Reklamacje

Reklamacja to roszczenie kupującego lub sprzedającego towar w stosunku do swego kontrahenta spowodowane niewykonaniem lub niewłaściwym wykonaniem warunków kontraktu. Roszczenia kupującego w stosunku do sprzedającego może powstać z powodu nie wykonania kontraktu w ogóle, niezgodności ilości towaru z kontraktem, niewłaściwej jakości i kondycji towaru, niewłaściwego opakowania, terminu dostawy i innych uchybień, np. roszczenia cenowego, niewłaściwego transportu. Reklamacje ilościowe składane są w wypadku dostawy mniejszej lub większej ilości towaru niż podano w kontrakcie. Jeżeli są braki ilościowe, to kupujący może żądać dodatkowej dostawy brakującej ilości lub zwrotu zapłaconej za brakującą ilość. Kupujący może nie przyjąć dostawy, jeżeli braki ilościowe mają charakter wad jakościowych np. niepełne puszki, słoiki. W razie dostawy większej ilości towaru, jeżeli kupujący nie może zagospodarować nadwyżki, to pozostawia ją do dyspozycji sprzedającego. W wypadku szkód objętych polisą ubezpieczeniową roszczenia kieruje się do towarzystwa ubezpieczeniowego. W reklamacjach jakościowych kupujący może domagać się usunięcia stwierdzonych wad, obniżenia ceny towaru, a nawet odstąpienia od kontraktu, jeżeli taka możliwość została w kontrakcie określona. Dobre obyczaje handlowe wymagają takiego zabezpieczenia przez nabywcę reklamowego towaru, aby jego kondycja w trakcie reklamacji nie uległa dalszemu pogorszeniu, a w razie groźby zepsucia, nabywca powinien sprzedać towar na przetargu publicznym. Sprzedający może też wystąpić z roszczeniami do kupującego z tytułu niezapłacenia lub nieterminowego wykonania czynności płatniczych(np. późne otwarcie akredytowe ), nieodebrania towaru, niewykonania innych obowiązków wynikających z kontraktu. Rozpatrujący reklamację powinien mieć na uwadze nie tylko konkretną, pojedyńczą dostawę, jedną transakcję, lecz wszystkie kontrakty z klientem oraz pozycję własnej firmy na rynku. Dlatego niekiedy opłaca się uznać reklamację, chociaż nie jest ona całkiem zasadna. Spory wynikłe z nienależytego wykonania kontraktu lub nieporozumienia dotyczące interpretacji warunków kontraktu mogą być rozstrzygane: * przez bezpośrednie porozumienie między partnerami kontraktu na drodze ugody * przez zaangażowanie rozjemcy uznanego przez obie strony * przez orzeczenia sądu państwowego * przez orzeczenie arbitrażowe. Najprostszy i najlepszy sposób rozstrzygania sporów to droga ugody lub zaangażowanie najemcy. Jeżeli tymi drogami partnerzy nie dojdą do porozumienia, to można skorzystać z arbitrażu. Orzeczenie sądowe napotyka trudności, gdyż kontrahenci są obywatelami dwóch różnych państw i dlatego niełatwe jest ustalenie, z którego kraju sąd państwowy powinien spór rozstrzygną. Prowadzenie sporu w innym kraju wymaga zaangażowania adwokat z tego państwa, co jest bardzo kosztowne. Procesy są zwykle przewlekłe, gdyż mogą toczyć się w kilku instancjach, a wykonalność wyroku może napotkać trudności. Z tych to właśnie względów rzadko korzysta się z rozpatrywania sporów przed sądem powszechnym, a w kontrakcie najczęściej zapisuje się rozstrzygnięcie ewentualnych sporów przez orzecznictwo arbitrażowe. Arbitraż to sąd składający się z osób wyznaczonych przez strony uczestniczące w sporze. Przepisy prawne poszczególnych państw uznają ważność postępowania przed sądem arbitrażowym i nadają orzeczeniu tego sądu rygor wykonalności. Zawarto wiele porozumień międzynarodowych w sprawie arbitrażu, z których najważniejszymi są: Konwencja nowojorska z 1958 roku o uznaniu i wykonaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych oraz konwencja europejska o międzynarodowym arbitrażu handlowym sporządzona w Genewie 21 czerwca 1961 roku. Postępowanie arbitrażowe ma, w porównaniu z postępowaniem przed sądami państwowymi, wiele zalet. Najistotniejsze jest to, że spory w arbitrażu rozstrzyga zespół fachowców z dziedziny handlu zagranicznego, sędziowie nie są skrępowani przepisami prawa formalnego i sądzą według zasad słuszności, lecz ich orzeczenie nie może być sprzeczne z zasadami moralności i porządku publicznego. Koszty postępowania arbitrażowego są znacznie niższe od kosztów postępowania sądowego, szybciej następuje rozstrzyganie sporów (zazwyczaj w jednej instancji) i nie jest wymagana obecność adwokatów. Sądy arbitrażowe istnieją zwykle przy zrzeszeniach branżowych kupców i przemysłowców, a Sąd Arbitrażowy Międzynarodowej Izby Handlowej w Paryżu często powoływany jest jako instytucja odwoławcza od orzeczeń innych sądów arbitrażowych. W Polsce są trzy sądy arbitrażowe właściwie do rozpatrywania sporów między kontrahentami z różnych krajów: Kolegium Arbitrów przy Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie, Międzynarodowy Sąd Arbitrażowy ds. Żeglugi Morskiej i Śródlądowej w Gdyni oraz Izba Arbitrażowa Bawełny w Gdyni.