Recenzja Antygona

Kilka dni temu udało mi się obejrzeć spektakl Teatru Telewizji pt."Antygona" wyreżyserowany przez Andrzeja Seweryna. Jest on oparty na dramacie Sofoklesa o tym samym tytule, który, mimo że powstał w starożytności, pozostaje cały czas aktualny, ponieważ porusza uniwersalne i ponadczasowe problemy, tematy. Sztuka opowiada o tragicznym konflikcie między Antygoną, a Kreonem. Tytułowa bohaterka, sprzeciwiając się ostremu zakazowi króla, decyduje się pogrzebać swojego brata zmarłego w bratobójczej walce. Tym czynem wymierza ona sobie karę śmierci i jest w pełni tego świadoma. Jej odwaga, wiara i poczucie obowiązku przeważają nad rozumem. Wszystko to rozgrywa się w starozytnych Tebach. Główną rolę w tym spektaklu odegrała Agnieszka Grochowska. Bardzo podobał mi się sposób, w jaki odtworzyła postać dzielnej Greczynki. Jej kreacja aktorska była przejmująca i godna uwagi. Według mnie świetnie ukazała cechy bohaterki, które mają duże znaczenie w całej tragedii. Świetnym aktorem tej sztuki był również Krzysztof Gosztyła występujący w roli władcy Teb - Kreona. Zaprezentował on szeroką gamę możliwości aktorskich. Nie podobała mi sie natomiast gra Dominiki Bednarczyk, odtwarzającej rolę Ismeny. Była ona mało przekonująca, wręcz sztuczna. Izabela Olszewska, obdarzona wokalnym talentem, komentowała sceniczne wydarzenia podobnie jak chór w tragedii Sofoklesa. Budowało to niesamowity nastrój przedstawienia. Dość istotną rolę Hajmona kreował Radosław Krzyżowski. Jego gra również mi się podobała. Pozostałe postacie zagrali: Joanna Bogacka - Eurydykę, Wojciech Staniełło - Tyrezjasza. Obejrzenie spektaklu zawdzięczamy również osobom, które nie pojawiły się na scenie. Jedną z nich jest scenograf i kostiumolog Magdalena Maciejejwska. Stroje bardzo mi się podobały. Podkreślały one cechy charakteru postaci. Za to scenografia była uboga i oszczędna w wyrazie. Zawierała niewiele elementów, nie wyróżniała się niczym szczególnym. Oświetleniem zajmował się Piotr Czuba. Efekty jego pracy były niesamowite. Niektore sceny obserwowałam z większą ciekawością właśnie dzięki wspaniałej grze świateł. Muzyka, którą zajął się Andrzej Milanowski, również mi się podobała, jednak według mnie była zbyt monotonna jak na tak dynamiczne dzieło, jakim jest "Antygona". Producent spektaklu to Maria Sikora. Wbrew temu, co na ten temat mogliby sądzić inni, uważam, że jest to udana sztuka będąca sukcesem reżysera - Andrzeja Seweryna. Dokładnie przedstawił on treść, niczego nie pomijając. Aktorom gratuluję odtworzenia trudnych ról. Przedstawienie to posiada wiele walorów: porusza nas, sprawia, że odczuwamy wzruszenie, wzbudza w nas wrażenie piękna. pomimo iż cały spektakl wymaga dużo skupienia od odbiorców, polecam wszystkim obejrzenie tego widowiska.

Antygona Sofoklesa, recenzja książki

Recenzja książki (Antygona)

Sofokles - grecki tragiko pisarz, żyjący w 5 w.p.n.e. Urodził się w miejscowości Kolonos na przedmieściu Aten. Pochodził z zamożnej rodziny, a jego wykształcenie było głownie oparte o znajomośc poe...

Recenzja Antygony

Recenzja Antygony
Akcja tej tragedii dzieje się w kilka lat po tragicznych wydarzeniach przedstawionych w "Królu Edypie". Po jego ustąpieniu władzę przejmują dwaj synowie, Eteokles i Polinejkes, ale szybko dochodzi między nimi do kłótni...

Recenzja dzieła "Antygona"

Utwór „Antygona” został napisany ok. 441 r. p. n. e. Jest on najbardziej znanym dziełem tragicznym jednego z głównych tragediopisarzy greckich – Sofoklesa.
Autor ten jest drugim z „wielkiej trójcy” tragików ateńskich, żyjący ...

Recenzja sztuki teatralnej pt.„Antygona w Nowym Jorku”.

Dnia 13 października 2004 roku w teatrze imienia Stefana Jaracza w Łodzi o godzinie 19.00 odbył się spektakl p.t. „Antygona w Nowym Jorku”, który wraz z moją klasą miałam okazję obejrzeć. Autorem tej sztuki był Janusz Głowacki, wspan...

Recenzja książki: "Antygona" - Sofoklesa.

W jednym ze swoich dzieł grecki tragiko pisarz Sofokles przedstawił dalszą część mitu o Labdakidach. Utwór „Antygona” jest typowym dramatem greckim, rozpisanym na trzy osoby. Składa się z prologu jako wprowadzenia do akcji. Parodosu czy...