Opis obrazu Memlinga "Sąd ostateczny".

Obraz pt. „Sąd Ostateczny” Hansa Memlinga powstała przed rokiem 1473. Namalowany został do florenckiego kościoła. Dzieło to jest tryptykiem. Centralną część obrazu można podzielić na plan górny i dolny widoczną poświatą. Postacią centralną plany niebiańskiego jest Jezus Chrystus namalowany na tle nimbu. Siedzi on na tęczy symbolizującą przymierze człowieka z Bogiem. Nogi Chrystusa oparte są na kuli oznaczającej Ziemię. Z prawej strony głowy Jezusa jest biała lilia oznaczająca czystość a z lewej strony miecz oznaczający sprawiedliwość. Na postać główną wskazują głowy siedzących obok apostołów. Wśród niech jest Maryja oraz Jan Chrzciciel. Pomiędzy planem górnym i dolnym pojawiają się anioły z Trąbami głoszące Sąd Ostateczny. Na planie dolnym postacią centralną jest Anioł trzymający w ręce wagę na której warzą się losy ludzkie. Grzesznicy są na szali bliżej ziemi ponieważ ich dusze są ciężkie od grzechów, a ludzie dobrzy są na szali bliżej nieba ponieważ ich dusze są lekkie i idą do nieba. Wśród ludzi dobrych pojawia się niebieski anioł, wśród złych zauważamy czarne diabełki. Na lewym skrzydle tryptyku widoczna jest brama do niebios. Obok niej stoi św. Piotr z kluczem do bramy. Ludzi dobrej woli witają aniołowie w niebie. Na prawym skrzydle tryptyku widoczne jest piekło. Pojawia się też ogień – staropolskie wyobrażenie piekła. Kontrast barwa jest niesamowicie pięknie dobrany do całości obrazu.