Jednostka a społeczeństwo w wybranych tekstach.

Relacje jednostki ze społeczeństwem w wybranych tekstach uzależnione są od statusu społecznego, charakteru, a nawet celu, do którego dane osoby dążą. Każdy człowiek jest inny, dlatego również wszystkie relacje międzyludzkie sa wyjątkowe i niepowtarzalne. Od nas właśnie zalezy, czy będa one pozytywne, czy nie.

Wielu ludzi czerpie radość ze szczęścia innych. Są jednak osoby, którym zależy wyłącznie na swoich korzyściach. Takim właśnie człowiekiem jest Hajle Sellasje z ?Cesarza". Jego stosunki z innymi są- delikatnie mówiąc- oschłe. Ograniczają się jedynie do kilku oficjalnych słów. Otaczają go jedynie ci, których potrzebuje w danym momencie. Z nikim nie łączą go bliskie relacje. Nie zna miłości ani przyjaźni- w jego życiu skupionym wokół władzy są one zbyteczne. Zwykły, prosty człowiek nic dla niego nie znaczy.

Często negatywne stosunki z ludźmi nie są wynikiem złego charakteru czy chęci, ale źle wyznaczonych priorytetów. Tak też jest w przypadku Harpagona ze ?Skąpca". Nie pragnął on krzywdy swoich dzieci- Elizy i Kleanta, jednak bardziej niż do ich szczęścia dążył do pozyskiwania coraz większego majątku. Bogactwo zaślepiło go. Nie jest jednak ? tak jak Cesarz- pozbawiony pozytywnych uczuc. Zależy mu na Mariannie. Pomimo ogromnej miłości do pieniędzy, nie zapomina równiez o uczuciu do dzieci. Ostatecznie nie staje im na drodze do szczęścia małżeńskiego.

Specyficzną osobą jest Pani Dulska z komedii ?Moralność Pani Dulskiej". Dla niej bardzo ważni są nie tyle sami ludzie, co ich opinia. Stawia ją ona ponad wszelkie zasady, stwarzając własną, nietypową moralność. Jej stosunki z rodziną również nie są zbyt bliskie. Rozkazuje wszystkim, nie myśląc o ich uczuciach. Jednostka mało dla niej znaczy- społeczeństwo jest najważniejsze. Nie przejmuje się losem danej osoby.

Wyjątkowa postać to doktor Rieux z ?Dżumy". Jest on całkowitym przeciwieństwem Pani Dulskiej. Obchodzi go los każdego człowieka. Niesie pomoc, nie myśląc o opinii innych- robi to, ponieważ swój zawód uważa za powołanie, widzi jego sens i chce w nim trwać. Poświęca się dla innych. Prawie wyzbywa się uczuć, by swoją pracę wykonywać jak najlepiej. W działaniach przypomina mitologicznego Syzyfa. Jego stosunek do innych jest godny podziwu.

Postacią z bardzo nietypowym podejściem do ludzi jest tytułowy bohater ?Cierpień młodego Wertera". Jest on samotny i odrzucony przez społeczeństwo. Zależy mu jedynie na kilku osobach, w szczególności na Locie. Kocha ją bardzo i nie może pogodzić się ze świadomością, iż nie mogą być razem. W pewnym sensie upaja się on swoim cierpieniem i dąży do niego, jednak nie umniejsza to jego uczucia. Jako idealista jest zdolny do poświęceń. Nie mogąc być z Lotą, popełnia samobójstwo.

Każdy z wymienionych bohaterów jest inny. Łączy ich upór w dążeniu do wyznaczonego celu. Kiedy ów cel jest szczytny, nie krzywdzą oni innych i ich relacje ze społeczeństwem sa pozytywne. Gdy jednak ktoś wybierze egoizm, niszczy on nie tylko dana osobę, ale i wyciska piętno na jego bliskich.