Eurologistyka

Eurologistyka- to tworzenie międzynarodowych systemów logistycznych pomiędzy firmami różnych państw(europejskich lub pomiędzy firmą zlokalizowaną na terenie Europy i jej filiami na świecie) i tworzących łańcuch dostaw.

Na zarządzanie w takich firmach składają się trzy funkcje:
• Operacyjna
• Finansowa
• Marketingowa

Przesłanki rozmieszczenia produktów w kanałach logistycznych eurologistyki są następujące:
• Stworzenie zintegrowanego systemu przepływu produktu logistycznego od producenta do konsumenta, niezależnie od państwa, w którym znajdują się jego poszczególne firmy
• Potrzeba redukcji zapasów w krajach europejskich, a tym samym zmniejszenie zamrożonego kapitału obrotowego.
Funkcja operacyjna charakteryzuje się:
• Wdrażanie najnowszych technologii transportu i magazynowania
• Formowanie jednostek ładunkowych zapewniających trwałość i wymiary w całym łańcuchu transportowym.
• Stosowanie w całym łańcuchu logistycznym systemów informatycznych rozległych sieci komputerowych
• Tworzeniem europejskich centrów usług logistycznych itp.
Funkcja finansowa- polega na niezakłóconym przepływie środków pieniężnych pomiędzy uczestnikami łańcucha logistycznego i uwarunkowana jest:
• Kontrolą poziomu zamrożenia kapitału obrotowego w zapasach
• Utrzymanie płynności finansowej wśród partnerów eurologistyki
• Zmniejszeniem ryzyka kursowego
• Kreatywna polityką w zakresie stosowania cen transferowych w odniesieniu do produktu itp.
Funkcja marketingowa polega na:
• Tworzeniem wizerunku firmy
• Utrwalaniem marki produktów
• Przyjęciu jednolitej strategii cenowej
• Wyszukiwaniu nisz rynkowych i ich zagospodarowaniu
• Badaniu popytu na produkty logistyczne
• Prowadzeniu badań marketingowych na wybranych rynkach europejskich i pozaeuropejskich itp.

Występują następujące formy organizacyjne eurologistyki:
• Spółki i korporacje międzynarodowe
• Filie przedsiębiorstw europejskich
• Eurologistyka doraźna

Kanał eurologistyczny tworzony jest pomiędzy dostawca i odbiorcą produktów w celu ich fizycznego przemieszczenia.

Konfiguracja sieci eurologistycznej polega na połączeniu punktów składowania(zatrzymania) zapasów, wszystkimi rodzajami dróg transportowych(lądowe, wodne, powietrzne), tak aby było to jak najkorzystniejsze. Do wyboru układu dróg służy „metoda wielkiego koła”, której istota polega na wykorzystaniu krzywizny ziemi lub map nawigacyjnych itp.
Dla eurologistyki najbardziej przydatną, bo uniezależniona od infrastruktury transportowej, jest sieć łączności satelitarnej, która umożliwia:
• Satelitarną nawigacje środków transportu w systemie GPS (Globar Positioning System)
• Połączenia telefoniczne i transmisje sygnałów alarmowych, zwłaszcza na morzu.
Warunkiem koniecznym budowy sieci logistycznej jest połączenie kanałami eurologistycznymi głównych magazynów, dystrybucji itp.

Kanały eurologistyczne można podzielić na:
• Nieciągłe
• Ciągłe
• Synchroniczne
• Eurokorytarze transportowe

Nieciągłe- to dotychczas stosowany system przepływu produktow od producenta do odbiorcy. Polega na:
• Prognozowaniu popytu na produkty logistyczne na podstawie opracowanych planów średnio- i długookresowych
• Wykorzystaniu dotychczas stosowanych systemów realizacji zamówień
• Badaniu poziomu zapasów w każdym ogniwie łańcucha logistycznego i w całym kanale eurologistycznym
• Wykorzystanie logistycznego systemu informacji każdym ogniwie łańcucha, bez potrzeby budowania sieci wspomagania komputerowego itp.
Kanały eurologistyczne nieciągłe utrwalają związki z dystrybutorami, ale chcarakteryzuja się brakiem możliwością szybkiego reagowania na zmiany popytu na produkty.

Ciągłe – to kanały o wyższym poziomie zorganizowanej wspólnie:
• Sieci komputerowej
• Inwestycji infrastruktury
• Systemu rozliczeń finansowych
Współpraca producentów z odbiorcami produktów polega na:
• Prognozowaniu popytu w przedziale czasowym niedużej niż rok
• Unowocześnienie systemu zamówień produktów
• Realizowaniu przez wszystkich uczestników łańcucha logistycznego wspólnej kontroli zapasów
• Wykorzystanie sieci informatycznej do połączeń komputerowych i innych systemów obiegu elektronicznego dokumentów
• Wykorzystaniu centrów logistycznych lub przewozów mieszanych do obsługi transportowej
Kanały eurologistycze Ciągłe lepiej dostosowują się do procesów przemieszczania, zróżnicowanych produktów(przy zachowaniu ich cech jakościowych), ale różnice w infrastrukturze transportu uczestników kanału uniemożliwiają szersze zastosowanie tego rozwiązania.

Synchroniczne – to najnowsze rozwiązanie logistyczne pozwalające na wzajemna współprace producentów z odbiorcami. W kanale tym wykorzystuje się znana metodę Just-in-Time, która umożliwia dostarczanie na czas, dzięki wykorzystaniu nowoczesnych środków łączności, zamówionych materiałów i produktów. W żadnym z ogniw kanału nie występują zapasy. Kanały eurologistyczne synchroniczne zmniejszają zaangażowanie kapitału środków obrotowych przez nieutworzenie zapasów, ale wymagają dużych nakładów na informatyzację.

Eurokorytarze transportowe odgrywają najważniejszą role w kanale eurologistycznym. Stanowią część infrastruktury transportu, wykorzystywanej przez przez środki transportu lądowego, wodnego, powietrznego. Wymagają one:
• Dostosowania dróg o znaczeniu międzynarodowym do standardów europejskich
• Budowy obwodnic wokuł miast
• Budowy bitumicznych poboczy i wzmocnienia dróg
• Budowy poziomych skrzyżowań z liniami kolejowymi
• Modernizacji dojazdów do lądowych i morskich przejść granicznych.

W systemie eurologistyki warunkiem sprawnego przemieszczania produktów jest tworzenie węzłowych punktów sieci logistycznej, nazywanych Centrami usług logistycznych CUL.
Centra te położone są w miejscu przecięcia się linii wszystkich gałęzi transportu. Buduje się tam magazyny wraz z zapleczem eksploatacyjnym transportu. Świadczą one usługi magazynowania i transportu wraz z przepływem informacji i systemem kontroli tej działalności. Do zadań CUL należą:
• Wszechstronna, całodobowa obsługa produktu wraz z umożliwieniem kierowcą i innym pracownikom skorzystania z usług hotelowych
• Świadczenie wszechstronnych usług magazynowania, składów celnych za-i przeładunku towarów, kompletacji, pakowania, znakowania itp.
• Przeładunek towarów z jednego środka transportu na inny np. z samochodu na wagon kolejowy.

Zintegrowany zespół magazynowy (ZZM) to wyodrębniony zespół budynków i budowli magazynowych wraz z wyposażeniem technicznym i środkami transportu wewnętrznego.

Wyróżniamy dwa rodzaje ZZM:
• Koncentryczny model sieci zespołów magazynowych, który pełni rolę wiodącego względem pozostałych,
• Satelitarny model sieci zespołów magazynowych, który polega na rozmieszczeniu w grupach magazynów specjalnego znaczenia.