bo dom, to nie budynek... to ludzie, którzy go tworzą.. dom jest lunetą dzieciństwa dom jest skórą wzruszenia policzkiem siostry gałęzią drzewa... Domu nie tworzą ściany ani przedmioty codziennego użytku. Jest to miejsce, które tak naprawdę istnieje kiedy mieszkają w nim ludzie. Każdy z nas można powiedzieć jest domem, ma jakąś cząstkę w sobie i tylko razem z innymi tworzy dom.
dom może być we mnie w prostej naturze zdań zbudowany na krawędzi stołu w płaszczyźnie wyciągnietych dłoni gdy trzeba staje się ołtarzem schronieniem moich sił i wrażeń. Bo dom to nie tylko cztery ściany, dom to też dusza, zasklepiam w niej swe rany. To me schronienie, nie dotknięte niczyimi dłońmi i myślami. Tam zawsze jest bezpiecznie, zawsze znajdę swój kąt przez nikogo nie poznnany... Bo dom to schronienie, dusza, miłość oraz cztery ściany
dom może być we mnie. Mogę go czuć w sobie, potrzebować ciepła rodzinnego, atmosfery, która panuje w domu. Dom ma się jeden i zawsze dobrze do niego wracać. ;)
W dowolnej formie (na przykład wiersza, kartki z pamiętnika) rozwiń myśl ; DOM MOŻE BYĆ WE MNIE . ;))
W dowolnej formie (na przykład wiersza, kartki z pamiętnika) rozwiń myśl ; DOM MOŻE BYĆ WE MNIE . ;))...