Portret współczesnego bohatera romantycznego

Czy spotkaliście kiedyś postać, która idealnie wpasowała się w opis bohatera romantycznego? Ja tak. Szczerze mówiąc, cały czas mam możliwość zapoznania się z takimi osobami. Gdzie? Oczywiście – w mediach. A to w filmie: nieszczęśliwy bohater nie potrafiący nadążyć za pokaźnym stadkiem ludzi, goniących za pieniędzmi. A to w książce science-fiction czy przygodowej. Albo po prostu w codziennym życiu – tak, tutaj też się tacy „trafiają”. Postaram się Wam to jak najtrafniej przedstawić.
Zazwyczaj charakterystykę zaczyna się od opisu wyglądu zewnętrznego, jednak jeśli chodzi o bohatera romantycznego, nie jest jednoznacznie określone jak takowy osobnik ma się prezentować. Chyba jedynym ograniczeniem jest tutaj wiek. Taka postać zazwyczaj umiera dość młodo, więc poznajemy ją w kwiecie wieku lub nawet przed „rozkwitem”.
Usposobienie jest już jednak rzeczą bardziej skomplikowaną. Bywa spokojny, ale i porywczy, a wszystko wynika z tego, że często jest niespełna rozumu. Doskonałym przykładem takiej postaci jest główny bohater filmu „Dzień Świra” - Adam Miauczyński, w którego wcielił się Marek Kondrat. Ten tytułowy „świr” przedstawia cechy charakteru typowe dla romantyka – pomijając współczesne „naleciałości” jak nowoczesny, wulgarny język czy agresję spowodowaną ciągłym pośpiechem i brakiem zrozumienia. Tak więc jest samotny, niezrozumiany, ambitny (lecz nie ma wystarczającej siły woli, aby realizować swoje marzenia), nie akceptuje siebie i - mimo nieudanego małżeństwa – wciąż szuka wielkiej miłości.
„Dzień Świra” przedstawia dobrze wykształconego człowieka, o różnorodnych zainteresowaniach, jakim na pewno jest każdy romantyk. A w dodatku filmowy Miauczyński jest wrażliwym poetą – co bardzo dosadnie ukazują sceny, gdy Adam prowadzi monolog wewnętrzny czy czyta wiersze. Wiele osób nazwało go po prostu „sfrustrowanym inteligentem”, jednak to widać „na pierwszy rzut oka”, natomiast przyglądając się bliżej tej postaci można wysnuć o wiele więcej wniosków, niż tylko „to bardzo wulgarny film, na pewno nie dla dzieci”. A więc zasiądźcie któregoś dnia przed telewizorami i obejrzyjcie jeszcze raz ten film i przyjrzyjcie się bliżej głównemu „świrowi” i odpowiedzcie sobie na pytanie: czyż on nie wpasował się idealnie w pojęcie bohatera romantycznego?
Chciałabym jeszcze bliżej przyjrzeć się charakterowi typowego romantyka, ale na innym przykładzie. Tym razem będzie to bohater książkowy. Od razu przyszedł Wam na myśl Kordian, Konrad Wallenrod, Gustaw-Konrad czy Giaur? Są to typowe i dosadne przykłady poszukiwanej przez nas postaci, jednak ja znalazłam postać bardziej nam współczesną. Jest nią bohater sagi Andrzeja Sapkowskiego – Geralt z Rivii. To typowy obieżyświat, który ma za zadanie tępić potwory.
Wychowany z dala od rodziny, nie ma właściwie wpojonego pojęcia ojczyzny ani prawdziwego domu. Od małego przygotowywano go do zostania wiedźminem, który nie powinien mieć uczuć ani sumienia. Jednak Geralt jest wyjątkowy (kolejna cecha romantyka) i potrafił połączyć wręcz nadludzką umiejętność walki z różnymi kreaturami, a także zdolność „odczuwania”. Dzięki temu, udało mu się pokonać przeznaczenie i był po prostu sobą, a nie nieludzkim potworem, jakim go stworzono.
U wiedźmina widoczna jest również nie do końca szczęśliwa miłość do kobiety, co znów zbliża go do postaci romantycznej. Tak jak główny bohater „Dnia Świra” czuje się samotny, i niezrozumiany, obydwaj są marzycielami, pragnącymi zmienić świat. Cechuje ich także wrażliwość na piękno przyrody, potrafią dostrzec jej uroki. Ci dwaj mężczyźni zostali przedstawieni na dwa sposoby: Adam Miauczyński jako polonista-frustrat w pełnej ironii komedii, pokazującej „uroki” polskich blokowisk, a Geralt jako wrażliwy – jak by nie było – zabójca, żyjący w fikcyjnym świecie, gdzie wulgaryzmy nie są na porządku dziennym. Jednak całe to otoczenie nie zmienia faktu, iż obaj są przykładami bohatera romantycznego.
Podsumowując: bohaterowie romantyczni wciąż są wśród nas, tylko w bardziej nowoczesnej formie, np. poprzez zmianę języka czy stylu życia. Z pewnością mogę również powiedzieć, że jestem pełna podziwu dla romantyków, żyjących w realnym świecie, gdyż nawet dziś, gdyby zaszła taka potrzeba, mieliby odwagę walczyć o Polskę, o swoją ojczyznę. I takich właśnie ludzi nasz kraj teraz potrzebuje, aby naprawić sytuację polityczną i gospodarczą wewnątrz, a także stosunki międzynarodowe na zewnątrz państwa .


Netografia:
Wikipedia – wolna encyklopedia
Portal filmweb.pl

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Powtórka z epok – Romantyzm (wersja poprawiona)

Niżej załączam to w dokumencie Word (lepsza jest ta w wordzie bo w niektórych pyt. są tabelki, a strona internetowa likwiduje te tabelki)

1. Motywy klasyczne i romantyczne w „Odzie do młodości” Adama Mickiewicza.
Największym...

Język polski

Portretety nieszczęśliwych kochanków w literaturze romantycznej.

Portretety nieszczęśliwych kochanków w literaturze romantycznej .

Tematem mojej prezentacji są portrety nieszczęśliwych kochanków w literaturze romantycznej . Zagadnienie przedstawię odwołując się do wybranych utworów epoki .

Język polski

Przykładowe zagadnienia z literatury do matury ustnej

ZAGADNIENIA Z HISTORII LITERATURY

BIBLIA I ANTYK

1. Wykaż, że Biblia jest źródłem norm moralnych i wzorców postaw etycznych.
2. Odwołując się do wybranych historii biblijnych, rozważ problem winy i kary
3. Udowodn...

Język polski

Definicje i rodzaje dramatów

Dramat, z greckiego drma – („działanie, akcja”), jeden z trzech głównych (obok liryki i epiki) rodzajów literackich, trakto-wany często jako gatunek sztuki syntetycznej, wielotworzywowej – zarówno literackiej, jak i teatralnej.
Wyk...