Choroby skóry

Choroby skóry
Skóra jest największym narządem organizmu, pełni wiele funkcji. Ochrania ciało przed zarazkami, odwodnieniem a także przed substancjami trującymi. Na jej powierzchni gromadzi się wydzielina gruczołów łojowych i potowych. Dlatego też szczególnie należy o nią dbać, ponieważ niewłaściwa pielęgnacja może doprowadzić do różnych chorób.
Choroby skóry można podzielić na:
• Alergiczne (nadwrażliwość prowadząca do uszkodzenia tkanek),
• Łojotokowe (wywołane przez nadmierne wydzielanie łoju skórnego),
• Pasożytnicze,
• Pęcherzowe (choroby skóry, których pierwotnym elementem są pęcherze),
• Ropne (pierwotne zakażenia bakteryjne),
• Wirusowe,
• Zakaźne.

Do chorób alergicznych zaliczamy:
• Pokrzywkę – powstają tzw. Bąble pokrzywkowe, może powstać po lekach i błędach dietetycznych (pokrzywka ostra), po emocjach psychicznych (przewlekła), pod wpływem niskiej temperatury (z zimna).
• Świerzbiączkę– atopowe (dziedziczna predyspozycja) zapalenie skóry, często występuje rodzinnie. Objawia się miejscami w postaci grudek wysiękowych lub podostrym stanie zapalnym skóry ze skłonnością do liszajowacenia (skóra staje się gruba, przebarwiona, sucha, pobruzdowana). Charakterystycznymi miejscami występowania jest twarz, zgięcia łokciowe i kolanowe, ale mogą one również zająć całą skórę.
• Wyprysk – objawiający się grudkami wysiękowymi i pęcherzykami.

Do chorób łojotokowych zaliczamy:
• Łojotok – nadmierne wydzielanie łoju skórnego wskutek wzmożonej czynności gruczołów łojowych.
• Łupież – polega na nadmiernym złuszczaniu się powierzchniowych warstw naskórka ze skóry głowy. Najczęstszą przyczyną łupieżu jest drożdżak występujący na skórze ludzkiej. Rozwija się bardzo dobrze na tłustej, pokrytej włosami skórze głowy i jeżeli rośnie zbyt szybko, może pojawić się łupież i swędzenie. W niektórych przypadkach łupież może także występować z powodu złego odżywiania, a w szczególności z powodu braku cynku w organizmie. Niewielkie ilości łupieżu nie robią z reguły żadnych problemów, bo łuszczenie się skóry jest naturalnym procesem. W niektórych przypadkach nadmierne złuszczanie się skóry może mieć jednak podłoże chorobowe.
• Wyprysk łojotokowy – zapalenie łojotokowe skóry, choroba o podłożu łojotokowym wskutek działanie różnych czynników chemicznych, fizycznych, mechanicznych bakteryjnych.
• Przyustne zapalenie skóry – objawia się w postaci drobnych czerwonych grudek, krostek, złuszczania, rumienia. Jej przyczyną są: konstytucja łojotokowa, zaburzenia żołądkowo-jelitowe i hormonalne
• Trądzik - nadmierne wydzielanie oleistej substancji (łoju) przez gruczoły łojowe.
Występuje wiele odmian z podobnymi objawami: grudkami, krostkami i zaskórnikami otwartymi oraz zamkniętymi
- Pospolity ( występuje najczęściej na twarzy), skupiony (objawy trądzika pospolitego, występuje w dolnej okolicy pleców i na pośladkach),
- Arteficjalny (objawy trądzika pospolitego licznymi śladami zadrapań),
- Polekowy (objawy trądzika pospolitego, będące reakcją organizmu na brom, jod itp.),
- Stereoidowy (powstaje w wyniku długiego stosowania stereoidowych hormonów),
- Występujący u niemowląt (przyczyną jest przejście hormonów matki do organizmu płodu oraz długotrwałe stosownie kremów dziecięcych na skórę),
- Zawodowy (powstaje na skutek kontaktu organizmu z olejami, smarami itp.),
- Różowaty (przyczyną są zaburzenia naczynioruchowe, hormonalne, żołądkowo-jelitowe i wątrobowe.

Do chorób pasożytniczych zaliczamy:
• Świerzb – pasożytnicza choroba zakaźna wywołana przez roztocze zwane
Świerzbowcem ludzkim (samiczka wnika z naskórek, składa jaja w norach przez nią wydrążonych w naskórku z jaj wylęgają się larwy, które przedostają się na powierzchnie skóry. Wywołuje to swędzenie. Chorzy drapią się i dochodzi do wtórnych zakażeń lub (i) wyprysków)
• Wszawice– zmiany skórne wywołane przez wszy ludzkie. Odróżnia się wszawicę głowową odzieżową i łonową.

Do chorób pęcherzowych zaliczmy:
• Pęcherzyce – przyczyny nieznane, wyróżniamy rodzaje:zwykła (tworzą się pęcherze o wiotkiej pokrywie), brodawkująca ( oprócz pęcherzy występuje wykwit brodawkujący), rumieniowata, złuszczająca.
• Pemfigoid – charakteryzuje się powstawaniem ponadnaskórkowego pęcherza o mocno napiętej pokrywie.
• Zapalenie opryszczkowe skóry (choroba Duhringa) – przyczyna choroby nieznana, towarzyszą jej zmiany w jelitach.

Do chorób ropnych zaliczamy:
• Liszajec – zakażenie paciorkowco-gronkowcowe następujące przez kontakt z chorym lub z zakażonym przedmiotami. Objawem choroby są małe pęcherzyki z zawartością surowiczą, stopniowo przechodzącą w ropę.
• Wyprzenie bakteryjne- ostry stan zapalny skóry połączony z sączeniem, licznymi pęknięciami i ubytkami naskórka.
• Niesztowica – wiotki pęcherz wypełniony treścią ropną, którego dno ulega rozpadowi z wytworzeniem owrzodzeń, szerzących się obwodowo i pokrytych grubym, szarym strupem.
• Róża – stan zapalny skóry i tkanki podskórnej wywołanym najczęściej przez paciorkowce, choroba zakaźna
• Ropne zapalenie mieszków włosowych – chorobę tę wywołują gronkowce. Objawami jest pojawienie się ropnych pęcherzyków ujęciu mieszka włosowego, na żywoczerwonej podstawie, przebite przez włos.
• Przewlekłe ropne zapalenie mieszków włosowych (figówka gronkowca) - to odmiana Ropnego zapalenia mieszków włosowych, cechuje się długotrwałym przebiegiem choroby i odpornością na leczenie.
• Czyrak– bolesny, guzowaty naciek zapalny w otoczeniu mieszka włosa. Przyczyną tworzenia się czyraka są bakterie ropotwórcze (najczęściej gronkowce).
• Zapalenie gruczołów potowych – tzw. Ropnie dołu pachowego powstają wskutek zakażenia gruczołów potowych przez gronkowce. Podczas choroby w dole pachowym pojawiają się ruchome guzki, po pewnym czasie zaczynają one rosnąć i stawać się coraz bardziej bolesne.

Do chorób wirusowych zaliczamy:
• Opryszczka – występuje w miejscach przejścia skóry w błony śluzowe. Na zarumienionym podłożu pojawiają się maj pęcherzyki o zawartości przezroczystej, wyjątkowo ropiejące.
• Półpasiec – przyczyną choroby jest wirus półpaśca. Podczas choroby na zarumienionym podłożu tworzą się pęcherzyki i pęcherze o trwałej pokrywie, zawartości początkowo przezroczystej, potem często ropnej z zawartością krwawą.
• Mięczak zakaźny – chorobę wywołują wirusy z grupy ospy. Pojawiają się przeświecające, półkoliste guzki z wgłębieniem w środku.
• Brodawki (kurzajki)- to grupa zmian wywołana przez wirusy brodawczaka ludzkiego. Odróżnia się kilka odmian klinicznych: brodawki zwykłe (małe guzki barwy brunatnej, co nierównej, chropowatej powierzchni), stóp, płaskie (drobne cieliste lub brunatne grudki o gładkiej powierzchni) oraz brodawki kończyste (przerosłe, uszypułowanie twory brodawkowe umiejscawiające się w okolicach płciowych).

Do chorób zakaźnych zaliczmy:
• Opryszczka zwykła
• Ospa wietrzna (choroba pospolita, pozostawiająca trwałą odporność, podczas choroby pojawiają się plamki przechodzące szybko w grudki, następnie pęcherzyki i czasem krosty)
• Półpasiec
• Odra (obfita wysypka a innymi objawami)
• Różyczka (wysypka w postaci różowoczerwonych plamek)
• Płonica
• Róża



Najczęstsze choroby skóry to:

 Grzybica – zakażenie skóry wywołane przez różne gatunki grzybów. Najczęściej spotykanymi grzybicami są grzybica stóp i grzybice odzwierzęce. Grzybicą można się zarazić poprzez kontakt z jej zarodnikami, które dzięki wilgoci i ciemnym pomieszczeniom szybko się rozmnażają. Znaleźć je można wszędzie: w sierści zwierząt, na wykładzinach, dywanach, w meblach, w ziemi (glebie), błonach śluzowych innych ludzi. Grzybicą można się także zarazić w sklepach obuwniczych, przebieralniach i pływalniach. Grzybica stóp (łuszczenie się podeszwy stóp), a w szczególności grzybica paznokci jest zakaźna. Dopóki zmiany na paznokciach nie ustąpią, stanowią źródło zakażenia.

 Łuszczyca – na łuszczycę choruje około 2% ludzi na świecie. Jej objawy to różnorodne zmiany skórne: komórki skóry rozmnażają się w szybszym tempie niż normalne. W miejscach zmian skóra staje się pogrubiała i pokrywa się masami srebrzystych łusek. Skłonność do łuszczycy jest uwarunkowana genetycznie. Łuszczyca też uszkadza stawy, a także, kiedy działa nieprawidłowo układ odpornościowy chorego atakuje własne tkanki.

 Łupież

 Bielactwo (albinizm) – brak pigmentu w skórze, włosach i tęczówce oka (czerwone oczy). Chorzy nie mający pigmentu w skórze są wrażliwi na działanie promieni słonecznych, mają odbarwione plamy skórne różowego koloru. Często są w miejscach odsłoniętych: na twarzy, rękach, a także na skórze głowy owłosionej odbarwieniu ulegają także włosy. Nie ma obecnie leczenia na bielactwo, zwykle osoby chore stosują kremy maskujące. Może być chorobą wrodzoną.

 Bielactwo paznokci – białe plamki w płytkach paznokciowych, spowodowane zaburzeniami tworzeniu płytki paznokciowej. Częstą przyczyną bielactwa paznokci mogą być urazy mechaniczne, długotrwały kontakt z roztworami różnych soli. Podobnie jak albinizm, może być chorobą wrodzoną.

 Trądzik