Walka o Górny Śląsk
WALKA O GÓRNY ŚLĄSK
O przynależności państwowej Górnego Śląska miał zadecydować plebiscyt. W trakcie I wojny światowej na Śląsku wzrosły nastroje propolskie, wobec czego siły niemieckie i polskie wyrównały się. Decyzje traktatu wersalskiego obie strony przyjęły z niezadowoleniem.
Po konferencji pokojowej na Górnym Śląsku nasiliły się działania antypolskie ze strony niemieckich urzędów i policji. Wskutek tego doszło do wybuchu I powstania śląskiego 17.08.1919. Przez ogromną przewagę oddziałów niemieckich, zakończyła się klęską. Po ratyfikacji traktatu wersalskiego, powstała Międzysojusznicza Komisja Rządząca i Plebiscytowa. Nadzorowała ona przebieg i przygotowanie plebiscytu.
Wiosną nasiliły się terrorystyczne akcje Niemców i coraz ostrzejsza propaganda plebiscytowa, uczestniczyła policja. Konfliktowi nie umiała zapobiec Komisja, doszło do wybuchu II powstania śląskiego 20.08.1920. Rząd polski odpieral ofensywę bolszewików w Warszawie, nie mógł pomóc powstańcom. Dzięki mediacji Komisji walki zostały przerwane. Powstanie śląskie i przegrana plebiscytu na Warmii i Mazurach, spowodowała wzrost zainteresowania w samej Polskiej sprawie. Sejm Ustawodawczy i rząd uchwaliły status autonomiczny dla Górnego Śląska. W głosowaniu to 40% opowiedziało się za przynależności do Polski, zaś obie strony były niepewne co do ostatecznych wyników. Kiedy to alianci ogłosili projekt, przyznali Polsce tylko powiat pszczyński i rybicki, Polacy wywołali III powstanie śląskie 03.05.1921. Akcja powstańcza objęła większość Górnego Śląska, lepiej przygotowała walki trwające ponad miesiąc, to dzięki mediacji aliantów, podpisano zawieszenie broni.
Powstania miały duży wpływ na zmiany wcześniejszego projektu aliantów. Liga Narodów przyznała 1/3 obszaru plebiscytowego, powiaty (katowicki, lubliniecki, tarnowski, rybicki)