Jak szukać pracy na unijnym rynku?

Pracę w krajach "piętnastki" można podjąć już dziś, na podstawie pozwolenia na pracę lub też otwierając w jednym z krajów Unii Europejskiej własną firmę. Jak to zrobić? O pracę możesz starać się sam lub skorzystać z pomocy urzędu pracy bądź usług pośrednictwa pracy.

Po wizę i pozwolenie
Jeśli zdasz się na własne siły, najpierw skontaktuj się z pracodawcą (patrz – lista adresów internetowych). Gdy zechce cię zatrudnić, będzie musiał uzyskać w tym celu zgodę lokalnego urzędu pracy lub urzędu imigracyjnego. Wymagane dokumenty prześle ci wraz ze wstępną umową o pracę. Teraz ty powinieneś się udać do działu wizowego odpowiedniej ambasady. Zabierz ze sobą wszystkie zgromadzone dokumenty, paszport, zdjęcia i pieniądze na opłaty administracyjne. Pozwolenie na pracę wraz z wizą otrzymasz w przeciągu trzech miesięcy. Wiza będzie ważna tylko przez okres, na jaki została zawarta umowa z pracodawcą.
Jeżeli skorzystasz z pomocy urzędu pracy, to on załatwi w twoim imieniu formalności wizowe i pozwolenie na pracę.

Zatrudnij się sam
Zanim rozpoczniesz poszukiwania agencji pośrednictwa pracy, oferujących zatrudnienie za granicą, pamiętaj, że nie wszystkie z nich działają legalnie. Aby ustrzec się przed nieprzewidzianymi sytuacjami, korzystaj wyłącznie z pomocy licencjonowanych pośredników. Ich listę otrzymasz w każdym urzędzie pracy. Możesz ją również znaleźć na stronie internetowej www.praca.gov.pl/npp.

Jeżeli myślisz o pracy w krajach Unii w dłuższej perspektywie czasu, skorzystaj z możliwości samozatrudnienia. Dzięki niej już teraz możesz otworzyć własną firmę w każdym z krajów Wspólnoty i pracować, gdzie tylko będziesz chciał. Na dodatek, gdy rozpoczniesz działalność gospodarczą "po europejsku", nie będziesz musiał się przejmować okresami przejściowymi. W ramach samozatrudnienia nie możesz jednak zatrudniać pracowników.

Nie ma lekko...
Niestety, aby otworzyć własny biznes w Unii, trzeba spełnić pewne warunki. Po pierwsze, musisz wystąpić o zgodę na samozatrudnienie i wizę pobytową z pozwoleniem na pracę w konsulacie właściwego państwa we własnym kraju. Po drugie, musisz wiedzieć, że prawo europejskie wyznacza tylko ogólne ramy prowadzenia działalności gospodarczej na terenie państw unijnych. Sposób i warunki, na jakich można założyć firmę w konkretnym kraju, reguluje natomiast prawo miejscowe. W każdym przypadku wymagania są inne.

Generalnie – prawo do osiedlenia się w celu rozkręcenia biznesu lub świadczenia usług masz tylko wówczas, gdy spełniasz warunki, jakie dany kraj stawia własnym obywatelom. Musisz mieć np. wykształcenie zawodowe, egzaminy, świadectwa lub dyplomy.
Niektóre kraje Europy obawiają się, że Polacy będą otwierać u nich firmy tylko po to, aby uzyskać zezwolenie na pobyt i na jego podstawie poszukiwać pracy. Stawiają więc dodatkowe wymogi. W Wielkiej Brytanii polski przedsiębiorca musi udowodnić, że wyroby bądź usługi, które zamierza oferować, są potrzebne na angielskim rynku. ?Dokładnych informacji na temat zakładania firm na terenie państw Unii udzielają wydziały ekonomiczno-handlowe (dawne biura radców handlowych), działające przy ambasadach./

Z urzędem łatwiej
Aktualnie najłatwiej zorganizujesz sobie pracę w państwie, które podpisało z Polską umowę międzynarodową. Są to Niemcy, Belgia, Francja, Luksemburg, Hiszpania i Szwajcaria. A to dlatego, że w załatwianiu wielu formalności pomoże ci urząd pracy.

Co w umowie?
Gdy upewnisz się, że firma pośrednicząca w organizowaniu wyjazdów do pracy za granicą działa legalnie, możesz podpisać z nią umowę. Powinna ona zawierać:
• nazwę i adres firmy pośredniczącej,
• miejsce i czas zatrudnienia,
• kwotę wynagrodzenia,
• obowiązki osoby skierowanej do pracy,
• obowiązki firmy kierującej,
• ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków (jeżeli jedziemy do ciepłych krajów, również ubezpieczenie od chorób tropikalnych),
• skutki niedotrzymania warunków umowy dla obu stron.
Za usługi pośrednictwa z reguły płaci pracodawca, a nie pracownik.

Po 1 maja
Po akcesji będziemy mieli prawo bez ograniczeń przemieszczać się i osiedlać w krajach Unii Europejskiej oraz podejmować pracę na terenie państw członkowskich, bez konieczności ubiegania się o pozwolenie. Pamiętajmy jednak, że zdecydowana większość państw Unii wprowadziła okresy przejściowe. Będziemy za to mogli korzystać z pomocy urzędów pracy w krajach piętnastki. Dziś jest to jeszcze niemożliwe. Po wejściu do Unii, posiadając prawo do zasiłku dla bezrobotnych, będziemy mogli szukać pracy i pobierać zasiłek również za granicą.

Unia – fakty
• W Unii pracuje się rocznie o około 400-500 godzin mniej niż w Polsce.
• Zarobki są wyższe, a emerytury w niektórych krajach wynoszą nawet 100 procent ostatniego wynagrodzenia.
• Jeżeli uda nam się, nawet na jakiś czas, znaleźć zatrudnienie w kraju unijnym, po utracie pracy i powrocie do Polski dostaniemy świadczenie w euro, według zasad i w wysokości takiej, jak w kraju, gdzie pracowaliśmy!