyści mieli bezpośredni kontakt z wytworami antyku- odmienność Włoch pod tym względem, że system feudalny nie był klasyczny i silny, tak jak w innych krajach).

LITERATURA:
Francesco Petrarka- Sonety;
Dante Alighieri- „Boska Komedia”;
Giovanni Boccaccio- „Dekameron”;
Opisywali oni piękno przyrody i życia doczesnego.

ARCHITEKTURA:
Donato Bramante- pałac papieski w Watykanie, projekt Bazyliki św. Piotra;
Filippo Brunelleschi- Katedra Santa-Maria, kościoły w Pizie;

SZTUKA (giganci Renesansu):
Leonardo da Vinci- znał anatomię, autor szkiców maszyn latających, obrazy: „Madonna w grocie skalnej”, „Gioconda” (Mona Liza), „Ostatnia wieczerza”, „Dama z łasiczką”;
Donatello (Donato di Niccolò di Betto Bardi)- florencki rzeźbiarz;
Rafael;
Michał Anioł Buonarroti- rzeźbiarz włoski, autor wspaniałych dzieł: „Pieta”, „Dawid”, grobowca papieża Juliusza II i jego elementów- „Mojżesz”, „Jeńcy”; rzeźb na grobowcu Medicich we Florencji. Pracował w marmurze i stał się niedościgłym wzorem dla wielu europejskich rzeźbiarzy w późniejszych wiekach;

NAUKA I WIEDZA:
Galileo Galilei (Galileusz)- włoski fizyk, astronom i filozof;
Niccolo Machiavelli- autor „Księcia” i „historii florenckich”;
Lodovico Ariosto- „Orlando szalony”;
Baltazar Castiglione- „Księga dworzanina”;
Giordano Bruno- filozof włoski;


SENTENCJE:
„Nic co ludzkie, nie jest mi obce”- Terencjusz
„Człowiek miarą wszechrzeczy”- Protagoras z Abdery


Humanizm rozprzestrzenił się na całą Europę. W 1450 roku powstała pierwsza drukarnia (pierwszą wydrukowaną książką była Biblia). Spadł koszt książki, zwiększył się jej obieg. O rozkwicie Renesansu zadecydowała jego atrakcyjność.


FRANCJA:
Franciszek I- mecenas- grupował artystów i ludzi renesansu w Fontainebleau, przebudowa zamku w Fontainebleau, wznoszenie renesansowych i przebudowa gotyckich zamków nad Loarą i Sekwaną m.in. Chaumont i Amboise;
Francois Rabelais- autor utworu „Gargantua i Pantagruel”;
Jacques d’Etaples;
Guillaume Bud;
Pierre Ronsard- wybitny poeta;
Miachel de Montaigne- autor „Prób”;
Jean Cousin- malarz: “Sąd ostateczny”;
Francois Clouet- wspaniały portrecista;
Pierre Lescot- budowa południowego i zachodniego skrzydła Luwru;
Philbert Delorme- budowa pałacu Tuileries w Paryżu;

ANGLIA:
Tomasz More- „Utopia”- autor przedstawił nierealną wizję doskonałego społeczeństwa żyjącego na wyspie Utopii w czystości obyczajów i sprawiedliwości społecznej;
William Szekspir (Shakespeare)- “Król Lear”, “Juliusz Cezar”, “Ryszard III”, “Hamlet”, “Romeo i Julia”, “Makbet”. Twórca teatru elżbietańskiego;

NIDERLANDY:
Erazm z Rotterdamu- filozof, autor traktatów: „Pochwała głupoty”, „Podręcznik bojownika chrześcijańskiego”;
Pieter Bruegel- malarz; autor biało-czarnych pejzaży;
Peter Paul Rubens- prekursor nowych kierunków w malarstwie;

NIEMCY:
Urlyk von Hutten;
Filip Melanchton- teolog, humanista, teoretyk i działacz protestantyzmu;
Albrecht Drer- malarz, autor cyklu sztychów: „Apokalipsa”, „Pasja”, „Życie Marii”, „Melancholia”;
Hans Holbein, Lucas Cranach- portreciści;

HISZPANIA:
Miguel Cervantes- “Don Kichot’;
Filip II- z jego inicjatywy wybudowano pałac w Madrycie;
El Greco- malarz;

MYŚLICIELE POLITYCZNI DOBY RENESANSU:

Tomasz More (Morus)- twórca “Utopii”- zarysował wizję idealnego ustroju, bez własności, opartego na wspólnej pracy- podstawa socjalizmu utopijnego;
Maciavelli- autor „Księcia”, sformułował ideę zjednoczenia Włoch, którego musi dokonać władca według myśli: „cel uświęca środki”. Po realizacji kieruje się prawem Boskim;
Jan Bodin- autor traktatu: „Sześć ksiąg o Rzeczypospolitej”- zawarł w niej ideologię absolutyzmu i ustroju monarchii absolutnej.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Humanizm i odrodzenie.

Humanizm
1) Prąd umysłowy z przełomu XIV i XV w., zmierzający do odrodzenia znajomości języków i literatury klasycznej; humanistami nazywano ludzi podejmujących studia w tych dziedzinach i kształtujących postawę życiową wg wzorca st...

Język polski

Humanizm i ludzie

Renesans, odrodzenie, jest to określenie stadium rozwoju kultury europejskiej, trwającej we Włoszech od końca XIII wieku do początku XVI wieku, zaś w krajach Europy zachodniej, północnej i środkowej – od XV wieku. Termin wprowadzono w cza...

Język polski

Renesans w Polsce

Pochodzenie terminu „Renesans”

Renesans (odrodzenie) jest to epoka w dziejach kultury europejskiej. Pierwszy raz termin ten został użyty w XVI w. Przez G. Vasariego w celu scharakteryzowania tendencji w malarstwie włoskim. Termin ten...

Historia

Wpływ kultury włoskiego renesansu na kultury innych państw europejskich

Renesans to stadium rozwoju kultury europejskiej, trwający we Włoszech od końca XIII w. do początku XVI w. W krajach Europy zachodniej, północnej i środkowej — od XV w. do końca XVI w. Termin wprowadzony w czasach humanizmu renesansowego w...

Historia

Odrodzenie - konspekt

17. Objaśnij pojęcia: odrodzenie, humanizm, reformacja
Odrodzenie (renesans) - z fran. Renaissance . jako nazwy epoki użyto tego terminu dopiero w XVIII wieku we Francji - początkowo dla określenia zapożyczeń i wzorów włoskich w sztuce...