Jan Paweł II – Głos tych, którzy nie mają głosu

?Jan Paweł II ? Głos tych, którzy nie mają głosu?

Jan Paweł II znany jest ze swoich wypowiedzi, które tak często cytowane są przez tak wielu ludzi, a które często były bardzo nie na rękę ludziom, do których były kierowane.
Ojciec Święty często zaskakiwał swoich słuchaczy swoimi wystąpieniami. Mówiąc do wielkich tego świata, do tych, którzy mają wielką władzę militarną, do tych, którzy ciemiężą innych, nie mówił tylko we własnym imieniu, ale w imieniu tych, którzy sami nie mogli powiedzieć tego co czyją, którzy nie mogli poskarżyć się na ludzi niszczących ich ziemię, dorobek całego życia, zabijających ich bliskich i zmuszających ich do pracy w nieludzkich warunkach. O obronie praw człowieka mówił między innymi tak:

?Przez wszystkie lata pasterskiej służby Kościołowi uważałem zawsze, że moja misja nakazuje mi poświęcać wiele uwagi obronie praw człowieka, a to ze względu na ich ścisły związek z dwiema podstawowymi wartościami chrześcijańskiej moralności: godnością osoby i pokojem. To Bóg bowiem, stwarzając człowieka na swój obraz i powołując go, aby był Jego przybranym dzieckiem, nadał mu tym samym niezrównaną godność; to Bóg stworzył ludzi, by żyli w pokoju i w zgodzie, dbając o sprawiedliwy podział środków niezbędnych do życia i rozwoju. Powodowany tą świadomością, starałem się ze wszystkich sił służyć tym wartościom?
W słowach tych bardzo klarownie przejawia się jeden z wielkich celów działań Ojca Świętego Jana Pawła II, czyli obrona praw człowieka. Jego kolejnym wielkim celem była obrona dzieci nienarodzonych i prawa człowieka do godnej i naturalnej śmierci. O aborcji mówił:
?Umiłowani Bracia i Siostry, bądźcie solidarni z życiem. Wołanie to kieruję do wszystkich moich rodaków bez względu na przekonania religijne. Do wszystkich ludzi, nie wyłączając nikogo. Z tego miejsca jeszcze raz powtarzam to, co powiedziałem w październiku ubiegłego roku: ?naród, który zabija własne dzieci, jest narodem bez przyszłości?. Dzisiaj świat stał się areną bitwy o życie. Trwa walka między cywilizacją życia a cywilizacją śmierci. Dlatego tak ważne jest budowanie ?kultury życia?: tworzenie dzieł i wzorców kulturowych, które będą podkreślały wielkość i godność ludzkiego życia; zakładanie instytucji naukowych i oświatowych, które będą promowały prawdziwą wizję osoby ludzkiej, życia małżeńskiego i rodzinnego; tworzenie środowisk wcielających w praktykę codziennego życia miłość miłosierną, którą Bóg obdarza każdego człowieka, zwłaszcza cierpiącego, słabego, ubogiego i nienarodzonego. Brońcie dalej życia! Jest to wasz wielki wkład w budowanie cywilizacji miłości. Obowiązek służby życiu spoczywa na wszystkich i na każdym z nas, ale ta odpowiedzialność w szczególny sposób spoczywa na rodzinie, która jest wspólnotą życia i miłości?

Ojciec Święty kochał ludzi, i chciał bronić wszystkich, wszystkich szczególnie tych, którzy sami tego nie mogli dokonać. Sam dobrze wiedział czym jest cierpienie i ile daje nawet najdrobniejsza oznaka przyjaźni, albo najdrobniejsza pomoc. Jan Paweł II Jest dla nas wszystkich wielkim i niedoścignionym wzorem postępowania wobec naszych bliźnich tak jak nauczał Jezus Chrystus.