Zawał serca Udar mózgu Czynności ratownicze
Zawał serca-to obumarcie części mięśnia sercowego z powodu niewystarczającego zaopatrzenia w tlen i substancje odżywcze. Zawał oraz zaburzenia rytmu pracy serca mogą spowodować silne przeżycie emocjonalne (np. śmierć bliskiej osoby, rozwód, utrata pracy) a także zażywanie narkotyków. Objawami zawału są ucisk lub ból w klatce piersiowej, nie ustępujący po odpoczynku ani po podaniu nitrogliceryny, wzmagający się niepokój i nudności, silne pocenie się, duszność oraz płytki oddech. W czasie zawału nie zawsze występują wszystkie wymienione objawy, ból nie zawsze jest silny (czasem dominuje spłycenie oddechu. Ból o charakterze ostrych, dotkliwych ukłuć nie świadczy o zawale serca. Zawał może wystąpić u osób obu płci i w każdym wieku również u dzieci. Jeżeli typowe objawy utrzymują się dłużej niż kilka minut, należy natychmiast rozpocząć akcje ratowniczą.
Ułożyć chorego wygodnie, w pozycji półsiedzącej rozluźnić jego ubranie
Wezwać pogotowie ratunkowe
Zapewnić choremu dopływ świeżego powietrza
Okryć go podać mu aspirynę, przygotować się do przeprowadzenia sztucznego oddychania i zewnętrznego masażu serca
Udar mózgu to dysfunkcja części kory mózgowej, wywołana nagłym przerwaniem dopływu krwi tętniczej po zatorze tętnicy lub po krwotoku. Objawy i skutki udaru mózgu są uzależnione od lokalizacji porażonego ośrodka oraz rozległości urazu. Najczęstsze objawy to: krótkotrwałe nawracające omdlenia, drętwienie twarzy lub innych części ciała chwilowe trudności w rozumieniu, mówieniu lub widzeniu, zawroty głowy połączone z zaburzeniami czucia po jednej stronie ciała, zaburzenia równowagi. Najczęściej udarem dotknięta jest tylko jedna półkula mózgu. Objawy drętwienia, bezwładu, zaniku bólu itp. Występują asymetrycznie tzn. w części ciała przeciwnej wobec dotkniętej udarem półkuli mózgowej.
Czynności ratownicze
Ułożenie chorego z lekko uniesionymi ramionami i głową
Ułożenie jego głowy lekko na boku( aby ślina mogła swobodnie wyciekać pod głowę należy podłożyć ręcznik
Wezwanie pogotowia ratunkowego
Osobę nieprzytomną układamy w pozycji bezpiecznej i kontrolujemy jej funkcje życiowe. W razie potrzeby wykonujemy sztuczne oddychanie i zewnętrzny masaż serca.