Życie jest piękne... Wisława Szymborska.

Życie jest piękne
Drodzy słuchacze!
Przemierzając szare ulice miast rzadko zauważmy, jak piękne jest nasze życie. I choć nie zawsze wszystko jest tak jakbyśmy chcieli, to zazwyczaj nie widzimy dobrych stron wielu spraw. Nie potrafimy spojrzeć w niebo i uśmiechnąć się do siebie choćby z tego powodu, że świeci słońce. Dopiero wtedy, gdy cało wyjdziemy z jakieś opresji, zaczynamy dostrzegać, że świat wcale nie jest taki zły jak nam się wydaje. Jednakże trzeba uważać, bo czasem może być za późno na takie stwierdzenie.
W dzisiejszych czasach, drodzy słuchacze, wszyscy bierzemy udział w „wyścigu szczurów”. Mało jest takich, którzy wiedzą, że pieniądze to nie wszystko. A czyż nie piękną jest epikurejska zasada „carpe diem”. Dlaczego wszyscy troszczymy się o dzień jutrzejszy? Dlaczego kiedy tylko coś nam nie wychodzi załamujemy ręce i użalamy się nad sobą? Jeśli nadal będziemy tak zamartwiać się tym, co może nas niedługo spotkać, możemy niczym ślepcy minąć szczęście, które jest na wyciągnięcie ręki.
Słowa jednego z wierszy Wisławy Szymborskiej głoszą „nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy”, dlatego zadbajmy o to, drodzy słuchacze, aby każdy dzień naszego życia był sam w sobie wyjątkowym, bo tylko od nas samych zależy, jaki on będzie. Nie pozwólmy na to, aby zawładnęły nami myśli o dniu jutrzejszym.
Jeśli tylko tego chcemy, to radość z życia może sprawić, że staniemy się dużo bogatsi od niejednego milionera. Patrząc na to, co nas otacza nawet na najdrobniejsze rzeczy, możemy dostrzec bardzo wiele małych i dużych cudów. Jeżeli potrafimy zachwycić się widokiem wschodu czy zachodu słońca to nasz dobytek jest o wiele większy od bogacza, który choć tyle posiada nie potrafi się niczym cieszyć tak, poprostu.
Niestety nie wielu z nas Drodzy słuchacze potrafi się cieszyć z drobnych rzeczy. Rozejrzyjmy się dookoła. Co wtedy zobaczymy? Małą dziewczynkę idącą ulicą złą na cały świat tylko dlatego, że dostała jedynkę w szkole. Cóż jeszcze widzimy? Małżeństwo kłócące się o pieniądze na sali sądowej. Czy tak musi być? Dlaczego tak się zachowujemy? Dlaczego dziewczynka nie zauważyła, że tak pięknie świeci słońce? Dlaczego małżeństwo nie zrozumiało, ze pieniądze to nie wszystko tylko musi się o nie kłócić? Tak niewiele potrzeba do tego, aby być szczęśliwym. Niestety my również, Drodzy słuchacze zachowujemy się podobnie. Dostrzegamy tylko to, co złe, nie zauważając tego, co dobre. Zmieńmy to! Rozejrzyjmy się tylko, a na pewno zauważymy mnóstwo małych i dużych cudów.
Na zakończenie chciałabym przypomnieć wam, Drodzy słuchacze i sobie również, że żyjemy tylko raz i tu posłużę się mottem życiowym znanego satyryka Michała Pałubskiego „Hej użyjmy póki czas, bo za sto lat nie będzie nas”. I uwierzmy w to, oraz starajmy się tego trzymać, bo przecież życie jest piękne.